Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Łukasz Tucki
Gabriela Domaracka
Lolanda
Justyna
majek

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Łukasz Tucki
Gabriela Domaracka
Lolanda
Justyna
majek

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Sięgam po klucze do kieszeni kurtki. Zanim je wydobędę, instynktownie spoglądam przez ramię. Nikogo za mną nie ma. Mogę zatem bezpiecznie otworzyć drzwi do mieszkania. Wchodzę do kawalerki i jak zawsze omiatam ją wzrokiem. Wszystko w porządku. Pośpiesznie zamykam za sobą drzwi. To swego rodzaju rutyna. Ciężko się jej pozbyć. Nawet wtedy, gdy jest się oficerem śledczym po służbie.

Wtem ze swego posłania podnosi się Burek, z ekscytacją macha ogonem i zrywa się, by mnie powitać. Bardziej mnie widzi, niż słyszy. Od szczeniaka jest zupełnie głuchy. Z racji braku słuchu nie miał szans na to, że trafi do dobrej rodziny. Dlatego go przygarnęłam... Dlatego zdecydowałam się na pracę w wydziale kryminalnym... Lubię pomagać. Tyle, że całe to pomaganie bardzo męczy. Szczególnie psychicznie. Zrozumiałam, że nie pomogę wszystkim. Pod żadnym pozorem nie wolno mi zabierać pracy do domu. Aby nazajutrz móc sprostać kolejnym wyzwaniom, musiałam zapominać o całym złu, którego byłam świadkiem w ciągu dnia. Musiałam.

Moją ucieczką od pracy jest Burek. Uwielbiam czuć jego wilgotny oddech na mojej dłoni i wpatrzone ufnie ślepia. Wielogodzinne spacery, wspólne wylegiwanie się na kanapie. To moja mała Idylla spokoju. Pozwala mi przekierować myśli. Przypomina, że rzeczywistość składa się z wielu małych, spokojnych chwil, które dają szczęście. Trzeba tylko potrafić je dostrzec i celebrować.

Sięgam po klucze do kieszeni kurtki. Zanim je wydobędę, instynktownie spoglądam przez ramię. Nikogo za mną nie ma. Mogę zatem bezpiecznie otworzyć drzwi do mieszkania. Wchodzę do kawalerki i jak zawsze omiatam ją wzrokiem. Wszystko w porządku. Pośpiesznie zamykam za sobą drzwi. To swego rodzaju rutyna. Ciężko się jej pozbyć. Nawet wtedy, gdy jest się oficerem śledczym po...

Wybrałabym wyciszenie. Fotografowanie przyrody byłoby idealnym rozwiązaniem. Kupiłabym sobie jakiś fajny aparat i uwieczniałabym przyrodę o poranku, owady, zwierzęta, rośliny. . . Tyle piękna z pewnością by mnie odstresowało i zrelaksowało :-)

Wybrałabym wyciszenie. Fotografowanie przyrody byłoby idealnym rozwiązaniem. Kupiłabym sobie jakiś fajny aparat i uwieczniałabym przyrodę o poranku, owady, zwierzęta, rośliny. . . Tyle piękna z pewnością by mnie odstresowało i zrelaksowało :-)

Nie sądzę, aby po tak stresującej pracy ktoś potrzebowałby jeszcze ekstremalnych rozrywek. Myślę, że modelarstwo to świetny pomysł. Wymaga skupienia i precyzji, wycisza i daje sporą satysfakcję z tworzenia. Mnie osobiście nigdy to nie wciągnęło chociaż oczywiście kilka modeli w moim życiu skleiłem. Bliżej mi do innego modelowania. Pisanie kodu programu ma wiele cech wspólnych z modelarstwem. Tu również z małych elementów, komend, instrukcji tworzymy jedną całość, której działanie sprawia mi radość. Wymaga też dużego skupienia i pozwala znakomicie odciąć się od wszelkich stresów dnia codziennego.

Nie sądzę, aby po tak stresującej pracy ktoś potrzebowałby jeszcze ekstremalnych rozrywek. Myślę, że modelarstwo to świetny pomysł. Wymaga skupienia i precyzji, wycisza i daje sporą satysfakcję z tworzenia. Mnie osobiście nigdy to nie wciągnęło chociaż oczywiście kilka modeli w moim życiu skleiłem. Bliżej mi do innego modelowania. Pisanie kodu programu ma wiele cech...

Rozwiązywanie spraw kryminalnych, codzienne stykanie się z mordercami, patrzenie na martwe ciała to bardzo obciążająca umysł i stresująca praca. Działanie w pośpiechu, pod presją czasu, pod nadzorem mediów powoduje wytwarzanie dużej ilości adrenaliny. Najlepszym rozwiązaniem na spędzanie czasu poza pracą jest znalezienie sobie relaksującego hobby, tak by adrenalina została zastąpiona endorfinami, a umysł mógł pracować na zwolnionych obrotach.
Kocham rośliny, dlatego moim wyborem byłaby pielęgnacja roślin. Jest to hobby, którym może zająć się każdy, ale które często jest uzależnione od naszego miejsca zamieszkania. Gdy posiadamy własny dom możemy założyć sad, ogród kwiatowy i ogródek warzywny, a gdy dyspomujemy tylko mieszkaniem musimy ograniczyć się do hodowli doniczkowej. Praca z roślinami nigdy się nie kończy, a szybko zauważalne efekty są dodatkową motywacją do dalszego działania.

Rozwiązywanie spraw kryminalnych, codzienne stykanie się z mordercami, patrzenie na martwe ciała to bardzo obciążająca umysł i stresująca praca. Działanie w pośpiechu, pod presją czasu, pod nadzorem mediów powoduje wytwarzanie dużej ilości adrenaliny. Najlepszym rozwiązaniem na spędzanie czasu poza pracą jest znalezienie sobie relaksującego hobby, tak by adrenalina została...

Jako odskocznię wybrałabym lepienie z gliny. Wymaga to skupienia, więc nie myślałabym o problemach w pracy. Mogłabym być Panią sytuacji lepiąc na co tylko mam ochotę, kreując mój mały światek, nie ograniczając się tylko do naczyń. A gdy frustracja osiąga apogeum, wypalone wcześniej gliniane przedmioty można rozbić.

Jako odskocznię wybrałabym lepienie z gliny. Wymaga to skupienia, więc nie myślałabym o problemach w pracy. Mogłabym być Panią sytuacji lepiąc na co tylko mam ochotę, kreując mój mały światek, nie ograniczając się tylko do naczyń. A gdy frustracja osiąga apogeum, wypalone wcześniej gliniane przedmioty można rozbić.

Też pytanie! Oczywiście, że taniec! Jest to niezawodny sposób na pozostanie przy zdrowych zmysłach. Mając na co dzień do czynienia ze złem w różnych odsłonach, niezbędne jest dbanie o duchową równowagę. Taniec i towarzysząca mu muzyka dostarcza chwil zapomnienia, porusza te struny w naszym ciele, do których dostęp ma tylko piękno i dobro. Interakcja z drugim człowiekiem, z którym tworzymy naszą małą własną sztukę, jako szczera i prawdziwa, dostarcza ogromnego ładunku pierwotnej radości. Nie ma tam miejsca na zakłamanie czy nieuczciwość.
Poruszanie się w rytm muzyki, wbrew pozorom, może być wyciszające, jeśli pozwolimy naszemu ciału płynąć tam, gdzie dyktuje mu serce. Krok za krokiem pozbywamy się niegodziwości, które próbują w nas wniknąć i zmienić w znieczulonych robotów. Tylko nie przeniknięci złem do szpiku kości możemy skutecznie wykonywać swoją pracę.

Też pytanie! Oczywiście, że taniec! Jest to niezawodny sposób na pozostanie przy zdrowych zmysłach. Mając na co dzień do czynienia ze złem w różnych odsłonach, niezbędne jest dbanie o duchową równowagę. Taniec i towarzysząca mu muzyka dostarcza chwil zapomnienia, porusza te struny w naszym ciele, do których dostęp ma tylko piękno i dobro. Interakcja z drugim człowiekiem, z...

Osobiście po godzinach zajęłabym się sportem i czytaniem (oczywiście mam na myśli tylko te książki, które związane są z kryminalistyką). Moimi największymi pasjami. Jaki inny sposób jest lepszy na pozbycie się "negatywnej energii", złości i frustracji niż zbicie worka treningowego na kwaśne jabłko czy wymęczenie własnej osoby na przykład bieganiem. Każda przeczytana książka mogłaby być źródłem pomysłów na działanie. Właśnie to by mnie wyciszyło, dając tym samym większą pewność siebie i poczucie, że stać mnie na więcej i lepiej.

Osobiście po godzinach zajęłabym się sportem i czytaniem (oczywiście mam na myśli tylko te książki, które związane są z kryminalistyką). Moimi największymi pasjami. Jaki inny sposób jest lepszy na pozbycie się "negatywnej energii", złości i frustracji niż zbicie worka treningowego na kwaśne jabłko czy wymęczenie własnej osoby na przykład bieganiem. Każda przeczytana książka...