A kiedy to ludzie mieli własne rozumy?

A kiedy to ludzie mieli własne rozumy?

Zgadzam się w zupełności z myślą przewodnią. Mamy mnóstwo ramoty na liście lektur. Też chętnie wyrzuciłbym  W pustyni i w puszczy[bookLink]4979727|W pustyni i w puszczy[/bookLink]. Bynajmniej nie z powodu kolonialnych idei zawartych w powieści, ale właśnie dlatego, że jest nieskończenie wiele książek, które są lepsze i ważniejsze. 

Natomiast nie wiem, czy przykład Christiane F. jest najlepszym przykładem dla młodzieży. De facto Christiane znalazła wygodny sposób na dożywotne ćpanie z tantiemów. Oczywiście jest to metoda dla zdecydowanej większości ćpunów nieosiągalna. Oni już dawno byliby w grobie. Albo już w nim leżą.

Zgadzam się w zupełności z myślą przewodnią. Mamy mnóstwo ramoty na liście lektur. Też chętnie wyrzuciłbym  W pustyni i w puszczy[bookLink]4979727|W pustyni i w puszczy[/bookLink]. Bynajmniej nie z powodu kolonialnych idei zawartych w powieści, ale właśnie dlatego, że jest nieskończenie wiele książek, które są lepsze i ważniejsze. 

Natomiast nie wiem, czy przykład...

Zgadzam się z tymi uwagami i uważam, że układaniem kanonu lektur powinni zająć się nauczyciele- praktycy i psycholodzy. Wtedy może coś pożytecznego by powstało. A u nas niestety robią to ideolodzy, dlatego kanon jest jaki jest. W czasach istnienia gimnazjów dobrym pomysłem były zamieszczone w podręcznikach niektórych wydawnictw fragmenty powieści My, dzieci z dworca ZOO[bookLink]47662|My, dzieci z dworca ZOO[/bookLink] z obudową metodyczną i odpowiednim komentarzem. Nauczyciel miał pretekst do zasygnalizowania problemu i wywołania dyskusji na ten temat. Ale niestety teraz ważna jest ideologia a problemy dzieciaków opisuje się i "rozwiązuje" na papierze. Skutki widać na co dzień. Mamy eskalację agresji, wzrost liczby samobójstw, problemów psychicznych wśród młodzieży i roczne oczekiwanie na wizytę do psychiatrów dziecięcych, których w państwowej służbie zdrowia jest tyle co kot napłakał.

Zgadzam się z tymi uwagami i uważam, że układaniem kanonu lektur powinni zająć się nauczyciele- praktycy i psycholodzy. Wtedy może coś pożytecznego by powstało. A u nas niestety robią to ideolodzy, dlatego kanon jest jaki jest. W czasach istnienia gimnazjów dobrym pomysłem były zamieszczone w podręcznikach niektórych wydawnictw fragmenty powieści My, dzieci z dworca ZOO...

Nie do końca się zgodzę. Nie chodzi o to, że jestem wielkim zwolennikiem "W pustyni i w puszczy", ale język polski postrzegam raczej jako przedmiot gdzie mamy nauczyć się czegoś o naszym języku, jego historii, kształtowaniu się. Poznaniu jakie dzieła literatury były istotne i dlaczego, poznaniu różnych rodzajów i gatunków literackich. Nie uważam, że język polski ma być tożsamy z terapią psychologiczną. Oczywiście sama literatura nas uwrażliwia.
Problemem jest dla mnie to, że książki, które są w kanonie nie zachęcają do czytania, dzieci często porzucają zaczęte lektury bo są dla nich nudne. Choć dla mnie prawie nigdy nie było to problemem (nie przeczytałam tylko 3-4 książek przez cały okres mojej edukacji) to rozumiem, że niektórych trzeba bardziej zachęcić. Jednak kiedyś przeczytałam, że najgorsze co może spotkać książkę to kiedy trafi na listę lektur.
Zgadzam się z komentarzem wcześniej, że problem jest w polskiej psychiatrii, a szczególnie tej dziecięcej. Jednak uważam, że eskalacja agresji nie wynika z tego, że na polskim nie omawia się bardziej współczesnych książek, a raczej np. z tego, że nie mamy obecnie kontroli nad tym co dzieci oglądają w internecie oraz telewizji. Polecam z całego serca piosenkę Myslovitz "To nie był film" - powstała na podstawie pewnej prawdziwej historii i swego czasu wiele stacji nie puszczało jej.

Nie do końca się zgodzę. Nie chodzi o to, że jestem wielkim zwolennikiem "W pustyni i w puszczy", ale język polski postrzegam raczej jako przedmiot gdzie mamy nauczyć się czegoś o naszym języku, jego historii, kształtowaniu się. Poznaniu jakie dzieła literatury były istotne i dlaczego, poznaniu różnych rodzajów i gatunków literackich. Nie uważam, że język polski ma być...

@Ola Obszerność Twojego wpisu świadczy o tym, że mamy do czynienia z niemal niewyczerpanym tematem. Częściowo się zgadzam z Twoimi przemyśleniami. Uważam jednak, że na j.polskim powinno się omawiać i klasykę, i utwory współczesne. Mamy dużo dobrych powieści o problemach współczesnych nastolatków. Można dzieciakom pokazać jak różnorodna i aktualna jest oferta pisarzy do nich adresowana, a przy okazji porozmawiać o ważnych życiowych sprawach. 
Może to być też dla nich (niektórych) inspiracja do poszukiwania własnych lektur.

Piosenkę, o której wspomniałaś, znam.
Witam Cię też w klubie tych, którzy przeczytali wszystko, co należało przeczytać w szkole😁. Miałam tylko jeden epizod buntu zatytułowany "Nad Niemnem" i to z recydywą 😅.
Pozdrawiam serdecznie Iwona  

@Ola Obszerność Twojego wpisu świadczy o tym, że mamy do czynienia z niemal niewyczerpanym tematem. Częściowo się zgadzam z Twoimi przemyśleniami. Uważam jednak, że na j.polskim powinno się omawiać i klasykę, i utwory współczesne. Mamy dużo dobrych powieści o problemach współczesnych nastolatków. Można dzieciakom pokazać jak różnorodna i aktualna jest oferta pisarzy do nich...

Według mnie można by było ustalić wspólnie kanon z rodzicami i dziećmi. Wtedy i znalazłoby się miejsce dla klasyków i dla książek, które dzieci po prostu zainteresują. Tak właśnie jest w Finlandii, która przoduje jeśli chodzi o edukację. My jesteśmy daleko w tyle.

A co do nieprzeczytanych lektur. U mnie byli to "Chłopi", ale mam nadzieję, że dojrzeje w końcu i to przeczytam. Poza tym jakie trzeba mieć szczęście, żeby przeczytać niemal wszystko a później na maturze trafić na jeden z tematów właśnie z "Chłopów".

Według mnie można by było ustalić wspólnie kanon z rodzicami i dziećmi. Wtedy i znalazłoby się miejsce dla klasyków i dla książek, które dzieci po prostu zainteresują. Tak właśnie jest w Finlandii, która przoduje jeśli chodzi o edukację. My jesteśmy daleko w tyle.

A co do nieprzeczytanych lektur. U mnie byli to "Chłopi", ale mam nadzieję, że dojrzeje w końcu i to...

W zabawnej książeczce Prawa Murphy'ego i inne powody, dla których sprawy idą źle[bookLink]26600|Prawa Murphy'ego i inne powody, dla których sprawy idą źle[/bookLink] zostało sformułowane prawo egzaminów: "Jeśli nie znasz odpowiedzi na jakieś pytanie, to ktoś je z pewnością zada."
Z lekturami pewno jest podobnie. 😆

W zabawnej książeczce Prawa Murphy'ego i inne powody, dla których sprawy idą źle[bookLink]26600|Prawa Murphy'ego i inne powody, dla których sprawy idą źle[/bookLink] zostało sformułowane prawo egzaminów: "Jeśli nie znasz odpowiedzi na jakieś pytanie, to ktoś je z pewnością zada."
Z lekturami pewno jest podobnie. 😆

To po prostu potoczna nazwa dworca, znajdującego się w okolicy berlińskiego zoo. W latach 70 i 80 kręcili się tam narkomani i prostytutki, do których zaliczają się bohaterowie tej książki.

To po prostu potoczna nazwa dworca, znajdującego się w okolicy berlińskiego zoo. W latach 70 i 80 kręcili się tam narkomani i prostytutki, do których zaliczają się bohaterowie tej książki.

Tak jak w artykule: "Christiane sprzedaje swoje ciało, a na tytułowym dworcu Berlin Zoologischer Garten czeka na klientów". Pozdrowienia!

Tak jak w artykule: "Christiane sprzedaje swoje ciało, a na tytułowym dworcu Berlin Zoologischer Garten czeka na klientów". Pozdrowienia!

Wieki temu ;), bo jakoś na początku szkoły średniej, była ta książka dość popularna wśród moich koleżanek z klasy. Nie przeczytałam jej jednak, bo doszłam do wniosku, że jest zbyt mroczna i dobijająca. No i do dnia dzisiejszego nie sięgnęłam po "My dzieci..." 

Wieki temu ;), bo jakoś na początku szkoły średniej, była ta książka dość popularna wśród moich koleżanek z klasy. Nie przeczytałam jej jednak, bo doszłam do wniosku, że jest zbyt mroczna i dobijająca. No i do dnia dzisiejszego nie sięgnęłam po "My dzieci..."