Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Książka_koc_kot
Mystery
jupi2328
Violetka
Magda25

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Książka_koc_kot
Mystery
jupi2328
Violetka
Magda25

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Mam dość zdystansowany stosunek do instytucji wesela. Sama zdecydowałam się na przyjęcie weselne. Zachodu z tym trochę było - sala, menu, zaproszenia, ale zawsze mniej niż na tradycyjnym weselu i mnie było z tym dobrze. Zaproszenia dość niecodziennie, jak na tego typu uroczystość zaprojektowałam sama i sama wykonałam, jestem z nich dumna, szkoda, ze ani jedno nie zostało na pamiątkę :(
Tak więc z góry zapowiedzieliśmy, że tańców i zespołu nie będzie, nie będzie też balowania do białego rana. Wiele młodych Panien powiedziałoby, co za szaruga, bezbarwny dzień, jak wiele innych uroczystości. Dla mnie był to dzień niemal magiczny. W tym pięknym dniu towarzyszyli mi tylko ludzie na których nam zależało, było kameralnie, niemal intymnie. Mogliśmy porozmawiać spokojnie z wszystkimi gośćmi, także tymi ze starszego pokolenia, których wkrótce zabrakło wśród nas. Nikt nie upił się do nieprzytomności i wszyscy nasi bliscy i znajomi wspominają ten wieczór z nostalgią, choć odbył się ponad 20 lat temu.

Mam dość zdystansowany stosunek do instytucji wesela. Sama zdecydowałam się na przyjęcie weselne. Zachodu z tym trochę było - sala, menu, zaproszenia, ale zawsze mniej niż na tradycyjnym weselu i mnie było z tym dobrze. Zaproszenia dość niecodziennie, jak na tego typu uroczystość zaprojektowałam sama i sama wykonałam, jestem z nich dumna, szkoda, ze ani jedno nie zostało...

Ślub moich rodziców nie odbył się bez wpadek, dzisiaj na szczęście wspominają wszystko z uśmiechem.
Zaczęło się już przed ślubem. Wujek, brat pana młodego, miał odwozić gości po weselu samochodem mojej mamy. Dodam, że był to jej pierwszy samochód, kupiony za własne pieniądze. Nagranie ze ślubu rozpoczyna zbliżenie na rozwalonego malucha, a chwilę później można oglądać scenę, gdy podczas błogosławieństwa w domu pana młodego wujek próbuje odciągnąć dziadka na bok. Wygląda to komicznie, bo przez dobre pięć minut widać, jak wujek woła dziadka, a ten macha ręką, żeby poczekał, w końcu nie wytrzymuje, podchodzi do niego i momentalnie blednie. Tata dowiedział się chwilę później, za to mama dopiero w trakcie wesela, kiedy wychodziła pierwsza osoba i ktoś miał ją odwieźć. Później wcale nie jest lepiej, ponieważ mama postanowiła pójść na własny ślub w spodniach. Szukała sukni, jednak spodobał jej się damski biały zestaw garniturowy, więc spontanicznie go kupiła. O jej kreacji wiedziała tylko jej najbliższa rodzina i tata. I tutaj znowu brawa dla kamerzysty, bo kiedy mama wychodziła z domu, nie nagrywał jej, a miny gości. Najlepszą z nich miała przyszła teściowa, po ślubie była oburzona i nie odzywała się do moich rodziców, dopóki jedna z zaproszonych osób, Niemka, która była dla babci autorytetem, nie pochwaliła w rozmowie mojej mamy za to, że na tradycyjnym, wiejskim weselu pani młoda potrafiła być tak postępowa. Oczywiście to nie był koniec anegdot, ale te dwie są moimi ulubieńcami.

Ślub moich rodziców nie odbył się bez wpadek, dzisiaj na szczęście wspominają wszystko z uśmiechem.
Zaczęło się już przed ślubem. Wujek, brat pana młodego, miał odwozić gości po weselu samochodem mojej mamy. Dodam, że był to jej pierwszy samochód, kupiony za własne pieniądze. Nagranie ze ślubu rozpoczyna zbliżenie na rozwalonego malucha, a chwilę później można oglądać...

Jestem osobą bardzo roztargnioną. Dzień mojego ślubu bardzo mnie stresował, bo byłam przekonana, że o czymś zapomniałam. Mój partner sprawdzał wszystko po kilka razy, byleby mnie uspokoić.
No i w końcu nadszedł ten dzień... Ja już gotowa, biała suknia założona. No i wtedy dopiero zauważyłam! Nie miałam bukietu! Jak tu iść do ołtarza z pustymi rękami? Za dużo nie myśląc, bo czasu było mało, poprosiłam kuzynkę, żeby pobiegła do kwiaciarni kupić mały bukiecik.
Zadyszana Ada wróciła... z wiązanką chryzantem... Chciało mi się płakać! Musiałam iść tak, nie było czasu. Pan młody nie zwrócił uwagi na grobowe kwiaty. Za to panie miały niezły ubaw łapiąc wiązankę...

Jestem osobą bardzo roztargnioną. Dzień mojego ślubu bardzo mnie stresował, bo byłam przekonana, że o czymś zapomniałam. Mój partner sprawdzał wszystko po kilka razy, byleby mnie uspokoić.
No i w końcu nadszedł ten dzień... Ja już gotowa, biała suknia założona. No i wtedy dopiero zauważyłam! Nie miałam bukietu! Jak tu iść do ołtarza z pustymi rękami? Za dużo nie myśląc, bo...

Z natury jestem osobą zadaniową, dobrze zorganizowaną i taką, która lubi trzymać rękę na pulsie. Dlatego właśnie, gdy przyszło do planowania ślubu i wesela, wiedziałam że nie ma mowy o poleganiu na wedding plannerkach. Nikt nie zrobiłby tego lepiej ode mnie. W końcu tylko ja sama dokładnie czułam, czego pragniemy i co będzie dla nas najlepsze.
Przez rok przygotowań nie było dnia, w którym nie analizowałabym jakiegoś szczegółu związanego z weselem. W kółko gapiłam się w notatki i mood boardy, które porobiłam. Wspominam to jako ciężki i stresujący czas. Z moim obecnym mężem wydawaliśmy wówczas tysiące jak złotówki. Zastanawialiśmy się, czy zepniemy wszystkie wydatki w naszym budżecie. Ale się udało.
Zarówno ślub, jak i imprezę wspominam jako najlepszy dzień mojego życia. Wszystko było dokładnie tak, jak tego chcieliśmy. Do dzisiaj nasi przyjaciele oraz znajomi wspominają i chwalą naszą uroczystość, jako jedną z najlepiej zorganizowanych, na jakich byli. Gdybym mogła coś zmienić, to może fakt, że wiele nocy zarwałam na korespondencję mailową, dopinanie wszystkiego na ostatni guzik. Jednak zrzucenie tego na kogoś innego i tak by mnie nie odciążyło, gdyż prawdopodobnie musiałabym gdzieś swój nos wtrącić.

Z natury jestem osobą zadaniową, dobrze zorganizowaną i taką, która lubi trzymać rękę na pulsie. Dlatego właśnie, gdy przyszło do planowania ślubu i wesela, wiedziałam że nie ma mowy o poleganiu na wedding plannerkach. Nikt nie zrobiłby tego lepiej ode mnie. W końcu tylko ja sama dokładnie czułam, czego pragniemy i co będzie dla nas najlepsze.
Przez rok przygotowań nie...

Ślub miałam 2 tygodnie temu,pamiętam wszystko. Ach,co to były za przygotowywania! Przez 1,5 roku wszystko szło jak z płatka. Za to czwartek i piątek przed ślubem przyprawił nas o zawrót głowy!
2 dni przed ślubem odebrałam swoją wymarzoną suknię,w którą o zgrozo! się nie zmieściłam. Pani krawcowa stwierdziła,że mam za bufiasty biustonosz i to dlatego. Już w domu około 21 nie mogłam usiedzieć i razem z mamą zaczęłyśmy wciskać suknię. Nie zmieściłam się. Nawet bez stanika. Finalnie suknia była poprawiana na kolanie o 20 w piątek po interwencji mojej mamy. Wracając od krawcowej przed 22 dostałam telefon od dekoratorki,że chciała ubrać kościół ale nie może bo jest syf. Zajeżdżam do kościoła-ksiądz wybiega z zakrystii z krzykiem,że ślubu nie będzie bo on jednak stwierdza,że świadkowie podpisać się w sobotę nie mogą na protokole. Nie mogą i już. Więc ja na samym środku kościoła w ryk. Przed 23 pojechałam po mamę,ciocię i siostrę sprzątać kościół. 3 wory śmieci przywiozłam do domu. Jakież było moje zdziwienie gdy w sobotę rano wyjeżdżając po starszą zobaczyłam panie sprzątające i zmiatające to,co zmiatałam parę godzin wcześniej. Ostatnią i chyba najgorszą wpadką było to,że ksiądz przed ślubem po nas nie wyszedł. Miał wyjść,nie wyszedł. I z kpiącym uśmieszkiem mówi z ambony "a państwo to się jeszcze zastanawiają?" a my stoimy jak te 4 osły i na niego przy wejściu czekamy.Podobno szłam do ołtarza z mordem w oczach. Każdy mówi,że jest to najpiękniejszy dzień w życiu. Ja nie powtórzyłabym go nigdy. No,chyba,że dla męża :)

Ślub miałam 2 tygodnie temu,pamiętam wszystko. Ach,co to były za przygotowywania! Przez 1,5 roku wszystko szło jak z płatka. Za to czwartek i piątek przed ślubem przyprawił nas o zawrót głowy!
2 dni przed ślubem odebrałam swoją wymarzoną suknię,w którą o zgrozo! się nie zmieściłam. Pani krawcowa stwierdziła,że mam za bufiasty biustonosz i to dlatego. Już w domu około 21 nie...

Historia, którą chcę opowiedzieć nie jest zabawna. Jest z kategorii "nie do uwierzenia" i gdyby ktoś obcy mi o tym opowiedział, raczej byłabym skłonna przyznać, że zwyczajnie ściemnia. Ale jest ona prawdziwa i bardzo przykra. Zdarzyła się podczas spisywania protokołu przedślubnego u księdza proboszcza. Ponieważ ślub był organizowany na szybko a panna młoda już z potomkiem w brzuszku, miał być to ślub "bez zapowiedzi". Ksiądz proboszcz po wykaligrafowaniu odpowiedzi na wszystkie pytania, poprosił o podpis. Niestety przyszły pan młody niefortunnie wraz z podpisem wstawił też datę, oczywiście bieżącą... No i zaczęło się. Ksiądz dosłownie wybuchł. Wstał, pomiął wszystkie kartki i zaczął krzyczeć. Że on nie kazał tej daty, że on musi do biskupa pismo, że on tu idzie na rękę a młody mu tu taki numer odwala, że on w takim razie nie zgadza się i że zwyczajnie młodzi mogą sobie już iść, bo ślubu w tym terminie nie będzie. Przyszła panna młoda zamarła. Nigdy, przenigdy w najczarniejszych snach nie wyobrażała sobie takiej sytuacji. Ksiądz, osoba stojąca na ołtarzu w kościele, rozdająca komunię świętą, która jest ciałem Jezusa, osoba mająca władzę rozgrzeszania i udzielania sakramentów, dla wielu ludzi autorytet zwyczajnie wyrzuca młodych, bo nie chce mu się wypełniać jeszcze raz tych dokumentów. Sytuacja nie do pozazdroszczenia. Ślub się odbył oczywiście w innym kościele, młodzi są szczęśliwym małżeństwem, a parafię księdza Władysława omijają szerokim łukiem.

Historia, którą chcę opowiedzieć nie jest zabawna. Jest z kategorii "nie do uwierzenia" i gdyby ktoś obcy mi o tym opowiedział, raczej byłabym skłonna przyznać, że zwyczajnie ściemnia. Ale jest ona prawdziwa i bardzo przykra. Zdarzyła się podczas spisywania protokołu przedślubnego u księdza proboszcza. Ponieważ ślub był organizowany na szybko a panna młoda już z potomkiem w...

Moje wspomnienie dotyczy ślubu ciotki. Pamiętam to całe zamieszanie związane z przygotowaniami - czy wszystko jest tak jak trzeba, czy nikt o niczym nie zapomniał. Ja jako dziecko bardzo to przeżywałam, zwłaszcza że wyznaczono mnie do specjalnego zadania. O swojej roli w ,,przedstawianiu" dowiedziałam się kilka minut przed wyjściem młodej pary z kościoła. Babcia podeszła do mnie i wcisnęła w moje dłonie garść monet. Miałam rzucić je, gdy nowożeńcy zaczęliby iść w moją stronę. Jednak monety schowałam do swojej małej torebki, myśląc że to prezent od babci. Na moje nieszczęście zostało to utrwalone na nagraniach ze ślubu. Przy każdej okazji ta sytuacja jest rozpamiętywana przez moją rodzinę i traktowana ze śmiechem.

Moje wspomnienie dotyczy ślubu ciotki. Pamiętam to całe zamieszanie związane z przygotowaniami - czy wszystko jest tak jak trzeba, czy nikt o niczym nie zapomniał. Ja jako dziecko bardzo to przeżywałam, zwłaszcza że wyznaczono mnie do specjalnego zadania. O swojej roli w ,,przedstawianiu" dowiedziałam się kilka minut przed wyjściem młodej pary z kościoła. Babcia podeszła do...

Wpadka to mało powiedziane. To wesele znajomej. Długie przygotowania przed... Było pięknie - ślub kościelny i zabawa do rana...
Tylko, że zabawa skończyła się koło trzeciej w nocy, gdy Pan Młody zniknął razem z jedną z zaproszonych koleżanek Pani Młodej...
Cóż, wyszedł niezły klops, gdy jego żona znalazła go w bardzo intymnej sytuacji z gościem w jednym z gościnnych pokojów.
Nic gorszego niż zdrada w dniu ślubu, a raczej w nocy na weselu...
Jak łatwo się domyślić, wybuchła straszna afera. Pani Młoda wpadła w szał. Krzyczała, płakała - nie ma sie jej co dziwić. To ściągnęło innych gości.

Dziś są po rozwodzie. "Pan Młody" ożenił się z koleżanką "Pani Młodej" z którą został złapany na schadzce.
Za to "Pani Młoda" do dziś jest sama zadrą w sercu. Nie dziwię się, że w takiej sytuacji nie chce kolejnego ślubu i wesela...

Wpadka to mało powiedziane. To wesele znajomej. Długie przygotowania przed... Było pięknie - ślub kościelny i zabawa do rana...
Tylko, że zabawa skończyła się koło trzeciej w nocy, gdy Pan Młody zniknął razem z jedną z zaproszonych koleżanek Pani Młodej...
Cóż, wyszedł niezły klops, gdy jego żona znalazła go w bardzo intymnej sytuacji z gościem w jednym z gościnnych...