Grupa dyskusyjna Konkursy LubimyCzytać.pl

 [bookCover]4184589|Wszystkie dzieci Louisa[/bookCover] Wszystkie dzieci Louisa[bookLink]4184589|Wszystkie dzieci Louisa[/bookLink]

 [bookCover]4184589|Wszystkie dzieci Louisa[/bookCover] Wszystkie dzieci Louisa[bookLink]4184589|Wszystkie dzieci Louisa[/bookLink]

Zobacz ten post

Z wyglądu : czysta mama. Nawet zdjęcie mojej mamy z młodości mogłabym dać do dowodu i nikt by się nie zorientował, że to nie ja!!! Ale za to charakter mam taty! Mówię to co myślę i jestem totalną indywidualistką. Tak jak mój tato!!!

Z wyglądu : czysta mama. Nawet zdjęcie mojej mamy z młodości mogłabym dać do dowodu i nikt by się nie zorientował, że to nie ja!!! Ale za to charakter mam taty! Mówię to co myślę i jestem totalną indywidualistką. Tak jak mój tato!!!

Zobacz ten post

Mama mówi: wszystko co najgorsze to po tacie :) Uparta (w tym złym senesie), zawzięta, z wybujałym temperamentem, łatwo i z byle powodu się denerwuje. Co mam po mamie? Nie wiem. Ona uważa, że jeśli coś to na pewno coś dobrego. Bo jak to po niej coś złego jak ona to chodzący ideał? Zawsze byłam córeczką tatusia. Ale to nie tylko cechy charakteru czy wygląd (jak to mówią tatuś się mnie nie wyrzeknie). Przede wszystkim podzielam z tatą pasje. Mam nawet więcej wspólnych pasji z tatą niż mój brat. Sport z nim oglądam nałogowo. Ostatnio spełnił swoje i przy okazji moje marzenie bo zabrał mnie na żużel. Jak już powiedziałam córeczka tatusia, która potrafi wysępić od niego wszystko. To pokrewieństwo dusz naprawdę się przydaje. Wiedzą już o tym prawie wszyscy więc jak trzeba tatę do czegoś przekonać to wysyłają od razu najcięższe działa czyli mnie.

Mama mówi: wszystko co najgorsze to po tacie :) Uparta (w tym złym senesie), zawzięta, z wybujałym temperamentem, łatwo i z byle powodu się denerwuje. Co mam po mamie? Nie wiem. Ona uważa, że jeśli coś to na pewno coś dobrego. Bo jak to po niej coś złego jak ona to chodzący ideał? Zawsze byłam córeczką tatusia. Ale to nie tylko cechy charakteru czy wygląd (jak to mówią...

Zobacz ten post

więcej

mniej

Typowa mieszanka genowa:)
Uczuciowo - bardziej Mama.
Typem myślenia - bardziej Tata.
Wzrostem - coś pomiędzy 1,62 a 1,85 cm z przewagą dla pierwszego;)
Rzęsy ze względu na ich długość zdecydowanie po Mamie. Choć nikt mi nie wierzy, że są prawdziwe, a gdy w dzieciństwie wzbudzały niemałą ciekawość bałam się, że będą rosły i zawijały się w nieskończoność utrudniając mi otwieranie i zamykanie oczu. Na szczęście tak się nie stało.
Z kolei słabe włosy mam po Tacie - musi być widocznie jakaś równowaga w przyrodzie;)
Po Mamie zamiłowanie do sztuki i literatury. Po Tacie do techniki i nauk ścisłych.
Często słyszę komentarze "córeczka tatusia";) co mogłoby jednoznacznie mnie szufladkować również jako "tatową" kopie ale ja niestety wiem, że tak nie jest. Daleko mi do spokoju Taty, opanowania w wielu sytuacjach i rozsądnej analizy na już, mimo że z boku nie zawsze widać całą tę burzę emocji.
Kim jestem tak naprawdę? Negocjuję cały czas ze sobą. I wiem, że to ode mnie zależy do kogo będę bardziej podobna w moim wewnętrznym świecie. Zewnętrzy jest już w większym stopniu zdefiniowany i raczej się nie zmieni;)

PS. Dziękuję za ten konkurs! (zakładałam się sama z sobą czy będzie ta książka w konkursie;) i jest;D

Typowa mieszanka genowa:)
Uczuciowo - bardziej Mama.
Typem myślenia - bardziej Tata.
Wzrostem - coś pomiędzy 1,62 a 1,85 cm z przewagą dla pierwszego;)
Rzęsy ze względu na ich długość zdecydowanie po Mamie. Choć nikt mi nie wierzy, że są prawdziwe, a gdy w dzieciństwie wzbudzały niemałą ciekawość bałam się, że będą rosły i zawijały się w nieskończoność utrudniając mi...

Zobacz ten post

więcej

mniej

U mnie większych wątpliwości nie ma. Mamy podobnie jak tata dość nietypowe zainteresowania:
- jazda na rowerze w największą zamieć, najlepiej tak aby nic nie było widać na odległość poniżej 5 metrów,
- gra w hokeja na zamarzniętym jeziorze,
- rozpalanie grilla w pierwsze święto Bożego Narodzenia,
- chodzenie po dachach,
- wjeżdżanie motorem do jeziora,
- zawody w rzucanie jajkami na odległość.
I jeszcze kilka innych. Ciekawostką jest, że tata zmarł gdy miałem niespełna rok. Nie mogłem tego u niego podpatrzeć, nikt mi także o tym nie opowiadał. To wyszło samoistnie. A ilekroć coś takiego wyczyniałem mama zaczynała płakać z radości, czego początkowo nie rozumiałem, z czasem jednak zacząłem traktować jako ważne elementy mojego dziedzictwa rodzinnego. Mam to we krwi i jestem z tego dumny.

U mnie większych wątpliwości nie ma. Mamy podobnie jak tata dość nietypowe zainteresowania:
- jazda na rowerze w największą zamieć, najlepiej tak aby nic nie było widać na odległość poniżej 5 metrów,
- gra w hokeja na zamarzniętym jeziorze,
- rozpalanie grilla w pierwsze święto Bożego Narodzenia,
- chodzenie po dachach,
- wjeżdżanie motorem do jeziora,
- zawody w rzucanie...

Zobacz ten post

więcej

mniej

Patrzę na rodzinne zdjęcie: oczy niebieskie jak u mamy, nos też jakbym jej skradła. Zerkam dalej, zdjęcie mamy, kiedy była w moim wieku. Sylwetka, wzrost – jakbym widziała siebie, ale mama ma zgrabniejsze nogi. Tak- nogi to mam taty.
Oprócz zdjęć lubię patrzeć głębiej. Kiedy siedzimy razem i opowiadamy o różnych emocjach i doświadczeniach, widzę jak na dłoni cechy charakteru, które mam od taty, a które od mamy. Z jednej strony ciągła chęć poznawania świata, próbowania czegoś nowego, ciągle mnie „nosi”. Mój tato ma dokładnie tak samo. Z drugiej strony jestem zachowawcza, zawsze zastanowię się nad każdą decyzją kilka razy, przemyślę. Czasem wolę się zakopać w ciepłym domu i tak spędzić wieczór. I tu właśnie widzę cechy mamy. Tak właśnie walczą we mnie dwa żywioły: chęć czerpania z każdej chwili i chłodna kalkulacja. Wiem jednak, że oba te różne światy spotkały się we mnie, dzięki nim. Wiele im zawdzięczam, również to jaka jestem. I uwielbiam przyglądać się i analizować ile mamy wspólnego.

Patrzę na rodzinne zdjęcie: oczy niebieskie jak u mamy, nos też jakbym jej skradła. Zerkam dalej, zdjęcie mamy, kiedy była w moim wieku. Sylwetka, wzrost – jakbym widziała siebie, ale mama ma zgrabniejsze nogi. Tak- nogi to mam taty.
Oprócz zdjęć lubię patrzeć głębiej. Kiedy siedzimy razem i opowiadamy o różnych emocjach i doświadczeniach, widzę jak na dłoni cechy...

Zobacz ten post

więcej

mniej

Wyglądam jak tata, zachowuję się jak mama(mój brat ma na odwrót).
Za każdym razem, gdy spędzam czas z kimś z rodziny, uświadamiam sobie, że zwykle posiadam wady tej osoby a zalety niekoniecznie.
Na przykład byłoby miło mieć cerę mamy a cykl miesiączkowy jak babcia(prawie bezbolesny), a wyszło na odwrót.
W dodatku z wiekiem(lat mm 19) ukazują się dodatkowe cechy po dziadkach: krzyczenie na telewizor, niepozwalanie na otwieranie okna w samochodzie(nawet w najgorsze upały) i innych takich parę;)

Wyglądam jak tata, zachowuję się jak mama(mój brat ma na odwrót).
Za każdym razem, gdy spędzam czas z kimś z rodziny, uświadamiam sobie, że zwykle posiadam wady tej osoby a zalety niekoniecznie.
Na przykład byłoby miło mieć cerę mamy a cykl miesiączkowy jak babcia(prawie bezbolesny), a wyszło na odwrót.
W dodatku z wiekiem(lat mm 19) ukazują się dodatkowe cechy po...

Zobacz ten post

więcej

mniej

Przede wszystkim te duże i pełne usta a'la Angelina Jolie, które posiadam zawdzięczam nie botoksowi, ale mojej skromnej babci. (Wspaniałe geny)
Mam też po niej smukłą sylwetkę, niski wzrost i małe piersi. Ubolewałabym trochę, ale wyżej wymienione usta rekompensują mi inne niedostatki ;)
Mały nosek to raczej sprawka mamy, a zielone oczy robota taty.
Po tacie odziedziczyłam też pieprzyk, który znajduje się u nas w tym samym miejscu czyli pod prawą pachą. To upewnia mnie w przekonaniu, że z pewnością jestem jego córką, a nie przysłowiowego listonosza.

Jeśli chodzi o charakter to jestem uparta jak dziadek, odważna jak tata i wrażliwa jak mama. Pesymizm przekazali mi wszyscy razem.
Gdy już jesteśmy przy charakterze to z pewnością odziedziczyłam też w genach po mamie charakter pisma. Często zdarzało mi się nabrać nauczycieli, gdy myśleli, że zwolnienia z wf-u są napisane przez moją rodzicielkę ;)

Prawdziwy miszmasz. Do koloru, do wyboru to cała ja!

Przede wszystkim te duże i pełne usta a'la Angelina Jolie, które posiadam zawdzięczam nie botoksowi, ale mojej skromnej babci. (Wspaniałe geny)
Mam też po niej smukłą sylwetkę, niski wzrost i małe piersi. Ubolewałabym trochę, ale wyżej wymienione usta rekompensują mi inne niedostatki ;)
Mały nosek to raczej sprawka mamy, a zielone oczy robota taty.
Po tacie odziedziczyłam...

Zobacz ten post

więcej

mniej

Odkąd pamiętam zawsze nazywano mnie "małym Bartkiem" (tak na imię ma mój tata). Podobno wyglądam jak jego damska wersja. Sama nie potrafię porównać ze sobą naszego wyglądu, nigdy nie stanęliśmy obok siebie w lustrze szukając podobieństw i różnic. Jednak skoro słyszę od każdego kto miał przyjemność zobaczyć mnie i mojego tatę, że wyglądamy jak jedna osoba w obu wydaniach płciowych, to chyba rzeczywiście tak musi być. Różnią się tylko kolory naszych oczu- tata ma brązowe, a ja po dziadku odziedziczyłam szaro-zielone z czego jestem niesamowicie dumna.
Większość cech charakteru odziedziczyłam jednak po mamie, chociaż z domieszką podejścia do świata taty. Tak jak moja mama za bardzo przejmuję się nawet błahymi sprawami, stawiam dobro innych ponad własne i łatwo jest mnie urazić.
Odwrotną mieszanką jest moja siostra, która wygląd odziedziczyła po mamie, za to dosyć ciężki charakter ma po tacie.

Odkąd pamiętam zawsze nazywano mnie "małym Bartkiem" (tak na imię ma mój tata). Podobno wyglądam jak jego damska wersja. Sama nie potrafię porównać ze sobą naszego wyglądu, nigdy nie stanęliśmy obok siebie w lustrze szukając podobieństw i różnic. Jednak skoro słyszę od każdego kto miał przyjemność zobaczyć mnie i mojego tatę, że wyglądamy jak jedna osoba w obu wydaniach...

Zobacz ten post

więcej

mniej

Kocham bardzo moją mamę, ale chyba mam po niej jedynie umiłowanie do gry w karty i lekkie skłonności do despotyzmu. Reszta głównie po tacie (plus kilka cech, które mam chyba sama po sobie). Trochę to niesprawiedliwie natura urządziła, bo dostałam od niego duży nos i halluksy, za to poskąpiono mi jego talentu do rysowania. Oboje nie lubimy rozmawiać o problemach, zamiast tego dusimy je w sobie. Miłość do przyrody tato podzielił między mnie i siostrę, z nią godzinami rozmawia o roślinach, a ze mną chodzi podglądać ptaki.

Kocham bardzo moją mamę, ale chyba mam po niej jedynie umiłowanie do gry w karty i lekkie skłonności do despotyzmu. Reszta głównie po tacie (plus kilka cech, które mam chyba sama po sobie). Trochę to niesprawiedliwie natura urządziła, bo dostałam od niego duży nos i halluksy, za to poskąpiono mi jego talentu do rysowania. Oboje nie lubimy rozmawiać o problemach, zamiast...

Zobacz ten post

więcej

mniej