Jeżeli miałabym choć na chwilę zamienić się z kimś moimi małym królestwem, byłaby to moja kuzynka. Bowiem posiada ona mały pałacyk otoczony niewielką fosą niczym z bajki. A co najważniejsze jesteśmy prawie jak siostry, a może nawet jak bliźniczki. Można powiedzieć, że kochamy to samo, więc jeżeli zamieniłybyśmy się swoimi domami, to na pewno byśmy się nie nudziły, a już na pewno nie ja. Koło posiadłości znajduje się stajnia, a w każdym boksie znajduje się przepiękny koń. To właśnie dzięki niej pokocham te niesamowite stworzenia oraz z jej pomocą nauczyłam się na nich jeździć. Więc czy mogę wyobrazić sobie lepsze miejsce do przebywania, niżeli to w którym jestem otoczona przez ukochane zwierzęta oraz ludzi z tymi samymi pasjami ?? Oczywiście, nie jest to jedyny powód. Nie słychać tam, żadnych ludzi trąbiących w autach, bo ktoś przed nim nie rusza, nikt nie puszcza na cały regulator muzyki. Jedyne co można tam usłyszeć to dźwięk uderzania kopyt a ziemie, kumkanie żabek czy też śpiew ptaszków. Jest to dom tętniący życiem, od rana do wieczora przebywają wokół niego pasjonaci tych niezwykłych zwierząt. Dlatego też chciałabym się z nią zamienić. Będąc w tym miejscu, nie sposób poczuć się samotnym, a także jest to idealne miejsce do odpoczynku przed zgiełkiem dużego miasta.

Jeżeli miałabym choć na chwilę zamienić się z kimś moimi małym królestwem, byłaby to moja kuzynka. Bowiem posiada ona mały pałacyk otoczony niewielką fosą niczym z bajki. A co najważniejsze jesteśmy prawie jak siostry, a może nawet jak bliźniczki. Można powiedzieć, że kochamy to samo, więc jeżeli zamieniłybyśmy się swoimi domami, to na pewno byśmy się nie nudziły, a już na...

Gdyby zaklęcia były możliwe, każdy by ruszył z dumą po czarodziejskie różdżki do Hogwartu, by problemy wnet znikły oraz nigdy już do nas nie powróciły. Razem z drużyną Gryfindoru dokonałabym wszelkich starań, by zmienić swoje otoczenie, odnaleźć się zupełnie w innym miejscu, który zapewniłby mi szansę na zmianę, będącą rozwiązaniem na ciągłą monotonię życia i szarą rzeczywistość. Chętnie zamieniłabym się moim małym mieszkankiem w mieście z kochaną ciocią, która zamieszkuje dom w wiosce i prowadzi gospodarstwo. Być może rzucam się z motyką na słońce, ale uważam, że poradziłabym sobie z totalnie odmienną metamorfozą życia. Jako, że wyzwania to moja druga strona medalu, odważnie stawiając kroki w wiejskie klimaty, więc magicznym słowem ALOHOMORA odczarowuję zamknięte wrota bram domku i staje na wysokości zadania. Od teraz ja jestem rannym ptaszkiem, który otwiera oczka po zapianiu koguta i musi przed wszystkimi czynnościami domowymi w pierwszej kolejności nakarmić zwierzątka, podlać roślinki, aby miały wystarczająco dużo energii na cały dzień. Jako sumienna Pani Gospodyni w wytwornym fartuszku i luźnych, gustownych gumiakach ruszam do dzieła! Odwiedzam zwierzęce pomieszczenia, starannie wsypując sporą część pszenicy i kawałki ziemniaków dla kilku różowych świnek zamieszkujących szeroki apartament chlewku, następnie przechodzę próg dostojnego kurnika, gdzie zbierając świeże jajka - zostawiam resztki warzyw z kuchni pomieszane z ziarnami zbóż dla sympatycznych sąsiadek - kur. Wracając zaglądam na dłuższą chwilkę do ogródka pełnego warzyw, które ratuję - wyrywając z nich szkodniki, a następnie zapraszam je do kuchennego królestwa. Patrząc na licznik zegara staram się zdążyć sprzątając sypialnię, salon, kuchnię, spiżarnię, łazienkę, balkon, taras, ganek i kiedy by się wydawało, że to już koniec - należy zdać sobie sprawę, że to dopiero początek! Po południu, gdy słońce się schowa zza puszyste chmury pamiętam o dokładnym dostarczeniu wody warzywom oraz kwiatom. Wyrośnięte, dorodne skarby natury takie jak: marchewki, pietruszki, buraczki wskakują do drewnianych skrzynek, a soczyste owoce spadające z drzew i krzaczków swobodnie się rozgoszczą w wiklinowym koszyku, aby wszystkie razem mogły posłużyć do przygotowania pysznego, zdrowego obiadu. Uff zadania wykonane, lecz każdy dzień to ciężka praca, ale przynajmniej ciocia mogła dłużej pospać, spokojnie wypić aromatyczną kawę, zamiast biegania po podwórku sięgnąć na półkę po małą konewkę i podlać rośliny zamieszkujące doniczki na parapecie w kuchni, robiąc sobie wyjątek zamówić z dostawą do domu pyszną, włoską capriciossę!!! Próba odnalezienia całkiem w innych warunkach stałaby się dla mnie pozytywnym czynnikiem do odświeżenia zakątków umysłu i sprawdzenia się w roli cierpliwej, sympatycznej Pani Domu, która pomimo zmęczenia jest uśmiechnięta od ucha do ucha na widok gości!!!

Gdyby zaklęcia były możliwe, każdy by ruszył z dumą po czarodziejskie różdżki do Hogwartu, by problemy wnet znikły oraz nigdy już do nas nie powróciły. Razem z drużyną Gryfindoru dokonałabym wszelkich starań, by zmienić swoje otoczenie, odnaleźć się zupełnie w innym miejscu, który zapewniłby mi szansę na zmianę, będącą rozwiązaniem na ciągłą monotonię życia i szarą...

Zawsze marzyłam o mieszkaniu w małym urokliwym domku nad morzem w pobliżu lasu, w którym siedziałabym na tarasie popijając wino w długie ciepłe wieczory przy zachodzie słońca, oczywiście z książką w ręku.. Niestety nikt z moich bliskich o zdrowych zmysłach nie zamieniłby takiego domku na mieszkanie w bloku, nie żebym miała znajomych posiadających jakiekolwiek posiadłości tuż nad morzem. Tak więc mówiąc realnie, mając taką możliwość, zamieniłabym się bez wahania z moją przyjaciółką, mieszkającą na obrzeżach miasta w spokojnej okolicy, w gustownie urządzonym dwupokojowym mieszkaniu, z dużym balkonem, pełnym (sztucznych, ale ładnych) kwiatów, które posiada wprawdzie niewielką kuchnię i skromną łazienkę, ale panuje w nim oraz w jego okolicy atmosfera spokoju i radości.

Zawsze marzyłam o mieszkaniu w małym urokliwym domku nad morzem w pobliżu lasu, w którym siedziałabym na tarasie popijając wino w długie ciepłe wieczory przy zachodzie słońca, oczywiście z książką w ręku.. Niestety nikt z moich bliskich o zdrowych zmysłach nie zamieniłby takiego domku na mieszkanie w bloku, nie żebym miała znajomych posiadających jakiekolwiek posiadłości...

Zdecydowanie z moją ciocią. Ma mieszkanko w nadmorskim mieście, na szczycie apartamentowca. Dokładnie jak w filmach. Przeszklona ściana a za szybą rozciągające się miasto nocą. Kubek gorącej kawy, wiszący fotel, ciepły koc, kot na kolanach i książka w dłoni. Czyste marzenie...
Jednak, mimo wszytko, nie chciałabym tej zmiany na stałe. Może na dwa tygodnie, maksymalnie miesiąc. Wolę ciszę mojego rodzinnego domu na wsi. Z dala od hałasu miasta, które nigdy nie zasypia, miejsca, gdzie wiecznie masz wkoło siebie wielu ludzi i nigdy tak naprawdę nie możesz być sam na sam z naturą. Po tej odmianie z radością wróciłabym na swój hamak w ogrodzie, gdzie pies wiecznie domaga się rzucenia mu piłki, a kot wszędzie cię odnajdzie i położy się tak, że trzeba się nieźle "nagłówkować", żeby móc wygodnie czytać i go nie obudzić.

Zdecydowanie z moją ciocią. Ma mieszkanko w nadmorskim mieście, na szczycie apartamentowca. Dokładnie jak w filmach. Przeszklona ściana a za szybą rozciągające się miasto nocą. Kubek gorącej kawy, wiszący fotel, ciepły koc, kot na kolanach i książka w dłoni. Czyste marzenie...
Jednak, mimo wszytko, nie chciałabym tej zmiany na stałe. Może na dwa tygodnie, maksymalnie...

Po przeczytaniu pytania przez moją głowę przebiegły dziesiątki pomysłów: domek Cioci w słonecznej Italii, mieszkanko przyjaciółki w samym sercu Trójmiasta, apartament znajomych w nowoczesnym wieżowcu aż po cichą chatkę mojej Babci, która mieszka nad rzeką pod pięknym lasem. Przygoda, wrażenia, wygoda i spokój biły się w mojej głowie o pierwsze miejsce.
Nagle wyobraziłam sobie, że kogoś innego budzą pierwsze promienie słońca wpadające przez okno mojej przytulnej sypialni. Że ktoś inny wchodząc pod prysznic włącza radio stojące na pralce. Przed oczami miałam kogoś innego podlewającego mój balkonowy ogródek.
Zrobiło mi się momentalnie bardzo przykro....
Chyba nie zniosłabym myśli, że ktoś inny co rano potyka się o wystający próg, patrzy na dziurę w podwieszanym suficie (albo, O ZGROZO, by to naprawił), czy słucha wieczorem sąsiada uczącego się grać na gitarze.
Doszłam do wniosku, że nie wymieniłabym się z nikim lokum, ponieważ to mój DOM.

Po przeczytaniu pytania przez moją głowę przebiegły dziesiątki pomysłów: domek Cioci w słonecznej Italii, mieszkanko przyjaciółki w samym sercu Trójmiasta, apartament znajomych w nowoczesnym wieżowcu aż po cichą chatkę mojej Babci, która mieszka nad rzeką pod pięknym lasem. Przygoda, wrażenia, wygoda i spokój biły się w mojej głowie o pierwsze miejsce.
Nagle wyobraziłam...

Czasowa zamiana mieszkań może być dobrym sposobem na przerwanie monotonii, odpoczynek, a nawet poznanie nowego stylu życia. Jest jedno mieszkanie, które od razu przyszło mi do głowy jako idealny kandydat do zamiany. Osoba, która je zamieszkuje nie jest bliską mi osobą, ale miałam okazję zamieszkiwać jej lokum przez tydzień podczas pobytu w Berlinie. Czułam się tam wspaniale. Niewielka kawalerka z dużą ilością roślin, prac artystycznych właścicielki nadających temu miejscu ’duszę’, książek o rozmaitej tematyce oraz w pełni wyposażona kuchnia- tak zdefiniowałabym moją gwarancję szczęścia i warunki, do których chętnie bym wróciła.:) Urok okolicy i niemieckiej stolicy juz raz sprawił, że przez tydzień poczułam spokój i komfort, więc jest to dla mnie doskonałe miejsce na odpoczynek psychiczny i kontynuację poznawania niemieckiej kultury. Myślę, że wymiana byłaby atrakcyjną okazją zarówno dla mnie jak i dla właścicielki mieszkania w Berlinie. Nie miałam okazji zbyt dobrze jej poznać, ale to co wiem na pewno to fakt, że bardzo lubi podróżować i zwiedzać świat. W związku z tym propozycja zamieszkania w malowniczym otoczeniu dawnej stolicy Polski na pewno przypadłaby jej do gustu i obie byśmy na takiej wymianie skorzystały.:)

Czasowa zamiana mieszkań może być dobrym sposobem na przerwanie monotonii, odpoczynek, a nawet poznanie nowego stylu życia. Jest jedno mieszkanie, które od razu przyszło mi do głowy jako idealny kandydat do zamiany. Osoba, która je zamieszkuje nie jest bliską mi osobą, ale miałam okazję zamieszkiwać jej lokum przez tydzień podczas pobytu w Berlinie. Czułam się tam...

Zamieszkałabym u cioci Krysi, która ze względu na to, że prowadzi własną firmę, musi w domu zatrudniać pomoc domową.
Ów pomoc, zwana dalej Panią Wandzią, robi pyszne obiady, a ja nienawidzę gotować. Na prawde nienawidzę, tak więc dalszych powodów nie muszę wymieniać, ale skoro zaczęłam to skończę.
Ponadto, Pani Wandzia to przemiła towarzyszka, pełna mądrości i troski, więc gdybym potrzebowała towarzystwa, miałabym z kim porozmawiać. Nie muszę oczywiście dodawać tak egoistycznych powodów jak zostawienie niezaścielonego łóżka z rana czy szarlotka w sobotnie popołudnie na życzenie.
Pani Wandzia to praktycznie członek rodziny, taka doszywana babcia, która się o wszystko troszczy, a ja jako zapracowana kobieta, do tego mama i żona też czasem tej troski potrzebuję, dlatego z chęcią zamieniłabym się domami właśnie z ciocią Krysią.
I nawet nie jest mi specjalnie żal, że dom znajduje się w centrum miasta i nie ma ogrodu.
Wystarczy mi balkon i salon kosmetyczny po sąsiedzku :)
Jestem w raju.

Zamieszkałabym u cioci Krysi, która ze względu na to, że prowadzi własną firmę, musi w domu zatrudniać pomoc domową.
Ów pomoc, zwana dalej Panią Wandzią, robi pyszne obiady, a ja nienawidzę gotować. Na prawde nienawidzę, tak więc dalszych powodów nie muszę wymieniać, ale skoro zaczęłam to skończę.
Ponadto, Pani Wandzia to przemiła towarzyszka, pełna mądrości i troski, więc...

Jako typowy, zakorzeniony, wygodny mieszczuch, chciałabym się zamienić na lokum z kimś, kto mieszka na wsi. Byłoby by to dla mnie niezwykłe doświadczenie zamieszkać na co dzień na wsi, ponieważ takie życie różni się o 180 stopni. I nie w kontekście wypoczynku i ciszy jaka panuje na wsi, tylko pracy fizycznej. Wstawać rano by "doglądać" trzodę czy obsiane pola, to musi być satysfakcjonujące zajmować się tym wszystkim, patrzeć jak plony rosną i dojrzewają, a potem je zbierać i produkować mąkę na chleb, który samemu robi się od A do Z.

Wiadomo jednak, że dużych drzew się nie przesadza, więc zdobycie nowych doświadczeń na wsi i powrót do życia w dużym mieście, byłby idealny dla mnie.

Jako typowy, zakorzeniony, wygodny mieszczuch, chciałabym się zamienić na lokum z kimś, kto mieszka na wsi. Byłoby by to dla mnie niezwykłe doświadczenie zamieszkać na co dzień na wsi, ponieważ takie życie różni się o 180 stopni. I nie w kontekście wypoczynku i ciszy jaka panuje na wsi, tylko pracy fizycznej. Wstawać rano by "doglądać" trzodę czy obsiane pola, to musi być...

Gdybym mogła się zamienić z kimś mieszkaniem, to chciałabym zamienić się z kimś, kto mieszka w górach, pośród pięknych wzgórz, zielonych łąk, na których pasą się owce, nieopodal bacówek z których unosi się zapach wędzonego oscypka. Gdzie jest cisza i totalny spokój, gdzie czas płynie wolniej. Mogłaby być też zima, wtedy również byłoby pięknie, z okien mogłabym obserwować szusujących na stokach narciarzy, albo sama poszusować, mogłabym też brodzić z moim psem po pas w śniegu, który by wspaniale trzeszczał pod stopami w mroźne popołudnia. Natomiast wieczorem mogłabym pod grubym kocem popijać grzańca przy kominku, czytając ulubioną książkę. Taka zamiana byłaby dla mnie świetną odskocznią od rzeczywistości, wspaniałą okazją żeby naładować akumulatory i zajrzeć w głąb siebie...

Gdybym mogła się zamienić z kimś mieszkaniem, to chciałabym zamienić się z kimś, kto mieszka w górach, pośród pięknych wzgórz, zielonych łąk, na których pasą się owce, nieopodal bacówek z których unosi się zapach wędzonego oscypka. Gdzie jest cisza i totalny spokój, gdzie czas płynie wolniej. Mogłaby być też zima, wtedy również byłoby pięknie, z okien mogłabym obserwować...

Przychodzi taki moment w życiu, gdy człowiek potrzebuje oddechu. Dla siebie, dla spokoju, dla wyleczenia duszy. Gdzie wtedy się schować przed światem? Czy musiałabym się wymieniać domem? Odpowiedź brzmi: nie. Wystarczy, że wrócę do rodzinnych stron, pięknych i majestatycznych Borów Tucholskich, gdzie słychać śpiew ptaków i szum drzew. Spędziłabym czas z rodzicami, zwolniłabym i wreszcie wyspała;) Do tego nie potrzeba zamiany. Czasem zapominamy, że na wyciągnięcie ręki są miejsca, które dają wytchnienie i poprawiają nastrój. Rodzinny dom jest jednym z takich miejsc;)

Przychodzi taki moment w życiu, gdy człowiek potrzebuje oddechu. Dla siebie, dla spokoju, dla wyleczenia duszy. Gdzie wtedy się schować przed światem? Czy musiałabym się wymieniać domem? Odpowiedź brzmi: nie. Wystarczy, że wrócę do rodzinnych stron, pięknych i majestatycznych Borów Tucholskich, gdzie słychać śpiew ptaków i szum drzew. Spędziłabym czas z rodzicami,...