Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

next
old_vertue
djjj
Książka_koc_kot
Avicularia

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

next
old_vertue
djjj
Książka_koc_kot
Avicularia

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Pod powiekami czuła piasek. Otworzyła powoli oczy, zasłaniając twarz rękami. Błyski jasnego światła przebijały się przez źle zasłonięte żaluzje. Podniosła się, siadając na skraju łóżka, ale nagły skurcz żołądka rzucił ją na kolana. Torsje raz po raz wstrząsały jej wychudzonym ciałem. Resztki niestrawionego alkoholu obryzgały jej kolana i nowy, biały dywan. Otarla wierzchem dłoni usta, wstała i chwiejnym krokiem poszła do łazienki. To,co zobaczyła w lustrze, nie wyglądało na silną śledczą, którą była wczorajszego dnia. Zmoczyła głowę pod kranem i usiadła na sedesie. Wczorajszy dzień wyzwolił w niej osobę, którą dawno temu schowała pod skorupą arogancji i zimnego profesjonalizmu. W parku ,tuż przy altance,spacerowicze znaleźli zwłoki dziesięcioletniej dziewczynki. Kiedy przyznano jej tę sprawę, pękła w niej tama wspomnień. Tym razem nie nawali jak parę lat temu. Zaraz się umyje, napije kawy i zrobi to wszystko porządnie. Już nie jest ufną,początkującą policjantką. Tym razem nie odpuści.Tym razem wpadnie w TRANS,będzie pracować do upadłego. Taką ją wszyscy znają;nieznającą kompromisów,wymagającą, szefową wydziału. Wczorajszy wieczór,to był przypadek. Tym razem nie ulegnie emocjom. ,,Rusz d**ę"- powiedziała do siebie i weszła pod zimny prysznic.

Pod powiekami czuła piasek. Otworzyła powoli oczy, zasłaniając twarz rękami. Błyski jasnego światła przebijały się przez źle zasłonięte żaluzje. Podniosła się, siadając na skraju łóżka, ale nagły skurcz żołądka rzucił ją na kolana. Torsje raz po raz wstrząsały jej wychudzonym ciałem. Resztki niestrawionego alkoholu obryzgały jej kolana i nowy, biały dywan. Otarla wierzchem...

Duże miasto wojewódzkie, park w centrum miasta. Przypadkowy przechodzień odnalazł zwłoki młodego mężczyzny. Komisarz Marek Sowa właśnie rozpoczął swoją pracę na miejscu zbrodni.
Niski, chudy niczym nie przypomina typowego gliny. Chociaż jest już dobrze po 40 wygląda na niecałe 30 lat. Kto go nie zna zawsze bierze go za stażystę. Jasne, krótkie włosy dodają mu młodzieńczego uroku. Pod grubymi szkłami skrywają się błękitne oczy o przenikliwym spojrzeniu. Jego główną bronią w walce z przestępcami nie jest siła fiztczna tylko intelekt. Podczas przesłuchania zawsze spokojny, opanowany potrafi tak umiejętnie zadawać pytania, że przestępca nawet nie zauważa, gdy wyjawia prawdę. Niektórzy nawet twierdzą, że wprowadza ich w TRANS. Do tej pory rozwiązał wszystkie prowadzone przez siebie śledztwa. Czy i to również zakończy się sukcesem?

Duże miasto wojewódzkie, park w centrum miasta. Przypadkowy przechodzień odnalazł zwłoki młodego mężczyzny. Komisarz Marek Sowa właśnie rozpoczął swoją pracę na miejscu zbrodni.
Niski, chudy niczym nie przypomina typowego gliny. Chociaż jest już dobrze po 40 wygląda na niecałe 30 lat. Kto go nie zna zawsze bierze go za stażystę. Jasne, krótkie włosy dodają mu młodzieńczego...

Gienek Motyka wpadł w TRANS. Pozostali śledczy będący na miejscu zbrodni rozglądali się za kolejnymi tropami prowadzącymi do mordercy, kątem oka obserwując rytualny taniec rąk komisarza.
Pochylony nad zwłokami mężczyzna po czterdziestce w żaden sposób nie przypominał policjanta. Ubrany w jaskrawoniebieską pelerynę i opięte spodnie w tym samym kolorze przewodził na myśl raczej pomylonego naśladowcę Batmana, aniżeli bardzo cenionego śledczego kryminalnego.
Co chwila gładził zaczesane na lewo przerzedzające się już włosy. Wszyscy zebrani na miejscu zbrodni technicy wiedzieli, że jest to ewidentny znak tego, iż komisarz coś znalazł i łączy pierwsze elementy zagadki. Tak samo byli pewni, że nawet jeśli morderca nie zostawił po sobie śladu, to jedynie Motyka jest w stanie ruszyć śledztwo do przodu.
- Sierżant Owczarek, chodź pan do mnie! - zawołał, a obok niego w oka mgnieniu pojawił się wezwany kolega. - Widzę tu strzał. Sądząc po pozycji ciała i otworze w głowie, nie była to egzekucja. Szukajcie śladu mordercy jakieś sto metrów stąd w stronę pomnika. Przeszukajcie każdy krzaczek tej części parku, na pewno coś znajdziecie. Odmaszerować, i to już!
- Jasna sprawa, komisarzu. Już idziemy w tym kierunku - odpowiedziałam Owczarek zauważając na odchodne, jak Motyka łapie dłonią brzeg peleryny i gestem Drakuli zakrywa nią siebie i ciało. Jego dłonie znowu rozpoczną swój taniec. Na pewno znajdzie coś jeszcze. Jak on to robi?

Gienek Motyka wpadł w TRANS. Pozostali śledczy będący na miejscu zbrodni rozglądali się za kolejnymi tropami prowadzącymi do mordercy, kątem oka obserwując rytualny taniec rąk komisarza.
Pochylony nad zwłokami mężczyzna po czterdziestce w żaden sposób nie przypominał policjanta. Ubrany w jaskrawoniebieską pelerynę i opięte spodnie w tym samym kolorze przewodził na myśl...

Od szczeniaka powtarzano mi, że mam nosa i słabość do słodkości. Już z daleka potrafiłem wyczuć co moja pani ma w siatce zakupów. Gdy zwęszyłem łakocie, mój ogon zaczynał machać bez opamiętania.
Odkrywszy mój talent, wysłano mnie do Sułkowic, gdzie znajduje się Zakład Kynologii Policyjnej. I tak o to ja- Wafel, po odbyciu odpowiedniego szkolenia, zostałem psem tropiącym.
Do opieki nade mną przydzielili mi stanowczego partnera, który nie rozpieszczał mnie tak bardzo jak poprzednia właścicielka. Na rarytasy musiałem sobie zasłużyć podczas służby. Aż zanadto dbano o moją kondycję. Wprawdzie cieszyłem się podczas wspólnych zabaw w aportowanie kija, bo uwielbiam być w ruchu. Jednak codzienny jogging o 6 rano to już przesada. Wolałbym wylegiwać się dłużej na moim posłaniu i śnić o pysznej kości.
Podczas jednego z porannych biegów po parku poczułem nieprzyjemny zapach. Pamiętam ze szkolenia jak pachnie ludzkie ciało, ale ta woń przypominała odór rozkładającego się trupa. Wpadłem w TRANS, musiałem koniecznie podjąć trop by przekonać się co się za nim kryje. Mój węch zaprowadził mnie do sterty liści. Opiekun zaniepokoił się moim zachowaniem. Gdy tylko zacząłem szczekać, natychmiast odgarniał liście. Wyłoniła się spod nich ludzka ręka...

Od szczeniaka powtarzano mi, że mam nosa i słabość do słodkości. Już z daleka potrafiłem wyczuć co moja pani ma w siatce zakupów. Gdy zwęszyłem łakocie, mój ogon zaczynał machać bez opamiętania.
Odkrywszy mój talent, wysłano mnie do Sułkowic, gdzie znajduje się Zakład Kynologii Policyjnej. I tak o to ja- Wafel, po odbyciu odpowiedniego szkolenia, zostałem psem tropiącym.
...

Przyjechałam na miejsce zbrodni spóźniona.Pocieszałam się tym,że i tak będę wcześniej od Marcusa.Jednak kiedy przyjechałam do parku miejskiego mój partner już dokonywał oględzin zwłok.Na chwilę mnie zamurowało.Nie tylko był na miejscu przede mną,ale wyglądał na całkowicie trzeźwego.Podeszłam do niego z wahaniem i natychmiast poczułam damskie perfumy.Prawie się zakrztusiłam.Czyżby jakaś wkurzona laska roztrzaskała na nim całą butelkę?
-Przepraszam za spóźnienie
-Powinnaś była przewidzieć,że na mieście będą korki,w końcu zbliżają się święta.- powiedział bezczelnie.
-Jakoś,jak ty się spóźniasz ja ci nic nie mówię.-odpyskowałam.
-Tak,ale dzisiaj ja tu jestem,a ty się spóźniałaś.
-Marcusie TRANS nie drażnij mnie,ostrzegam cię.
-Przykro mi, ale to ja będę prowadził to śledztwo,a nie ty,więc grzecznie się podporządkuj.
-Jestem wyższa rangą.- zaoponowałam.
-Owszem.-przyznał niechętnie,ale ja doskonale wiem,kto zamordował tę dziewczynę.-powiedział i założył swoje okulary przeciwsłoneczne.W zimie!Kto tak robi?!-Co zamierzasz?-zapytałam.
-Zamienię parę słów z pobliskim gangiem.
-Oszalałeś.-warknęłam.-Kiedyś miałeś więcej rozsądku,co się z tobą stało?
-Ty mi się stałaś, nie ma nic gorszego niż miłość do nieodpowiedniej kobiety.Jęknęłam zdziwiona,kiedy mnie pocałował.-Tylko tym razem,daj mi prowadzić śledztwo samemu do końca.
-Wiesz,że nie mogę, nigdy nie wiem,co ci strzeli do głowy,a ja nie mogę wiecznie zamartwiać się o to,czy czasem nie zginiesz.-powiedziałam, a głos mi się załamał

Przyjechałam na miejsce zbrodni spóźniona.Pocieszałam się tym,że i tak będę wcześniej od Marcusa.Jednak kiedy przyjechałam do parku miejskiego mój partner już dokonywał oględzin zwłok.Na chwilę mnie zamurowało.Nie tylko był na miejscu przede mną,ale wyglądał na całkowicie trzeźwego.Podeszłam do niego z wahaniem i natychmiast poczułam damskie perfumy.Prawie się...

Mijając go na ulicy nie powiedziałbyś mi, że pracuje w policji. Zwyczajny facet, powiedziałbyś. Gdybyś mu się przyjrzał, zauważyłbyś jego baczne spojrzenie, lecz nawet wtedy nie mógłbyś stwierdzić, że ten gość jest z policji. Poznając go, stwierdziłbyś, że niewylewny z niego facet. Emocje ma ukryte, od razu byś to zauważył. Ale powiedziałbyś też, że ten facet ma uczucia, które pomagają mu pracy. Polubiłbyś go. Zapewne nie zostalibyście najlepszymi kumplami, lecz polubiłbyś go.

Mijając go na ulicy nie powiedziałbyś mi, że pracuje w policji. Zwyczajny facet, powiedziałbyś. Gdybyś mu się przyjrzał, zauważyłbyś jego baczne spojrzenie, lecz nawet wtedy nie mógłbyś stwierdzić, że ten gość jest z policji. Poznając go, stwierdziłbyś, że niewylewny z niego facet. Emocje ma ukryte, od razu byś to zauważył. Ale powiedziałbyś też, że ten facet ma uczucia,...

Panie komisarzu, już jest.- powiedział młody policjant i zniknął za drzwiami.Wstałem więc z mojego wygodnego fotela i powlokłem się korytarzem w stronę sali przesłuchań.Ta sprawa mnie już denerwuje.Media węszą, a my nie posunęliśmy się ani o krok dalej. Wszedłem do pokoju z weneckim lustrem, aby obserwować przesłuchanie naszego jedynego podejrzanego.Wraz z upływem minut rosła we mnie irytacja. Facet łże jak pies.Drapie się po nosie, rozwleka wypowiedzi, ważąc każde słowo. -Kończymy przesłuchanie. Wyłącz kamerę i magnetofon- rozkazałem i dałem znak prowadzącemu. Kiedy wszystko było nieaktywne, szybkim krokiem odwiedziłem tego łgarza. Usiadłem naprzeciwko niego i czekałem.Minuty mijały nam w milczeniu.Patrzyłem na niego, dominowałem nad nim, zmuszałem do psychicznego poddania się.W końcu nie wytrzymał i zapytał: Co się dzieje?Czemu Pan tak na mnie patrzy?- Odparłem z krzywym, najbrzydszym uśmiechem na jaki było mnie stać - Oboje wiemy, że kłamiesz .Mam cholernie dużo czasu, więc posiedzimy sobie razem, aż w końcu nie powiesz prawdy. Jesteś zwykłym śmieciem, a ja tutaj dbam o czystość.A jeżeli w przeciągu najbliższej godziny nie weźmie cię na zwierzenia, to będę musiał zapalić, lecz jak widzisz nie ma tu popielniczki.-Pozwę cię o zastraszanie -odpowiedział grubym głosem. Dobrze, zaczyna tracić postawę. Z tego co wiem trupom bardzo ciężko się składa skargi- odparłem i nadal przeszywałem go swoim wzrokiem. Wpadłem w TRANS. To nie potrwa długo, mam czas i zdolności, aby go złamać.

Panie komisarzu, już jest.- powiedział młody policjant i zniknął za drzwiami.Wstałem więc z mojego wygodnego fotela i powlokłem się korytarzem w stronę sali przesłuchań.Ta sprawa mnie już denerwuje.Media węszą, a my nie posunęliśmy się ani o krok dalej. Wszedłem do pokoju z weneckim lustrem, aby obserwować przesłuchanie naszego jedynego podejrzanego.Wraz z upływem minut...

- Jak ten nowy śledczy zaraz się nie pojawi, denat zacznie się rozkładać - Perez po raz ostatni wyraził swoje zniecierpliwienie, po czym odpalił papierosa.
- Spokojnie, już jest - przeciągle odpowiedział Theo i skinął głową, wskazując mu coś za jego plecami.
- A ty co? Głodny jesteś, wyglądasz jak alkoholik patrzący na butelkę dobrej... - Perezowi nie udało się dokończyć myśli, bo właśnie się odwrócił i zobaczył ją, nową śledczą, Mercedes Kavinsky.
Ucieleśnienie męskich marzeń właśnie wysiadło z czarnego, lśniącego suv'a i seksownie bujając biodrami, ruszyło w ich stronę, wprawiając Pereza w TRANS.
Włosy w odcieniu złota falowały na wietrze, rozpięty biały płaszcz wiele nie ukrywał, bo z dekoltu różowej mini sukienki, jakby w poszukiwaniu słońca, wyzierały półkule piersi, a nogi, no cóż, nogi miała do nieba, a na nich skrzące się szpileczki, prosto od Louboutin.
- Kavinsky - przedstawiła się Perezowi, obrzuciła go wzrokiem, od którego poczuł się jak kiepskiej krwi, ogier na wystawie i ruszyła w stronę parawanu między drzewami.
- Zamknij gębę i podnieś fajkę z ziemi - mruknął Theo.
- Yyy... - Perez drgnął i faktycznie dojrzał dymiącego papierosa między stopami.
- Uprzedzając pytania: tak, ma zamiar w tym pracować i nie, nie próbuj zarywać, to żyleta, w dodatku z czarnym pasem. Poza tym nikt nie wie skąd się tu wzięła, krążą plotki, że to jakaś milionerka ze skrzywionym hobby i ponadprzeciętnym umysłem.
- A panienki długo tak będą jeszcze plotkowały? Do mnie!
- Się robi, szefowo.

- Jak ten nowy śledczy zaraz się nie pojawi, denat zacznie się rozkładać - Perez po raz ostatni wyraził swoje zniecierpliwienie, po czym odpalił papierosa.
- Spokojnie, już jest - przeciągle odpowiedział Theo i skinął głową, wskazując mu coś za jego plecami.
- A ty co? Głodny jesteś, wyglądasz jak alkoholik patrzący na butelkę dobrej... - Perezowi nie udało się dokończyć...