Jeszcze raz gorąco zachęcam do zadawania pytań Jackowi Dehnelowi!

Jeszcze raz gorąco zachęcam do zadawania pytań Jackowi Dehnelowi!

Gratuluję pozostałym zwyciężczyniom, a sama nie mogę opanować wybuchu radości. : )

Gratuluję pozostałym zwyciężczyniom, a sama nie mogę opanować wybuchu radości. : )

Zwyciężyli:
Pirania
Ines
black_hole
Gratuluję!

Zwyciężyli:
Pirania
Ines
black_hole
Gratuluję!

Konkurs zakończony!
Wkrtóce ogłoszę wyniki.

Konkurs zakończony!
Wkrtóce ogłoszę wyniki.

"Saturn" Jacka Dehnela to jedna z książek, którą przeczytam wkrótce - może dzięki serwisowi, a może tylko dzięki koleżance. Co frapującego? Pewnie, że malarz - przejrzałam sobie jeszcze raz album Goi i tym razem uwagę moją zwrócił obraz "Czas i staruchy": dwie kobiety pochylone ku lustru z napisem: "Jak się masz?", a nad nim Chronos, bóg czasu. Maniera malarska oczywiście dla Goi rozpoznawalna - obraz ciemny, z rozjaśnionymi niektórymi elementami (strój jednej, skrzydła bożka), i najważniejsze - twarze - starcze, brzydkie, wręcz groteskowe, choć ciała wystrojone. Jest w tym obrazie i politowanie, i strach, że ja niedługo może już też będę pytać lustra "Jak się masz?
Więc malarz, a właściwie jego sztuka - ciekawa jestem, jak istnieje ona w książce Dehnela, tego młodego, eleganckiego, wykształconego człowieka, w którym zdaje mi się nie być z nic z mrocznego Goi.
Którego inne dzieło, "Lala", niesie obraz starości, ale jakże innej, choć równie uciążliwej może, to jednak... jasnej.
Tak, przede wszystkim w tej książce jestem ciekawa Jacka Dehnela.

"Saturn" Jacka Dehnela to jedna z książek, którą przeczytam wkrótce - może dzięki serwisowi, a może tylko dzięki koleżance. Co frapującego? Pewnie, że malarz - przejrzałam sobie jeszcze raz album Goi i tym razem uwagę moją zwrócił obraz "Czas i staruchy": dwie kobiety pochylone ku lustru z napisem: "Jak się masz?", a nad nim Chronos, bóg czasu. Maniera malarska oczywiście...

Goya - historia człowieka zapładniającego wątłe umysły ludzi, okropnościami, jak sądzę, wyrosłymi na żyznej glebie hiszpańskiej odmiany religijnego puryzmu. W obrazach mistrza Francisco śmierć jest zawsze obecna, choć nie zawsze stematyzowana. Waham się zresztą między obecnością a wszechobecnością. Wpływy barokowe zawsze mają w jego twórczości gorzki posmak przeczucia śmierci, uświadomienia marności żywota.
Z drugiej zaś strony trzeba czytać wiele dzieł malarza jako świadectwo lewicowej, jak byśmy dziś to ujęli wrażliwości. Nie idzie bowiem jedynie o współczucie dla biednych czy niższych społecznych klas, ale przede wszystkim o polityczną propagandę bijącą z obrazów o takiej własnie tematyce.
Jacek Dehnel śledząc biografię malarza, musiał uwierzyć, że biografizm, mimo naukowego lekceważenia, ma znaczne możliwości poznawcze i interpretacyjne. Ciekaw jestem, czy mu się udało przekroczyć Rubikon naukowej poprawności.

Goya - historia człowieka zapładniającego wątłe umysły ludzi, okropnościami, jak sądzę, wyrosłymi na żyznej glebie hiszpańskiej odmiany religijnego puryzmu. W obrazach mistrza Francisco śmierć jest zawsze obecna, choć nie zawsze stematyzowana. Waham się zresztą między obecnością a wszechobecnością. Wpływy barokowe zawsze mają w jego twórczości gorzki posmak przeczucia...

Jakoś dziwnie plecie się życie wielkich artystów.Zazwyczaj jakieś przeżycie czy choroba kształtuje ich twórczość i wyznacza trendy.Henri de Toulouse-Lautrec chorujący na wrodzoną łamliwość kości nie dość,że wiódł niezbyt nobliwe życie to jeszcze jakby na złość sobie i swojej ułomności uwielbiał malować taniec i świat paryskich kabaretów.Vincent Willem van Gogh uznany dopiero po śmierci za wielkiego twórcę był schizofrenikiem Jego choroba miała odbicie w jego obrazach.Potem uznano go za twórcę nowego nurtu w malarstwie,ale...Przykładów jest wiele i można by je mnożyć.Francisco Goya też jest twórcą obrazów dziwnych ,mrocznych,psychodelicznych.I też można by się doszukiwać przyczyn takiego właśnie demonicznego postrzegania świata w jego chorobie.Najlepszym przykładem jego mroczności i inności jest chyba Pies pogrzebany.Niestety nie za wiele wiem na temat jego życia rodzinnego.Wiem,że miał dwie żony.Syna i córkę.Pod koniec zycia artysty właśnie córka pomagała mu malować.Do tej pory krytycy zachodzą w głowę ile jet obrazów malowanych przez niego,a ile wykonała córka.

Jakoś dziwnie plecie się życie wielkich artystów.Zazwyczaj jakieś przeżycie czy choroba kształtuje ich twórczość i wyznacza trendy.Henri de Toulouse-Lautrec chorujący na wrodzoną łamliwość kości nie dość,że wiódł niezbyt nobliwe życie to jeszcze jakby na złość sobie i swojej ułomności uwielbiał malować taniec i świat paryskich kabaretów.Vincent Willem van Gogh uznany...

Być może to mnie wykluczy od razu, ale napisze (szczerze), że o Goyi nie wiem prawie nic. Bardzo chcę to zmienić!
Bo wiem, że artyści to nietuzinkowe osoby, a malarze to już w ogóle. Swoją niewiedze o Goyi nadrabiam jednak wiedzą o innym wybitnych malarzach tj. Vincencie Van Goghu czy Paulu Gauguin więc nie jestem całkowitą ignorantką.
A przeglądając obrazy Francisco jestem ciekawa skąd ten człowiek brał inspiracje i czy miał taki mroczny umysł jak jego obrazy.

Być może to mnie wykluczy od razu, ale napisze (szczerze), że o Goyi nie wiem prawie nic. Bardzo chcę to zmienić!
Bo wiem, że artyści to nietuzinkowe osoby, a malarze to już w ogóle. Swoją niewiedze o Goyi nadrabiam jednak wiedzą o innym wybitnych malarzach tj. Vincencie Van Goghu czy Paulu Gauguin więc nie jestem całkowitą ignorantką.
A przeglądając obrazy Francisco...

Goya? Demoniczny jak jego grafiki! Szaleniec, opętaniec, walczący z własnymi frustracjami i cieniem, który kładzie się na jego rodzinie i z czasem pochłania.Ale również uważny obserwator, któremu przyszło żyć w niełatwych czasach, dokumentujący w obrazach brzydotę świata i upadek człowieka.Bliski dzisiejszym paparazzi, prezentujący dwór hiszpański z wyrafinowaniem wybitnego malarza i drwiną surowego sędziego.

Goya? Demoniczny jak jego grafiki! Szaleniec, opętaniec, walczący z własnymi frustracjami i cieniem, który kładzie się na jego rodzinie i z czasem pochłania.Ale również uważny obserwator, któremu przyszło żyć w niełatwych czasach, dokumentujący w obrazach brzydotę świata i upadek człowieka.Bliski dzisiejszym paparazzi, prezentujący dwór hiszpański z wyrafinowaniem...