Marzy mi się ekstremalna podróż do krainy ognia i lodu, czyli na Islandię. Ekstremalna w sensie czysto kulinarnym, gdyż kuchnia islandzka z racji swej izolacji i niezamożności społeczeństwa przywykła wykorzystywać dary natury w stu procentach. Jak w każdym kraju Północy i do tego wyspiarskim można tu zakosztować wybornych ryb i homarów. Ale gdzie indziej poza Islandią można rozkoszować się jeszcze smakiem owczych głów, baranich jaj w galarecie, zgniłego rekina, że nie wspomnę już o mięsie z maskonura czy z wieloryba? I nie jestem pewna, czy "rozkoszować się" to odpowiednie słowo, bo podobno są to nie tylko jedne z najbardziej oryginalnych, ale też najobrzydliwszych potraw światowej kuchni. Czy będzie to gejzer, istny wulkan smaków czy pretekst do powiedzenia: "nigdy więcej!" - chcę przekonać się na własnej skórze. Do tego dochodzą niesamowite krajobrazy, których nie można zobaczyć nigdzie indziej: gejzery, czynne wulkany, gorące źródła... Moja ukochana książka "Abschied von der Jugend" Manfreda Hausmanna rozgrywa się na Islandii. Autor opisuje ją jako wyspę, na której ciągle pada, ale jak już wyjdzie słońce, to jest to najpiękniejszy widok na ziemi. Fajnie byłoby to zobaczyć.

Marzy mi się ekstremalna podróż do krainy ognia i lodu, czyli na Islandię. Ekstremalna w sensie czysto kulinarnym, gdyż kuchnia islandzka z racji swej izolacji i niezamożności społeczeństwa przywykła wykorzystywać dary natury w stu procentach. Jak w każdym kraju Północy i do tego wyspiarskim można tu zakosztować wybornych ryb i homarów. Ale gdzie indziej poza Islandią można...

Z nostalgią wspominając seriale młodzieżowe z przed lat, z chęcią obrałabym kierunek Roswell w Nowym Meksyku.
Tak wiem, u nie jednej osoby wywołam drwiący uśmiech i myśl "przecież Roswell to bujda na resorach. Nic tam nie ma". To nic :).
Z historią kosmitów z Roswell zetkną się chyba każdy. Jedni twierdzą, że widziano tam UFO, inni, że był to balon pogodowy, a jeszcze inne źródła podają, że to wszystko ma odwrócić uwagę od tajnych działań wojskowych.
Faktem jest jednak, że nagłośnienie wydarzeń z 1947 sprawiło,że to zwykłe miasteczko nagle stało się kolebką wielu teorii spiskowych, miejscem spotkań ufologów a także inspiracją do napisania cyklu książek, na podstawie których później powstał serial.
Kontrowersja tematyki oraz tajemnice które narosły wokół Roswell powodują myśl, że cokolwiek się tam nie działo spoglądnie w niebo nie jest tam takie samo jak gdzie indziej.

Z nostalgią wspominając seriale młodzieżowe z przed lat, z chęcią obrałabym kierunek Roswell w Nowym Meksyku.
Tak wiem, u nie jednej osoby wywołam drwiący uśmiech i myśl "przecież Roswell to bujda na resorach. Nic tam nie ma". To nic :).
Z historią kosmitów z Roswell zetkną się chyba każdy. Jedni twierdzą, że widziano tam UFO, inni, że był to balon pogodowy, a jeszcze...

Mało popularne to ono nie jest, ale rzadko słyszę aby ktoś się wybierał do Hollywood.
A ja chętnie bym tam poleciała.

Zamiast dzikich miejsc, dzikie tłumy, zamiast spokoju, tętniące życiem ulice, zamiast rozgwieżdżonego nieba, gwiazdy światowego kina.
Ech, przejechać się po Beverly Hills albo Mullholland drive, obejrzeć całą aleję przedstawicieli kina i przejść się na boso po ciepłym piasku Santa Monica, a potem zjeść coś w In-N-Out.
Na koniec zaliczyć jeszcze Griffith Observatory i zobaczyć całą panoramę miasta nocą, by wiedzieć gdzie następnego dnia się po prostu włóczyć i włóczyć, i włóczyć...

Mało popularne to ono nie jest, ale rzadko słyszę aby ktoś się wybierał do Hollywood.
A ja chętnie bym tam poleciała.

Zamiast dzikich miejsc, dzikie tłumy, zamiast spokoju, tętniące życiem ulice, zamiast rozgwieżdżonego nieba, gwiazdy światowego kina.
Ech, przejechać się po Beverly Hills albo Mullholland drive, obejrzeć całą aleję przedstawicieli kina i przejść się na...

Marzy mi się ponowny wyjazd do Estonii. To jest tak niesamowity kraj z tyloma pięknymi miejscami do zwiedzenia, ze z miłą chęcią do niego wrócę. Zwłaszcza na Saaremę i Muhu dwie estońske wyspy dziewicze i zamieszkane przez bardzo mało ludzi. Na tych wyspach można było poczuć się jak w krainie elfów. Łąki i lasy zakończone trzcinami wyrastającymi z morza. Na Estonii można mieszkać na dziko, więc chętnie po raz kolejny rozbiłabym namiot przy samym morzu wśród tych trzcin i obudziła się ich szumem.

Marzy mi się ponowny wyjazd do Estonii. To jest tak niesamowity kraj z tyloma pięknymi miejscami do zwiedzenia, ze z miłą chęcią do niego wrócę. Zwłaszcza na Saaremę i Muhu dwie estońske wyspy dziewicze i zamieszkane przez bardzo mało ludzi. Na tych wyspach można było poczuć się jak w krainie elfów. Łąki i lasy zakończone trzcinami wyrastającymi z morza. Na Estonii można...

- Że co?! Czyś ty oszalała? - Janek z wrażenia aż podniósł się z łóżka.
- Kochanie, uspokój się. Ja chcę w końcu jechać w jakieś ustronne miejsce, takie z duszą i historią w tle.
- Z duszą? Chyba z duchem - parsknął mój narzeczony.
- Posłuchaj, zawsze jeździliśmy tam, gdzie ty chciałeś więc teraz zobaczmy coś, co mnie kręci.
- No ale żeby od razu jakiś nawiedzony zamek?!
- Nie nawiedzony zamek, tylko opuszczony pałac. A w Internecie wyczytałam, że w pobliżu znajduje się cmentarzysko samochodów. To jest dopiero coś... - uśmiechnęłam się pod nosem.
- Ech, ja się poddaje. Skoro chcesz tych strasznych miejsc, to będziesz je miała - Janek rozłożył ręce.
- No i widzisz, trzeba było tak od razu. A jak będziemy wracać, to zahaczymy o opuszczony szpital psychiatryczny - kułam żelazo póki gorące.
-Tobie naprawdę odbiło! W każdym razie ja tam nie wchodzę!
- Dobrze, dobrze, takich miejsc w województwie mazowieckim jest więcej, ale myślę, że jak na pierwszy raz, to nam wystarczy.
- No raczej, aż się boję co jeszcze możesz wymyślić po drodze. Może jakieś odkopywanie szczątków?
- Nie przesadzaj. Zobaczysz, że to będzie super przygoda z nutką tajemniczości w tle - puściłam do niego oko i weszłam na bloga, na którym znalazłam wszystkie niezbędne informacje dotyczące zapomnianych miejsc.

- Że co?! Czyś ty oszalała? - Janek z wrażenia aż podniósł się z łóżka.
- Kochanie, uspokój się. Ja chcę w końcu jechać w jakieś ustronne miejsce, takie z duszą i historią w tle.
- Z duszą? Chyba z duchem - parsknął mój narzeczony.
- Posłuchaj, zawsze jeździliśmy tam, gdzie ty chciałeś więc teraz zobaczmy coś, co mnie kręci.
- No ale żeby od razu jakiś nawiedzony...

Pojechałabym do Norwegii na wyspę Spitsbergen do miasta Longyearbyen, miasta, w którym nie wolno umierać. Temperatury tam są tak niskie, że ciała się nie rozkładają, więc miejscowy cmentarz odmówił przyjmowania zwłok. Dodatkowo grasują tam niedźwiedzie i każdy nosi przy sobie broń, ale nie wolno wnosić jej do budynków, dlatego przed niektórymi stoją specjalne wieszaki na strzelby. Poza tym w Longyearbyen jest zakaz posiadania kotów, które są zagrożeniem dla miejscowego ptactwa zagrożonego wyginięciem. No i ten skandynawski klimat, charakterystyczny rodzaj zabudowy, zorze polarne, piękne widoki, ale przede wszystkim odcięcie od świata. Do takiego miejsca chciałabym uciec, żeby mieć czas przeczytać wszystkie zaległe książki

Pojechałabym do Norwegii na wyspę Spitsbergen do miasta Longyearbyen, miasta, w którym nie wolno umierać. Temperatury tam są tak niskie, że ciała się nie rozkładają, więc miejscowy cmentarz odmówił przyjmowania zwłok. Dodatkowo grasują tam niedźwiedzie i każdy nosi przy sobie broń, ale nie wolno wnosić jej do budynków, dlatego przed niektórymi stoją specjalne wieszaki na...

Bardzo chciałabym kiedyś udać się do Bhutanu. Dowiedziałam się o tym kraju z podręcznika do angielskiego! Czytanka na pół strony mówiła o tym, jak Bhutan jest dramatycznie odizolowany od reszty świata i jak niewielką rolę w codziennym życiu pełni tam Internet, telewizja i inne wynalazki Zachodu. Co za miejsce, pomyślałam. Od tamtej pory niezmiennie mnie ten kraj fascynuje. Szczególnie w momentach, kiedy sama czuje się przytłoczona chmarą informacji, której nie da się uniknąć, mieszkając w Europie, korci mnie by wybrać się do Bhutanu i doznać tam swego rodzaju katharsis. Niestety jeszcze długo poczekam sobie na moment, kiedy będę mogła spełnić to marzenie, ponieważ cena za dzienny pobyt w Bhutanie przyprawia mnie obecnie o palpitację serca. Spokój naprawdę się ceni.

Bardzo chciałabym kiedyś udać się do Bhutanu. Dowiedziałam się o tym kraju z podręcznika do angielskiego! Czytanka na pół strony mówiła o tym, jak Bhutan jest dramatycznie odizolowany od reszty świata i jak niewielką rolę w codziennym życiu pełni tam Internet, telewizja i inne wynalazki Zachodu. Co za miejsce, pomyślałam. Od tamtej pory niezmiennie mnie ten kraj fascynuje....

Od lat moim marzeniem jest podróż do byłych republik radzieckich - wszystkich "-stanów". Najbardziej jednak ze wszystkich chciałabym pojechać do Kazachstanu. Ta chęć podróży do tego kraju kiełkowała i nadal kiełkuje od dobrych czterech lat. Obecnie państwo to staje się popularniejsze i coraz bardziej otwarte na turystów (szczególnie, że zostały zniesione wizy dla Polaków w 2017 roku). Jednak nadal jeśli z pasją opowiadam o chęci podróży to większość moich słuchaczy dziwi się "co takiego jest tam do zobaczenia". Otóż tak dużo, że dwutygodniowy urlop to za mało, żeby poznać choć jeden region. W tym roku moje marzenie miało się w końcu spełnić. Wszystko było już wykupione. Wylot miał być 30 maja. Odkładanie pieniędzy przez pół roku na te dwa tygodnie podróży. Niestety jak wiadomo wszystko się posypało. Kazachstan z powrotem przywrócił wizy. Loty zostały odwołane. Pozostaje mi nadzieja, że w przyszłym roku się uda.

Od lat moim marzeniem jest podróż do byłych republik radzieckich - wszystkich "-stanów". Najbardziej jednak ze wszystkich chciałabym pojechać do Kazachstanu. Ta chęć podróży do tego kraju kiełkowała i nadal kiełkuje od dobrych czterech lat. Obecnie państwo to staje się popularniejsze i coraz bardziej otwarte na turystów (szczególnie, że zostały zniesione wizy dla Polaków w...

Gdzie postawiłabym żagle i ahoj przygodo? Oto jest pytanie. Miejsce, które nie należy do najpopularniejszych kierunków turystycznych to przylądek Stilo. Właśnie tam zaczerpnęłabym świeżego powietrza i wybrałabym się w niezwykłą podróż. Ten zakątek, oddalona latarnia, a żeby do niej trafić wyłącznie długi spacer po szlakach wśród leśnego mchu i zapachu żywicy. To zazwyczaj puste miejsce, gdzie mogłabym popłynąć w melancholii, chwilowo żyć z głową w chmurach. Niby piękna plaża, na której powinny być gromadki rodzin, lecz przeciwnie - to dzika plaża, spokojny zakątek, cicha przestrzeń, niczym bezludna wyspa. Niesamowite widoki, piękne krajobrazy, które każdemu przypadną do gustu podczas dźwięków szumu morza błyszczącego się w złotych promieniach słońca. Idealny wypoczynek i długie wędrówki bez tandetnych bilbordów, głośnych dyskotek oraz niekończących się rzędów z pamiątkami. To zadziwiające miejsce, o którym mało osób wie, można tam poczuć się jak w bajce, a jadąc tam ze swoją drugą połówką - w scenerii romantycznej.

Gdzie postawiłabym żagle i ahoj przygodo? Oto jest pytanie. Miejsce, które nie należy do najpopularniejszych kierunków turystycznych to przylądek Stilo. Właśnie tam zaczerpnęłabym świeżego powietrza i wybrałabym się w niezwykłą podróż. Ten zakątek, oddalona latarnia, a żeby do niej trafić wyłącznie długi spacer po szlakach wśród leśnego mchu i zapachu żywicy. To zazwyczaj...

Okolice Nowego Orleanu. Wg mnie kwintesencja Ameryki. Obszar poszarpany przez tornada, rujnowany cyklicznie i odradząjący się co jakiś czas. Kolebka PRAWDZIWEGO jazzu, "miasto duchów", celebrujące Halloween i Mardi Gras. Nie byłam, a tęsknię...

Okolice Nowego Orleanu. Wg mnie kwintesencja Ameryki. Obszar poszarpany przez tornada, rujnowany cyklicznie i odradząjący się co jakiś czas. Kolebka PRAWDZIWEGO jazzu, "miasto duchów", celebrujące Halloween i Mardi Gras. Nie byłam, a tęsknię...