5 lat temu miałam wszystko. Marzenia, plany, cele. Przygotowywałam się do matury z chemii i biologii. Chciałam zostać fizjoterapeutą i pracować w jakimś ośrodku sportowym. To był ostatni wf przed świętami i ostatni trening przed zawodami. A dokładniej, to były ostatnie minuty,sekundy. Ostatni mój strzał do bramki. Celny. Wygraliśmy mecz. Niestety nie mogłam go świętować. Skończyłam z zerwanym więzadłem kolana. Po tym dniu już nic nie było takie same. To był mój punkt zwrotny w życiu.
2 operacje, 2 lata rehabilitacji i ciężkich ćwiczeń w domu z nadzieją, że wrócę. Nieudało się. Musiałam zmienić plany co do matury i wybrać inne studia. A co najważniejsze, znaleźć coś co mnie uszczęśliwi. Zaczęłam studiować polski, ale nigdy tego nie pokochałam i w końcu zrezygnowałam. Poczułam się bezwartościowa, głupia, winna wszystkiego co się stało i przede wszystkim bezsilna. Poszłam do szkoły policealnej by zdobyć jakikolwiek zawód. Wybrałam profil technik bhp i.. to było to. W końcu znalazłam coś, co mi sie spodobało i sprawiało mi przyjemność. Znów mogłam zacząc planować i marzyć. Odnalazłam siebie. To nie była ani krótka ani prosta droga. Jeszcze rok temu nie mogłabym powiedzieć, że jestem szczęśliwa.
Mimo, że straciłam najważniejsze marzenie i hobby dawno temu, to dziś wiem, że gdyby nie ta kontuzja nie byłabym tym, kim jestem i nie poznałabym tych ludzi, którzy mnie otaczają. Nie wiedziałam, że kiedyś to powiem, ale to był dobry punkt zwrotny.

5 lat temu miałam wszystko. Marzenia, plany, cele. Przygotowywałam się do matury z chemii i biologii. Chciałam zostać fizjoterapeutą i pracować w jakimś ośrodku sportowym. To był ostatni wf przed świętami i ostatni trening przed zawodami. A dokładniej, to były ostatnie minuty,sekundy. Ostatni mój strzał do bramki. Celny. Wygraliśmy mecz. Niestety nie mogłam go świętować....

Żeby to raz... moje życie miało tyle zakrętów co A4 remontów. Jeden z przykładów: pracowałam na Wawelu i miałam nadzieję na dłuższy tam pobyt i awans, bo zamek jest cudowny, historie niesamowite a we mnie jest żyłka Indiany Jones'a, ale życie skręciło mi do przeprowadzki na Podkarpacie, do założenia własnej dzialnosci i do wyjazdów służbowych do Belgii. Czy żałuję? Absolutnie. I Wawel i Belgia były dla mnie cudownymi przygodami, gdzie poznałam wspaniałych ludzi i odwiedziłam naprawdę niesamowite miejsca.a Podkarpacie jest ok i już tu zostaję ;)

Żeby to raz... moje życie miało tyle zakrętów co A4 remontów. Jeden z przykładów: pracowałam na Wawelu i miałam nadzieję na dłuższy tam pobyt i awans, bo zamek jest cudowny, historie niesamowite a we mnie jest żyłka Indiany Jones'a, ale życie skręciło mi do przeprowadzki na Podkarpacie, do założenia własnej dzialnosci i do wyjazdów służbowych do Belgii. Czy żałuję?...

Rozstanie nie powinno było mnie zaskoczyć, ale wywołało szok. Choć już kilku miesięcy miejsce długich rozmów wypierały chwile milczenia. Niedawno przecież planowaliśmy ślub, a w wyobraźni widziałam wspólny dom i trójkę dzieci.
Nie pamiętam dokładnie dnia, gdy postanowił odejść. By go nie stracić, zaproponowałam przyjaźń. Powinno to być możliwe, prawda? Ale nie w tym przypadku. Na próby kontaktu dostawałam chłód i obojętność. Przez parę tygodni ciągnęłam to niezrażona licznymi odtrąceniami. Rozstanie stanowiło dla mnie porażkę. Przecież bajki prowadzą do szczęśliwego zakończenia.
Wreszcie postanowiłam się tym z kimś podzielić. Zupełnie niespodziewanie, na jednej z tych rodzinnych imprez, gdzie bardziej wypada się spotkać, niż idzie się z entuzjazmem, zwykła pogawędka zmieniła się w rozmowę zupełnie zmieniającą mój tok myślenia. Gdy wstydząc się opowiedziałam o rozstaniu, nie zostałam wyśmiana, jak oczekiwałam. Za to dostałam falę odwagi do zmiany. Zrozumiałam, że muszę postawić na siebie. Zerwałam kontakty z byłym. Chyba się zdziwił, bo wtedy to on zaczął je inicjować. Ja jednak je ignorowałam, skupiając się na sporcie, pracy i spotkaniach ze znajomymi.
Nie szukałam nikogo nowego. Jednak miłość niepostrzeżenie pojawiła się na mojej drodze. Z jednym ze znajomych coraz więcej czasu zaczęliśmy spędzać razem. Aż podczas jednego ze spotkań uświadomiliśmy sobie, że łączy nas coś więcej niż przyjaźń. Od tej chwili minęło już kilka lat, a my nadal codziennie się w sobie zakochujemy.

Rozstanie nie powinno było mnie zaskoczyć, ale wywołało szok. Choć już kilku miesięcy miejsce długich rozmów wypierały chwile milczenia. Niedawno przecież planowaliśmy ślub, a w wyobraźni widziałam wspólny dom i trójkę dzieci.
Nie pamiętam dokładnie dnia, gdy postanowił odejść. By go nie stracić, zaproponowałam przyjaźń. Powinno to być możliwe, prawda? Ale nie w tym...

Ten cytat pasuje idealnie do mojej sytuacji, która od ponad pół roku jest swoistym punktem zwrotnym. 12 dni przed naszym ślubem nagle narzeczony się rozmyślił, nie potrafiąc nawet wydukać powodu swej decyzji. Z dnia na dzień musiałam porzucić 4-letni związek, mieszkanie i pracę. Nie poddałam się jednak, nastawiłam się na tryb działania. Znalazłam w sobie siłę, żeby poodwoływać sprawy związane ze ślubem i walczyć o pieniądze, które chciał mi odebrać. Podjęłam inną pracę, co prawda poniżej moich kwalifikacji, ale pomogła mi ona trzymać się w ryzach i iść do przodu. Na szczęście rynek zawodowy już powoli się odmraża. Dziś jestem wdzięczna losowi, że ten ślub nie doszedł do skutku. W planach było też dziecko, z którym prawdopodobnie zostałabym sama. Jestem dumna, że sobie poradziłam w tym kryzysie. Takie wydarzenia weryfikują też na kogo można liczyć, a kto jest tylko przyjacielem-wydmuszką. Dziś mam wreszcie czas i siłę aby zająć się swoim życiem zawodowym. Planuję rozwijać się zawodowo, rozważam założenie firmy i napisanie książki, która zawsze była moim marzeniem. Dążę do dobrostanu psychicznego i emocjonalnego, chcę kupić swoje mieszkanie. Gdyby nie ta sytuacja pewnie nie odważyłabym się sięgać po swoje, a nadal poświęcałabym się dla partnera. Dziś mierzę dużo wyżej, nauczyłam się asertywności i nie rozmieniania się na drobne. Priorytetem jest dla mnie niezależność. Wszak siła jest Kobietą!
Ps jest takie powiedzenie: ,,Co cię nie zabije, to cię wzmocni”. Kiedyś się z nim nie zgadzałam. Dziś czuję się silniejsza niż kiedykolwiek. Siła jest mną, wypływa ze mnie. Wiem, że mogę wszystko.
I każda z nas może.

Ten cytat pasuje idealnie do mojej sytuacji, która od ponad pół roku jest swoistym punktem zwrotnym. 12 dni przed naszym ślubem nagle narzeczony się rozmyślił, nie potrafiąc nawet wydukać powodu swej decyzji. Z dnia na dzień musiałam porzucić 4-letni związek, mieszkanie i pracę. Nie poddałam się jednak, nastawiłam się na tryb działania. Znalazłam w sobie siłę, żeby...

Przez cały nastoletni okres życia byłam przekonana co chce w życiu robić - studiować w Krakowie japonistykę. Nie myślałam nawet o dalekiej przyszłości (co później) bo żaden nastolatek o tym nie myśli, chciałam spakować manatki, przenieść się na drugi koniec kraju i spełniać marzenia. Nadeszły matury i nadeszły wątpliwości. Czas składania papierów na wymarzone uczelnie, co teraz? I wtedy nastąpił przełom. W tym okresie oglądałam akurat serial gdzie część fabuły rozgrywała się w społeczności osób głuchych. Coraz bardziej zaczął mnie fascynować ten świat i pewnego razu jak jechałam autobusem trafiłam na grupkę migających osób. Tak bardzo chciałam wtedy wiedzieć o czym rozmawiają! A jak mogłabym wkroczyć do tego dziwnego świata gestów? Wtedy to odkryłam- pedagogika specjalna. Co to właściwie jest? To chyba taka lepsza pedagogika? No i... złożyłam papiery. Dostałam się. Odkryłam nową miłość i ostatecznie pracuję z osobami z niepełnosprawnością. Wtedy nastąpił kolejny punkt zwrotny. Czułam, że to co robię już mi nie wystarczy. Wtedy dostałam wiadomość od przyjaciółki że postanowiła iść na psychologię. Znów to poczułam, wiedziałam już że też chcę spróbować, że to może być to. Zawsze myślałam, że jest to coś nieosiągalnego, nie dla mnie, ale może... I tak odkryłam moją kolejną więlką miłość jaką jest odkrywanie tajemnic ludzkiego umysłu. Wiem, że to nie mój ostatni "zwrot akcji" w życiu, aż nie moge się doczekać co własne pomysły mi przyniosą :)

Przez cały nastoletni okres życia byłam przekonana co chce w życiu robić - studiować w Krakowie japonistykę. Nie myślałam nawet o dalekiej przyszłości (co później) bo żaden nastolatek o tym nie myśli, chciałam spakować manatki, przenieść się na drugi koniec kraju i spełniać marzenia. Nadeszły matury i nadeszły wątpliwości. Czas składania papierów na wymarzone uczelnie, co...

Zupełnie niespodziewanie bo z dnia na dzień musiałam wyprowadzić się z mieszkania które wynajmowałam podczas studiów. Było to kilka dni po obronie pracy magisterskiej. Snułam urocze plany na przyszłość a właściwie byłam już na etapie realizacji- duże miasto kryjące wiele możliwość i do tego fajna praca, później własne mieszkanie. A tu nagle trzeba się pakować i co dalej…
Musiałam działać szybko a nie było czasu do namysłu, myśli kotłowały się po głowie. Wróciłam do rodzinnego domu z przeświadczeniem za kilka dni tam wrócę. Nic nie szło po mojej myśli, ciągłe przeszkody, wszystko działało na przekór jakby ktoś rzucił zaklęcie. Do miasta nie wróciłam…
I jestem wdzięczna losowi że postawił przede mną taki punkt zwrotny. Dziś nie wyobrażam sobie lepszego miejsca do życia jak wieś. Tu jest moje WSZYSTKO.

Zupełnie niespodziewanie bo z dnia na dzień musiałam wyprowadzić się z mieszkania które wynajmowałam podczas studiów. Było to kilka dni po obronie pracy magisterskiej. Snułam urocze plany na przyszłość a właściwie byłam już na etapie realizacji- duże miasto kryjące wiele możliwość i do tego fajna praca, później własne mieszkanie. A tu nagle trzeba się pakować i co dalej…
...

Tak, takim pozytywnym punktem zwrotnym u mnie był czas zaraz po szkole średniej, gdzie nie mogłam znaleźć żadnej pracy, przez co nie mogłam też iść na studia ze względów finansowych, aż 1 października, w dzień rozpoczęcia roku akademickiego dostałam pracę. Wtedy w ciągu 3 dni udało mi się też dostać na listę studentów i tylko z tygodniowym opóźnieniem zaczęłam wymarzone studia. Dziś już od 4 lat jestem magistrem zarządzania, więc to 1 dzień października był dla mnie szczęśliwym punktem zwrotnym.

Tak, takim pozytywnym punktem zwrotnym u mnie był czas zaraz po szkole średniej, gdzie nie mogłam znaleźć żadnej pracy, przez co nie mogłam też iść na studia ze względów finansowych, aż 1 października, w dzień rozpoczęcia roku akademickiego dostałam pracę. Wtedy w ciągu 3 dni udało mi się też dostać na listę studentów i tylko z tygodniowym opóźnieniem zaczęłam wymarzone...

Punkt zwrotny w moim życiu to przeprowadzka do Szwecji do Malmö. Porzucenie pracy na etacie, w której czułam się jak ryba w wodzie (pracowałam jako nauczycielka w przedszkolu), zostawienie rodziny oraz wszystkich znajomych, zmiana otoczenia....
Ale nie uważam, że to źle. Wręcz odwrotnie. Traktuje to jako szansa na lepsze życie. Dostałam możliwość poznania innej kultury i języka i zamierzam skorzystać z tej szansy i wycisnąć życie jak cytrynę 💙💛

Punkt zwrotny w moim życiu to przeprowadzka do Szwecji do Malmö. Porzucenie pracy na etacie, w której czułam się jak ryba w wodzie (pracowałam jako nauczycielka w przedszkolu), zostawienie rodziny oraz wszystkich znajomych, zmiana otoczenia....
Ale nie uważam, że to źle. Wręcz odwrotnie. Traktuje to jako szansa na lepsze życie. Dostałam możliwość poznania innej kultury i...

Życie składa się z miliona mikro decyzji, które sprawiają, że nasze życie może ułożyć się w najróżniejszy sposób. Jednak punkty zwrotne to wydarzenia, które zostają z nami na dłużej bo jesteśmy pewni, że gdybyśmy podęli inną decyzję w tej chwili nasze życie wyglądało by zupełnie inaczej. Mój punkt zwrotny to zerwane zaręczyny. Sylwia Grzeszczak śpiewała w radiu "Tamtą dziewczynę" i z tego lekkiego przeboju wyciągnęłam lekcje dla siebie. Decyzja trudna, okupiona nieprzespanymi nocami i morzem wylanych łez, ale było warto.

Życie składa się z miliona mikro decyzji, które sprawiają, że nasze życie może ułożyć się w najróżniejszy sposób. Jednak punkty zwrotne to wydarzenia, które zostają z nami na dłużej bo jesteśmy pewni, że gdybyśmy podęli inną decyzję w tej chwili nasze życie wyglądało by zupełnie inaczej. Mój punkt zwrotny to zerwane zaręczyny. Sylwia Grzeszczak śpiewała w radiu "Tamtą...

Jeżeli mam marzenia do spełnienia staram się, nawet jeśli zejdę z obranej drogi prędzej czy później z powrotem na nią wrócić. Życie pisze swoje doświadczenia i czasem żeby coś osiągnąć musimy wybrać się drogą naokoło - ale jeśli na prawdę chcemy to zawsze jest warto, po drodze zbierzemy nowe doświadczenia, o które będziemy mądrzejsi. Najważniejsze to nigdy się nie poddawać, walczyć o siebie i starać się spełniać własne marzenia, bo życie mamy tylko jedno :)

Jeżeli mam marzenia do spełnienia staram się, nawet jeśli zejdę z obranej drogi prędzej czy później z powrotem na nią wrócić. Życie pisze swoje doświadczenia i czasem żeby coś osiągnąć musimy wybrać się drogą naokoło - ale jeśli na prawdę chcemy to zawsze jest warto, po drodze zbierzemy nowe doświadczenia, o które będziemy mądrzejsi. Najważniejsze to nigdy się nie poddawać,...