Skorzystałem z kodu. No i przyznaję jestem mile zaskoczony. Myślałem, że to będzie kolejna nieudolna adaptacja książki jak Hobbit Jacksona, bo nie lubię gdy nie jest zgodna z treścią. Film jest na podstawie, ale nakręcony na postęp naszych czasów. Nic, że zakończenie z happy endem. Piękno przyjaźni psa i człowieka. Jednak jestem zdania, że kundelek nie jest gorszy od rasowego psa. Wszyscy chcą mieć terriery, yorki, owczarki, a kundelki też są ok.

Bezwątpienia dobra rola Adama Woronowicza, śmieszny gość.  

Owszem reklama dla PKP, ale nieco podkolorowana, gdyż nie ma już wagonów z przedziałami(nie wszędzie przynajmniej). Jakość usług coraz gorsza. Odwoływanie kursów, nie zwracanie środków. Jakoś wolałem te stare kuszetki od obecnych. Nie wychodziło się z pociągu z bólem pleców. Relacja Dąbrowa - Warszawa Wschodnia, a potem Warszawa Wschodnia - Białystok. 

Co do filmu, jako film familijny spoko. Lepsze to niż kolejny kogel mogel, który jest gniotem. Dla mnie istnieją tylko 2 części, kończy się na galimatiasie. 

Nawet mnie nieco rozczulił. Przypomniał mi się mój przyjaciel. Nie psi, ale ludzki, i tęsknię za nim, odszedł, a to był genialny gość.  

Skorzystałem z kodu. No i przyznaję jestem mile zaskoczony. Myślałem, że to będzie kolejna nieudolna adaptacja książki jak Hobbit Jacksona, bo nie lubię gdy nie jest zgodna z treścią. Film jest na podstawie, ale nakręcony na postęp naszych czasów. Nic, że zakończenie z happy endem. Piękno przyjaźni psa i człowieka. Jednak jestem zdania, że kundelek nie jest gorszy od...

Zdążyłem skorzystać z kodów i dzisiaj obejrzałem film. Zgrabna produkcja dla dzieci, która chyba nie ma ambicji by zachwycić dorosłych. Dobra gra tytułowej roli i Damięckiego. Ewidentne lokowanie produktu PKP, ale dość zgrabnie zrobione i mnie nie irytowało.

Zdążyłem skorzystać z kodów i dzisiaj obejrzałem film. Zgrabna produkcja dla dzieci, która chyba nie ma ambicji by zachwycić dorosłych. Dobra gra tytułowej roli i Damięckiego. Ewidentne lokowanie produktu PKP, ale dość zgrabnie zrobione i mnie nie irytowało.

Kiedy i gdzie można zobaczyć wyniki konkursu??

Kiedy i gdzie można zobaczyć wyniki konkursu??

Swoją suczkę zabrałabym w górskie tereny,  aby mógła się wybiegać  i pozwiedzać leśne ścieżki, które ubóstwia. Kora jest miłośniczką długich spacerów i nie lubi siedzieć w jednym miejscu, więc myślę,  że świetnie odnalazłaby się również nad polskim morzem.  Uwielbiam biegać, więc poranne przebieżki razem z nią po jednej z plaż przy wschodzie słońca,  byłyby wspaniałym rozpoczęciem dnia. 

Swoją suczkę zabrałabym w górskie tereny,  aby mógła się wybiegać  i pozwiedzać leśne ścieżki, które ubóstwia. Kora jest miłośniczką długich spacerów i nie lubi siedzieć w jednym miejscu, więc myślę,  że świetnie odnalazłaby się również nad polskim morzem.  Uwielbiam biegać, więc poranne przebieżki razem z nią po jednej z plaż przy wschodzie słońca,  byłyby wspaniałym...

Przygoda z Hektorem zaczęła się, gdy wsiedliśmy do auta. Jego oczy świeciły się ciekawością, obserwując mijane pejzaże na drodze do Tatr. Na podnóżu gór czuło się świeżość, a nasze kroki prowadziły nas ku szczytom. Z każdym metrem Hektor z większą determinacją podążał obok, momentami zatrzymując się, by powąchać tajemnice górskiej przyrody.

Na szlaku mijaliśmy strumienie, przez które Hektor z zapałem przechodził, chłodząc swoje łapy. Widok z górskich szczytów zapierał dech w piersiach. Rozłożyliśmy namiot w miejscu, gdzie widok na dolinę i błyszczące gwiazdy był najpiękniejszy. Hektor, otulony kocem, leżał obok, wsłuchując się w szum górskiego wiatru.

Kiedy nastała noc, podziwialiśmy razem roj gwiazd. Czułem, że mimo że Hektor nie rozumie wszystkich legend, które mu opowiadam, to czuje magię chwili. Gwiazdy świeciły jaśniej, gdy były obserwowane z najlepszym przyjacielem u boku.

Poranek obudził nas chłodnym górskim powietrzem i widokiem mgieł otulających doliny. Wiedzieliśmy, że przed nami kolejne górskie szlaki i nowe odkrycia. Dla mnie każda minuta tej wyprawy była wyjątkowa, bo spędzona z Hektorem. Te wspólne chwile są bezcenne i niezapomniane. Gdziekolwiek byśmy nie poszli, wiem, że przygoda z nim zawsze będzie wyjątkowa. 

Przygoda z Hektorem zaczęła się, gdy wsiedliśmy do auta. Jego oczy świeciły się ciekawością, obserwując mijane pejzaże na drodze do Tatr. Na podnóżu gór czuło się świeżość, a nasze kroki prowadziły nas ku szczytom. Z każdym metrem Hektor z większą determinacją podążał obok, momentami zatrzymując się, by powąchać tajemnice górskiej przyrody.

Na szlaku mijaliśmy strumienie,...

Zabrałabym swojego psa najpierw na łąkę żeby się wybiegał i wyskakał, potem zabrałabym go na plażę by pokopał takie doły żeby poczuł że daje mu wolność a na końcu zrobiłabym poprostu grilla i poczęstowałabym go pyszną kiełbaską. Potem przyszedł by czas na zabawy z kijkiem w tle i mój radosny pies po takim wyczerpującym dniu poszedłby spać tuż przy drzwiach mojej sypialni.

Zabrałabym swojego psa najpierw na łąkę żeby się wybiegał i wyskakał, potem zabrałabym go na plażę by pokopał takie doły żeby poczuł że daje mu wolność a na końcu zrobiłabym poprostu grilla i poczęstowałabym go pyszną kiełbaską. Potem przyszedł by czas na zabawy z kijkiem w tle i mój radosny pies po takim wyczerpującym dniu poszedłby spać tuż przy drzwiach mojej sypialni.

Najbardziej znienawidzona książka życia. Szkolna lektura, która po przeczytaniu tak bardzo weszła mi głowę, że siedzi tam czterdzieści parę lat, myśl o niej powoduje szklenie się oczu. Tak bardzo była dla mnie traumatyczna, że gdy moje dzieci miały "przerabiać" ją w swoich czasach szkolnych, nie przeczytały jej  i nie chodziły do szkoły pod pretekstem chorowania lub wyjazdu. 
Do Baśni socjopaty Andersena mam takie samo podejście.

Najbardziej znienawidzona książka życia. Szkolna lektura, która po przeczytaniu tak bardzo weszła mi głowę, że siedzi tam czterdzieści parę lat, myśl o niej powoduje szklenie się oczu. Tak bardzo była dla mnie traumatyczna, że gdy moje dzieci miały "przerabiać" ją w swoich czasach szkolnych, nie przeczytały jej  i nie chodziły do szkoły pod pretekstem chorowania lub...

Moja Mika uwielbia podróże dosłownie wszedzie:)Ale najchętniej zabralabym ja w podróż w Bieszczady..byłaby wiernym przyjacielem w długich wędrówkach i niezwykłym odkrywcą każdego zakamarka:)

Moja Mika uwielbia podróże dosłownie wszedzie:)Ale najchętniej zabralabym ja w podróż w Bieszczady..byłaby wiernym przyjacielem w długich wędrówkach i niezwykłym odkrywcą każdego zakamarka:)

Bardzo chętnie zabrałabym mojego pupila Prezesa na wycieczkę do tajemniczego ogrodu koło mojego domu. Myślę, że byłby zachwycony poznając nowe zapachy, kolory, tekstury i smaki. Niestety z troski o niego taka wycieczka nie dojdzie do skutku... Prezes jest przesłodkim chomiczkiem i póki co zwiedza mieszkanie, poruszając się w plastikowej kuli dla chomików. Choć po zaangażowaniu wkładanym przez niego w pokonywanie rozmaitych przeszkód typu nogi od stołu, mogę z całą pewnością stwierdzić, że jest żadnym podróży i przygód zwierzakiem 😁 W małym puchatym ciałku chomiczym drzemie wielki duch wielkiego odkrywcy 😉
Wiem, że zadanie dotyczyło psiaków, ale  nie mogę pozwolić na dyskryminację innych czworonogów ☺️

Bardzo chętnie zabrałabym mojego pupila Prezesa na wycieczkę do tajemniczego ogrodu koło mojego domu. Myślę, że byłby zachwycony poznając nowe zapachy, kolory, tekstury i smaki. Niestety z troski o niego taka wycieczka nie dojdzie do skutku... Prezes jest przesłodkim chomiczkiem i póki co zwiedza mieszkanie, poruszając się w plastikowej kuli dla chomików. Choć po...

Nie wróżę mu sukcesu w podróżach z PKP...

Nie wróżę mu sukcesu w podróżach z PKP...