Dziękuje i gratuluję pozostałym :)

Dziękuje i gratuluję pozostałym :)

Dziękuje i gratulacje dla pozostałych :)

Dziękuje i gratulacje dla pozostałych :)

Również dziękuję za wyróżnienie :D Gratulacje dla pozostałych laureatów :)

Również dziękuję za wyróżnienie :D Gratulacje dla pozostałych laureatów :)

Dziękuję :) Tyle radości :)

Dziękuję :) Tyle radości :)

Dziękuję za wyróżnienie i gratuluję pozostałym zwycięzcom.

Dziękuję za wyróżnienie i gratuluję pozostałym zwycięzcom.

Nagrody otrzymują:
Fasoletti
Niesformatowana
valkoinen_peura
izz89
Gracenta

Gratulujemy. Skontaktujemy się z Wami osobiście.

Nagrody otrzymują:
Fasoletti
Niesformatowana
valkoinen_peura
izz89
Gracenta

Gratulujemy. Skontaktujemy się z Wami osobiście.

Konkurs zakończony. Laureatów ogłosimy w poniedziałek.

Konkurs zakończony. Laureatów ogłosimy w poniedziałek.

- Ten dom jest nawiedzony. Bierzmy nogi za pas i powiedzmy, że nie mogliśmy dotrzeć na miejsce przestępstwa. Centrala wyśle inną grupę i będzie po sprawie.
- Wyatt, strach cię obleciał? Jak niewiele trzeba, żeby przestraszyć mundurowego… Pokażcie drewniany domek z niejasną historią, a żółtodziób już ma pietra – drwij ze swojego towarzysza detektyw Brown.
Stary dwór nie był pierwszym lepszym drewnianym domkiem. Pokaźnych rozmiarów budowla była jedną z najstarszych w okolicy. Wiązało się z nią wiele legend, przestróg i najwyraźniej nie na darmo, skoro ta dwójka została tutaj wezwana.
- My nie powinniśmy się zajmować takimi sprawami! Jesteśmy od zabójstw, porwań, ewentualnie kradzieży. Wszystkiego, czego wymagałoby poważne śledztwo. Ale tutaj potrzeba egzorcysty, nie policjanta i detektywa – tłumaczył się coraz bardziej wzburzony policjant.
- Jeżeli sąsiedzi są zaniepokojeni dziwną postacią, nieludzkimi odgłosami oraz pozostawionymi na ich podwórzu szczątkami gryzoni. Martwe zwierzęta ktoś lub coś musiało zabić. Czyli mamy już znęcanie się nad nimi i zakłócanie ciszy nocnej. Sprawa jest jak najbardziej dochodzeniowa. Tylko że ciebie to przydzielili mi na doczepkę. Ciekawe co by powiedzieli twoi koledzy, gdyby wiedzieli się, że się boisz…
- Niczego się nie boję – i to mówiąc przekroczył próg opustoszonego dworu. Od razu otoczyły go egipskie ciemności. Popychany przez Brown’a wszedł głębiej.
Tuż nad jego głową wbijały w niego wzrok żółte i zielone ślepia. Śmiertelnie przerażony zrobił krok do tyłu, wpadając na detektywa, który nie wytrzymał jego ciężaru. Obaj znaleźli się na podłodze, a stwór o dwukolorowych oczach zbliżał się nieubłaganie. Nawet detektywa ogarnął strach na myśl o tym czymś. Wnet pożałował wyśmiewania się przed paroma minutami z obaw młodszego kolegi.
Stwór był już w zasięgu ręki. Niczym drapieżnik polujący na swoją ofiarę przyczaił się i… skoczył na pierś policjanta, niewątpliwie po to, aby jak najszybciej dotrzeć do ludzkiego serca.
- Miau?

- Ten dom jest nawiedzony. Bierzmy nogi za pas i powiedzmy, że nie mogliśmy dotrzeć na miejsce przestępstwa. Centrala wyśle inną grupę i będzie po sprawie.
- Wyatt, strach cię obleciał? Jak niewiele trzeba, żeby przestraszyć mundurowego… Pokażcie drewniany domek z niejasną historią, a żółtodziób już ma pietra – drwij ze swojego towarzysza detektyw Brown.
Stary dwór nie był...

O zamordowaniu światowej klasy naukowca piszą teraz wszystkie polskie gazety. Pech chciał, że zamordowano go właśnie podczas pobytu w Warszawie. Naszym obowiązkiem więc, jako warszawskiej policji, jest rozwikłanie zagadki kto i dlaczego pozbawił życia doktora Arnolda Schimmera.
Na miejscu zbrodni nie znaleziono niczego, co pomogłoby w rozwikłaniu śledztwa. Jedynie pies doktora, mały shih tzu, kulił się za kanapą.
Podczas gdy ekipa ekspertów badała pokój hotelowy, ja próbowałam wydostać szczeniaka zza mebla. Kiedy w końcu udało mi się chwycić puchatą kulkę, wyczułam pod skórą na jego karku coś twardego.
Nie mając nic lepszego do roboty, zabrałam psa do policyjnego weterynarza, który zidentyfikował obiekt jako czip. Wydawał się on jednak za duży jak na jeden z tradycyjnie wszczepianych psom. Specjalnym urządzeniem bezboleśnie wydobył czip z ciała psiaka.
Ze zdobyczą udałam się do naszego niezawodnego informatyka. Ten podłączył ją do swojej zaawansowanej technologicznie machiny. Kilka chwil później na ekranie pojawił się widok na pokój hotelowy. Kamera filmowała wszystko, co robił doktor. Najpierw jadł kolację, potem oglądał telewizję, a następnie położył się spać. Zegar wyświetlany w rogu ekranu pokazywał pierwszą w nocy, kiedy do pokoju wkroczyła gruba postać uzbrojona w nóż. Mężczyzna bez wahania zadał śpiącemu doktorowi kilkanaście ciosów, po czym odwrócił się, by opuścić pokój. Nieświadomy filmującej go kamery wystawił swoją twarz wprost do kadru. Był to... doktor Hans Hilbe, naukowiec z konkurencyjnej korporacji. Obaj zatrzymali się w tym samym hotelu podczas wykładów na polskich uczelniach.
Najwyraźniej nie mógł znieść sukcesu rywala, który jak widać, spodziewał się w niedługim czasie czyichś odwiedzin. Być może uznał, że taki koniec będzie dla niego lepszy niż długa agonia spowodowana jego chorobą płuc? Bez dwóch zdań był przebiegły i inteligentny. Gdyby nie jego pies, który okazał się świetną kryjówką, nigdy nie rozwiązalibyśmy tej zagadki.

O zamordowaniu światowej klasy naukowca piszą teraz wszystkie polskie gazety. Pech chciał, że zamordowano go właśnie podczas pobytu w Warszawie. Naszym obowiązkiem więc, jako warszawskiej policji, jest rozwikłanie zagadki kto i dlaczego pozbawił życia doktora Arnolda Schimmera.
Na miejscu zbrodni nie znaleziono niczego, co pomogłoby w rozwikłaniu śledztwa. Jedynie pies...

Pamiętam jak będąc małą dziewczynką zastanawiałam się jak to możliwe, że pies może pomóc w śledztwie. Ba, może sam wytropić mordercę! Do czasu zakochania się w serialu „Kości” byłam pewna, że ze zwierząt tylko pies może pomóc w rozwiązywaniu wielu trudnych spraw. Jakie było moje zdumienie, kiedy okazało się, że pracownicy Jeffersonian Institution wykorzystują m.in. szczury oraz myszy do określenia czasu zgonu lub trucizny która przyczyniła się do śmierci denata. To właśnie serial uświadomił mi, że praktycznie każde zwierze jest w stanie pomóc policji czy też detektywom w rozwikłaniu zagadki. Bo przecież pies wywącha, papuga powie, a ze szczura wyciągnie się potencjalny czas zgonu. Pozostaje tylko pytanie: jak im się za pomoc odwdzięczyć?

Pamiętam jak będąc małą dziewczynką zastanawiałam się jak to możliwe, że pies może pomóc w śledztwie. Ba, może sam wytropić mordercę! Do czasu zakochania się w serialu „Kości” byłam pewna, że ze zwierząt tylko pies może pomóc w rozwiązywaniu wielu trudnych spraw. Jakie było moje zdumienie, kiedy okazało się, że pracownicy Jeffersonian Institution wykorzystują m.in. szczury...