Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Przeznaczenie
Cakeisalie
1985natalia
MaryP
Patrycja

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Przeznaczenie
Cakeisalie
1985natalia
MaryP
Patrycja

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

W roli prowadzącego śledztwo dobrze sprawdziłby się pies - konkretnie mój. Od dawna uważam, że Ben ma zadatki na detektywa - nigdy nie traci czujności, bacznie obserwuje otoczenie, nawet pogrążony we śnie potrafi usłyszeć dźwięk otwieranej lodówki. Cieszy się ogólnym respektem, dzięki czemu trzyma w ryzach nawet wyjątkowo podstępny Gang Szylkretek; udaremnił już kilka prób przewrócenia mojego domu do góry nogami. Jest wytrwały - może przez pełen kwadrans wpatrywać się w jedzącego człowieka, a dzięki rozmaitym technikom perswazji, które opanował w imponującym stopniu, nieraz udaje mu się pozyskać interesujące go kąski. Potrafi też być nieprzekupny - gdy postanowi zająć czyjeś łóżko, nie odwiedzie go od tego nawet najwspanialszy przysmak.
W młodości Ben miewał konflikty z prawem - udowodniono mu przegryzienie kabla od ładowarki, przyłapano na próbie kradzieży okularów, wlepiono naganę za spożycie kawałka książki (z biblioteki!); był też podejrzewany o uprowadzenie szarego pantofla na szpilce (oskarżenie opierało się na poszlakach, buta do dziś nie odnaleziono). Dzięki tym mrocznym doświadczeniom Ben wie, jak myślą przestępcy - bez trudu odgadnie ich plany i odnajdzie ich kryjówki. Niczym rasowy detektyw (przynajmniej taki z powieści) zmaga się z nałogami i lękami - ma obsesję na punkcie obszczekiwania kurierów, panicznie boi się fajerwerków, suszarek do włosów i weterynarzy. Rozpierają go energia i żądza przygód - myślę, że w mig rozwiązałby każdą kryminalną zagadkę.

W roli prowadzącego śledztwo dobrze sprawdziłby się pies - konkretnie mój. Od dawna uważam, że Ben ma zadatki na detektywa - nigdy nie traci czujności, bacznie obserwuje otoczenie, nawet pogrążony we śnie potrafi usłyszeć dźwięk otwieranej lodówki. Cieszy się ogólnym respektem, dzięki czemu trzyma w ryzach nawet wyjątkowo podstępny Gang Szylkretek; udaremnił już kilka prób...

Z tą kradzieżą śledzi to są jakieś jaja! - Rzekł detektyw Zając, pogryzając marchewkę.
Smaczna, naprawdę smaczna! - Nadgryzając drugą marchewkę detektyw znalazł pierwszy trop, przy czwartej miał już pierwszych podejrzanych...
Marchewki! Potrzebuje więcej marchewki! - Wykrzyknął detektyw Zając, bo nie lubił tracić czasu.

Z tą kradzieżą śledzi to są jakieś jaja! - Rzekł detektyw Zając, pogryzając marchewkę.
Smaczna, naprawdę smaczna! - Nadgryzając drugą marchewkę detektyw znalazł pierwszy trop, przy czwartej miał już pierwszych podejrzanych...
Marchewki! Potrzebuje więcej marchewki! - Wykrzyknął detektyw Zając, bo nie lubił tracić czasu.

Zwierzę detektyw? Hmm... Detektywami były już psy, koty, myszy, szczury, wiewiórki, pingwiny, a nawet Smok Wawelski. A może by tak mucha? Mała, niepozorna, wszędzie się wciśnie, wszędzie zajrzy. Śmierdzącą sprawę wyczuje na kilometr. Jak już raz zwęszy trop, nie da się tak łatwo odgonić. Jej niewzruszoną konsekwencję w dążeniu do celu i niezłomne ponawianie prób zgłębienia tajemnicy można by wręcz uznać za zuchwałość i impertynencję. Tak, ten skrzydlaty natręt znany jest ze swej natarczywości i zawziętości. A przy tym nie boi się pobrudzić sobie rąk i tak - nie zawsze gra czysto. A to nie koniec muszych atutów:
1) Niepozorna postura, nie rzucający się w oczy wygląd, dzięki którym łatwo wtapia się w tło.
2) Pokerowa twarz, nieprzeniknione spojrzenie i małomówność, za którymi skrywają się skupienie i głębia przemyśleń.
3) Jeśli chce, potrafi wznieść się na wyżyny, ale dla dobra sprawy zniży się też do poziomu rynsztoku.
4) Kiedy potrzeba, potrafi narobić hałasu, a niejeden jej ulegnie i machnie na nią ręką po to tylko, żeby przestała dalej drążyć i się odczepiła.
I jak? Chyba nieźle jak na tak małe stworzenie.

Zwierzę detektyw? Hmm... Detektywami były już psy, koty, myszy, szczury, wiewiórki, pingwiny, a nawet Smok Wawelski. A może by tak mucha? Mała, niepozorna, wszędzie się wciśnie, wszędzie zajrzy. Śmierdzącą sprawę wyczuje na kilometr. Jak już raz zwęszy trop, nie da się tak łatwo odgonić. Jej niewzruszoną konsekwencję w dążeniu do celu i niezłomne ponawianie prób zgłębienia...

Myślę, że nieodkryty potencjał detektywistyczny można zauważyć u mrówek.
Po pierwsze, są bardzo, ale to bardzo pracowite - nie będziemy musieli się zamartwiać o jakość wykonywanego zlecenia
Po drugie, mrówka równa się zwinność. Dotrze bezproblemowo nawet do pilnie strzeżonego miejsca. Nie jest dla niej problemem wspinanie się po ścianach, budynkach czy innych pionowych powierzchniach.
Po trzecie, mrówki są praktycznie niewidzialne. Dzięki ich małym rozmiarom wedrą się niepostrzeżenie dosłownie wszędzie, dzięki czemu usłyszą i zobaczą to, co owiane tajemnicą.
Po czwarte, w razie kłopotów, bardzo szybko potrafią wtopić się w tło, dzięki czemu są praktycznie nieuchwytne.

Myślę, że nieodkryty potencjał detektywistyczny można zauważyć u mrówek.
Po pierwsze, są bardzo, ale to bardzo pracowite - nie będziemy musieli się zamartwiać o jakość wykonywanego zlecenia
Po drugie, mrówka równa się zwinność. Dotrze bezproblemowo nawet do pilnie strzeżonego miejsca. Nie jest dla niej problemem wspinanie się po ścianach, budynkach czy innych pionowych...

Leniwe leniwce, urocze, zwisające z drzewa stworzenia. Też tak myślicie? To dlatego, że nie znacie Leniwca Fistaszka! Jest najlepszym przykładem, jak krzywdzący jest stereotyp. Imię jest nieprzypadkowe, uwielbia te orzeszki na tyle, że jego futerko jest w takim kolorze. Wiąże się z tym także zagadka kryminalna, a sam Fistaszek przewodzi grupą detektywów! Na początku Leniwiec nie spodziewał się takiego obrotu sytuacji. Dzień jak każdy inny, nasz bohater wstał i chciał zjeść owsiankę. Ale owsianka bez fistaszków? Akurat skończył się mu zapas, a w brzuszku burczy. Zrozpaczony i głodny wyszedł ze swojego domku i pobiegł do sklepu. Zastał tam Leniwca Chrupka. A ten płacze, lamentuje. Ktoś ukradł wszystkie fistaszki! Wyobrażacie to sobie? Cały zapas zniknął! Na co Fistaszek: „O nie, tak nie będzie! Odzyskamy wszystkie orzeszki!”. Fistaszek, Chrupek, Frytka wyruszyli na poszukiwania. Chodzą, pytają, szukają. Aż dochodzą do domku Krokodyla Ryszarda. Zadają mu kilka pytań, a ten zaczyna płakać, że to on zabrał wszystkie orzeszki. Naszej grupie detektywów zaczyna być żal Rysia, taki biedny, tak żałuje kradzieży. Szybka narada i decyzja: Rysio ma sam dostarczyć fistaszki do sklepu i ułożyć odpowiednio w słoiczkach, poza tym ma przeprosić Chrupka i oczywiście obiecać, że nigdy więcej tego nie zrobi. Krokodyl obiecał, że zrobi to wszystko i tak też się stało. Rysio został nawet wolontariuszem, tak to bycie dobrym mu się spodobało. Czasem warto dać drugą szansę, nawet krokodylowi.

Leniwe leniwce, urocze, zwisające z drzewa stworzenia. Też tak myślicie? To dlatego, że nie znacie Leniwca Fistaszka! Jest najlepszym przykładem, jak krzywdzący jest stereotyp. Imię jest nieprzypadkowe, uwielbia te orzeszki na tyle, że jego futerko jest w takim kolorze. Wiąże się z tym także zagadka kryminalna, a sam Fistaszek przewodzi grupą detektywów! Na początku...

Po przeczytaniu pytania od razu przyszedł mi do głowy ON.
Dla przyjaciół Kamel.
Działający pod pseudonimem Leon.
Niech was to nie zmyli, bowiem nie ma nic wspólnego z wielbłądem ani lwem, próbuje przebiegle zmylić trop... Zdradzę wam jego tożsamość, pod warunkiem, że ta informacja nie wyjdzie poza forum. Zgoda? Okej, wszyscy teraz recytują formułkę uroczystej przysięgi. No już, nie trzeba na życie swojej babci, naprawdę.
Gotowi? Moi drodzy, otóż to... kameleon!
To mistrz kamuflażu w każdych warunkach. Perfekcyjnie wtapia się w tło pozostając niezauważonym obserwatorem nawet najintymniejszych rozmów i zajęć. (Pamiętasz, kiedy ostatnio potajemnie dłubałeś w nosie i nie opuszczało cię to dziwne uczucie, że ktoś to widzi, hmmm? Tak, Leon też to pamięta.)
Jego pole widzenia osiąga 360 stopni przy zachowaniu pełnej ostrości obrazu - to lepiej niż najlepszy obrotowy monitoring w centrum twojego miasta.
Jest szalenie wrażliwy na każdy szmer, rejestruje nawet odległy szept do ucha. (Zna już tyle smaczków na temat celebrytów, że mógłby założyć portal, który wygryzie z rynku Pudelka.)
Leon posiada lata praktyki w swoim fachu. Zastanawiacie się pewnie skąd to doświadczenie, skoro kameleony żyją ok. 5 lat? To idealny dowód na to, że jest najlepszy w tym co robi. Przeciętny osobnik parający się pracą detektywa znając tyle sekretów prędzej czy później zostaje zmuszany by zabrał swoje sekrety do grobu (historie rodem z książek o porachunkach mafijnych). A Leon - wciąż pozostaje nieuchwytny!

Po przeczytaniu pytania od razu przyszedł mi do głowy ON.
Dla przyjaciół Kamel.
Działający pod pseudonimem Leon.
Niech was to nie zmyli, bowiem nie ma nic wspólnego z wielbłądem ani lwem, próbuje przebiegle zmylić trop... Zdradzę wam jego tożsamość, pod warunkiem, że ta informacja nie wyjdzie poza forum. Zgoda? Okej, wszyscy teraz recytują formułkę uroczystej przysięgi....

Gdybym miała komuś polecić najlepsze biuro detektywistyczne, prawdopodobnie poleciłabym mu papugarnię, a konkretnie ekipę złożoną z lór wielkich. Możecie myśleć, że papugi to ptasie móżdzki, ale zapewniam, że kryją w sobie niezwykły potencjał. Otóż przede wszystkim detektyw powinien umieć wczuć się w sytuację drugiej osoby, być empatyczny. Kto potrafi pokazać swoje oddanie sprawie i drugiej osobie lepiej niż papuga, która w celu zdobycia aprobaty uczy się mówić? Ptakom tym też łatwiej przyjdzie komunikacja, dzięki ich zdolnościom naśladowania głosu. No, a ostatnim i chyba jednym z najważniejszych atrybutów papug jako detektywów będzie ich umiejętność dobrej zabawy. Detektyw w swojej pracy staje przed dużym obciążeniem psychicznym i musi sobie z tym radzić. Czy jest zwierzę, które ma lepsze poczucie rytmu i ruchy taneczne niż papuga?

Gdybym miała komuś polecić najlepsze biuro detektywistyczne, prawdopodobnie poleciłabym mu papugarnię, a konkretnie ekipę złożoną z lór wielkich. Możecie myśleć, że papugi to ptasie móżdzki, ale zapewniam, że kryją w sobie niezwykły potencjał. Otóż przede wszystkim detektyw powinien umieć wczuć się w sytuację drugiej osoby, być empatyczny. Kto potrafi pokazać swoje oddanie...

Nie no mój Rex to z kilku metrów usłyszy szelest papierka a co dopiero ile wyniucha. Wszystko znajdzie, nic się przed nim nie ukryje a jakie odkrycia potrafi zrobić na podwórku. Nie wiadomo kiedy przemieli posegregowane papiery bądź plastiki jak się zapomni drzwi zamknąć... Młody, bystry, wesoły, ciekawy to kandydat na wyszczekanego detektywa na 102.

Nie no mój Rex to z kilku metrów usłyszy szelest papierka a co dopiero ile wyniucha. Wszystko znajdzie, nic się przed nim nie ukryje a jakie odkrycia potrafi zrobić na podwórku. Nie wiadomo kiedy przemieli posegregowane papiery bądź plastiki jak się zapomni drzwi zamknąć... Młody, bystry, wesoły, ciekawy to kandydat na wyszczekanego detektywa na 102.