Ja bym pokusił się o dodanie wyjątkowej historii polskiego debiutanta.  Takiej pozycji na rynku księgarskim jeszcze niebyło. Zdaniem recenzentów to ponadgatunkowe dzieło.  W dobie dzisiejszej frywolności, ukierunkowania na otwarte związki i socialmedialnego szaleństwa promującego życie pod tęczową flagą - ta oparta na faktach, bardzo osobista historia pokazuje, że warto walczyć o związek, o miłość, o rodzinę. Udowadnia, że nie wolno się poddawać nawet, gdy sędzia na sali sądowej wygłosi jedno z najbardziej smutnych ( dla niektórych nawet zbawiennych) orzeczeń...  Niestety - nie wszyscy są w stanie zrozumieć przesłanie, jakie ze sobą niesie. Zatem czasami zdarzają się skrajnie krzywdzące oceny, chociaż w dalszym ciągu na przodzie jest siódemka... Książkę czyta się jednym tchem. Nawet bez okularów... Idealna na wakacyjny wyjazd. Nawet we dwoje.... ;-)

Ja bym pokusił się o dodanie wyjątkowej historii polskiego debiutanta.  Takiej pozycji na rynku księgarskim jeszcze niebyło. Zdaniem recenzentów to ponadgatunkowe dzieło.  W dobie dzisiejszej frywolności, ukierunkowania na otwarte związki i socialmedialnego szaleństwa promującego życie pod tęczową flagą - ta oparta na faktach, bardzo osobista historia pokazuje, że warto...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wydaje mi się, że łatwiej byłoby wskazać powieści, które nie były inspirowane prawdziwą historią, albowiem jest ich znacznie mniej - głównie sci-f i horrory. Powieści historyczne co do zasady są inspirowane jakimś faktem/zdarzeniem  historycznym, niezależnie od tego, czy występują w nich postacie historyczne, czy też nie.  Romanse także, nawet osadzone współcześnie, bazują z reguły na kilku ogranych schematach, które wystąpiły na pewno w historii, a już z całą pewnością w innych romansach 😉 😂,  tym bardziej powieści obyczajowe. Także kryminały, aczkolwiek niekoniecznie w zakresie głównej fabuły, na pewno natomiast są inspirowane konkretnymi przestępstwami. Fantasy z zasady jest meta-historyczne, bowiem bazuje na przetworzonym przekazie legendarnym, przede wszystkim z okresu średniowiecza. Pewna część autorów de facto pisze o sobie i swoich doświadczeniach, inni o osobach bliskich, tworząc fikcje na podstawie faktów z własnego lub ich życiorysu. Był też w PRL pewien pisarz, który podobno został skazany za opowiadanie, w którym nie zmienił personaliów głównej bohaterki (będącej pierwowzorem postaci jakoby fikcyjnej). 
Ciekawa historia z reguły inspiruje pisarzy, niezależnie od preferowanego przez nich gatunku. Mogą przetworzyć ja w mniej lub bardziej interesujący sposób, osadzić w różnym czasie, miejscu i okolicznościach. W jednej spośród szczególnie cenionych przeze mnie powieści ...twierdzi Pereira[bookLink]73065|...twierdzi Pereira[/bookLink] autor w posłowiu opisuje fakt historyczny, który był jego inspiracją. Jest to niezwykle uczciwe wobec czytelnika oraz wytrąca broń z ręki krytykom, którzy na zasadzie Herostratesa chcieliby przejść do historii łącząc swoje nazwisko z czymś dużo wybitniejszym niż oni. 
W tej chwili, na roboczo, trudno byłoby mi - poza science fiction, wskazać  z pewnością powieści, które nie były inspirowane prawdziwą historią.  

Wydaje mi się, że łatwiej byłoby wskazać powieści, które nie były inspirowane prawdziwą historią, albowiem jest ich znacznie mniej - głównie sci-f i horrory. Powieści historyczne co do zasady są inspirowane jakimś faktem/zdarzeniem  historycznym, niezależnie od tego, czy występują w nich postacie historyczne, czy też nie.  Romanse także, nawet osadzone współcześnie, bazują...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zjawa[bookLink]288096|Zjawa[/bookLink] zrobiła na mnie piorunujące wrażenie. Wynagrodziła mi kiepski film tysiąckrotnie. 

Zjawa[bookLink]288096|Zjawa[/bookLink] zrobiła na mnie piorunujące wrażenie. Wynagrodziła mi kiepski film tysiąckrotnie. 

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zapraszam do dyskusji.

Zapraszam do dyskusji.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post