Ja również dziękuję, oraz, powtarzając za poprzedniczką- gratuluję pozostałym Zwycięzcom Konkursu :).

Ja również dziękuję, oraz, powtarzając za poprzedniczką- gratuluję pozostałym Zwycięzcom Konkursu :).

Bardzo dziękuję <3 I gratulacje dla pozostałych laureatów :D

Bardzo dziękuję <3 I gratulacje dla pozostałych laureatów :D

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

KejtIsOnFire
Beata-Chiara
Piotr
Adenozynotrifosforan
dagmarine

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

KejtIsOnFire
Beata-Chiara
Piotr
Adenozynotrifosforan
dagmarine

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

To czysta wariacja. Wszystko dzieje się w zwolnionym tempie. Krzyki, uniki, podania, jęki. Najpierw przewagę miał tata, delektując się pierwszym golem Polaków, jednak pulchna ciocia Anna przejęła pałeczkę. Przez chwilę mogła cieszyć się "Modą na sukces". Lecz nagle mały Jaś przepełzał po podłodze i niechcący odłączył telewizor od gniazdka. Wszyscy zastygli w bezruchu, a po chwili jeden za drugim zaczęli rzucać się w stronę kontaktu. Tylko przebiegła mama ani drgnęła i pilot dosłownie wleciał jej w dłoń. Już miała wciskać przycisk ON, a tu nagle własna córka Karola wyszarpała pilota z jej ręki i bez namysłu przełączyła na MTV. Zagłuszona ulubioną muzyką nie zwróciła uwagi, że tata powrócił do gry i czai się tuż za jej plecami. Znowu stał się kibicem, gdy nagle rozległ się dźwięk dzwonka i ktoś wykrzykiwał słowo "pizza!". Po długiej i wyczerpującej walce o panowanie nad pilotem każdy zdążył zgłodnieć, więc cała rodzinka rzuciła się w stronę drzwi. Na kanapie został tylko Jaś, który tuż przy swojej nodze znalazł przedmiot sporu i nieświadomy niczego postanowił włączyć swoją ulubioną bajkę.

To czysta wariacja. Wszystko dzieje się w zwolnionym tempie. Krzyki, uniki, podania, jęki. Najpierw przewagę miał tata, delektując się pierwszym golem Polaków, jednak pulchna ciocia Anna przejęła pałeczkę. Przez chwilę mogła cieszyć się "Modą na sukces". Lecz nagle mały Jaś przepełzał po podłodze i niechcący odłączył telewizor od gniazdka. Wszyscy zastygli w bezruchu, a po...

Zapas zupki chmielowej w lodówce, zapas kalorycznych nośników soli też przygotowany.
Kot u fryzjera był wczoraj, farby nietoksyczne i nietrwałe, za tydzień znów będzie normalny, ale teraz jest biało-czerwony.
Ubrana jak należy, ja, która nigdy się nie maluję, kończę makijaż i wchodzę do salonu:
- Gotowi na mecz?
- A kto gra i o co?
O ludzie! Z kim ja pod jednym dachem żyję!
Przez komputer łączę się z bratem. Też kończy przygotowania, przebiera małego w biało-czerwoną pieluchę.
Włączam telewizor. Mama podnosi głowę znad książki.
- Za pół godziny mam serial!
- Nastawiłam nagrywanie.
- Obejrzę na żywo!
- Jak na żywo? Przecież oni to już dawno nakręcili…
- No!
- Jeśli tak ci zależy... - teatralnie wzdycham - Stracę przez ciebie piętnaście minut pierwszej połowy i początek drugiej, ale resztę, żeby nie wiem co, obejrzę!
I żeby nie wyglądało, że za łatwo się zgadzam:
- Pamiętaj, tylko ten serial, żadnego innego, żadnego dziennika, wracamy na mecz. Ja trzymam pilota!
- Jak już musisz się gapić na dwudziestu paru biedaków biegających za jedną piłką...
- Muszę.

Po 30 minutach:
- Mój serial.
Ciężko wzdycham i przełączam. A tam też mecz!
- Nie ten program!
- Może też wolą mecz od seriali?
- Nie dowcipkuj, przełącz!
Klikam znowu, nadal mecz.
- Oddaj pilota!
- Trzymaj, naprawdę dali mecz.
Mama wściekle klika po wszystkich kanałach. Wszędzie mecz.
- Co za złom! Że też zepsuł się właśnie teraz!

Zgadnijcie kto na wszystkich kanałach zaprogramował tę samą stację :)

Zapas zupki chmielowej w lodówce, zapas kalorycznych nośników soli też przygotowany.
Kot u fryzjera był wczoraj, farby nietoksyczne i nietrwałe, za tydzień znów będzie normalny, ale teraz jest biało-czerwony.
Ubrana jak należy, ja, która nigdy się nie maluję, kończę makijaż i wchodzę do salonu:
- Gotowi na mecz?
- A kto gra i o co?
O ludzie! Z kim ja pod jednym dachem żyję!
...

O nie, znowu mecz piłki nożnej! Mój chłopak siedzi jak zahipnotyzowany przed telewizorem i ogląda facetów uganiających się za piłką. Nie pomagaj wtedy nawet najpotężniejszy oręż jakim są moje kobiece wdzięki. Po prostu nie istnieję. Mecz piłki nożnej to ważny powód do tego, by rozpocząć wojnę, zwłaszcza między płcią brzydką a płcią piękną. Wszystkie chwyty dozwolone, zwłaszcza wtedy, gdy chcę obejrzeć mój ulubiony serial "Zakazane uczucia" To właśnie dzisiaj Henrique oświadcza się Mirandzie. Tak długo na to czekała. Mój chłopak podchodzi do lodówki i nie znajduje tam swojego ulubionego napoju, czyli piwa. W tym czasie ja już siedzę przed telewizorem i oglądam swój serial.
- Kochanie, gdzie moje piwo?- pyta z irytacją w głosie.
- Robiłam dziś większe zakupy. Piwo wyciągnęłam z lodówki i gdzieś położyłam. Zapomniałam włożyć je z powrotem, by się schłodziło. Poszukaj, gdzieś tam jest.- mówię z niewinną miną.
- Specjalnie je ukryłaś.
- Ja? Na pewno nie.
W tym samym czasie pilota schowałam do kosmetyczki. Nigdy tam nie zagląda.
Mój chłopak wchodzi do pokoju.
- Gdzie pilot? Chcę oglądać mecz.
- Ojej, widzisz, jaka jestem zapominalska! Znowu gdzieś go położyłam. Przed chwilą tu był. Ok, za ta ciepłe piwo pomogę ci szukać pilota. We dwoje będzie szybciej, a jeszcze zdążysz obejrzeć mecz.
Udaję, że szukam pilota, gdy w tym samym czasie, zerkam na serial. Wilk jest syty i owca cała.

O nie, znowu mecz piłki nożnej! Mój chłopak siedzi jak zahipnotyzowany przed telewizorem i ogląda facetów uganiających się za piłką. Nie pomagaj wtedy nawet najpotężniejszy oręż jakim są moje kobiece wdzięki. Po prostu nie istnieję. Mecz piłki nożnej to ważny powód do tego, by rozpocząć wojnę, zwłaszcza między płcią brzydką a płcią piękną. Wszystkie chwyty dozwolone,...

W lewym narożniku w barwach czerwonych, z twarzą krwawo podbiegniętą i wałkiem w ręce – Mama The Boss, gotująca się wściekle, kipiąca jadem; w prawym kącie za kanapą – Ojciec Głowa Rodziny, strojny w nastroszone wąsy, wymachuje gazetą, szykując się do skoku. Gong i oboje wypadają na środek pokoju, w pobliże upragnionego przez nich złota – pilota do TV! Mama bombarduje przewinami ojca, ojciec ostrzeliwuje się narzekaniem; krążą wokół siebie niczym lwice, co ojciec sięgnie po pilota, obrywa wałkiem, co mama - spada na nią grad ciosów gazetą – temperatura sprzeczki szczytuje, mama woła piskliwie, wzywając Stwórcę na świadka; ojciec crescendo wyje o zaszczytach kawalerskiego życia; co za wspa-nia-ła potyczka! Na każdą flintę ojca, mama paruje wałkiem; każdy wypad tą szpadą do ciasta kończy się na gardzie gazetowej włóczni ojca! Potyczka zapiera nam dech, dopingujemy ich okrzykami bojowymi! Walcz mała furiatko! Do przodu wąsaty goliacie! Kto wygra? Kto przejmie upragnionego pilota i pokieruje losem wieczoru?
A nasi dzielnie walczą z Portugalią, nic wprawdzie nie słyszymy przez boje rodziców, zwłaszcza odkąd dołączyły do nich głodne (jak zwykle) koty. Co za wspaniałe wyczucie czasu i chwili! Bardziej zdenerwować ich nie mogli; ojciec miota się niczym Samson ogolony na łyso; mama trwa na placu boju niczym Sowiński w okopach Woli, ojciec Achillesowym stylem wpada w szał rzucając w kota gazetą; wtedy matka jak menada wściekła trafia wałkiem w korki – i odcina nam prąd.
Remis.

W lewym narożniku w barwach czerwonych, z twarzą krwawo podbiegniętą i wałkiem w ręce – Mama The Boss, gotująca się wściekle, kipiąca jadem; w prawym kącie za kanapą – Ojciec Głowa Rodziny, strojny w nastroszone wąsy, wymachuje gazetą, szykując się do skoku. Gong i oboje wypadają na środek pokoju, w pobliże upragnionego przez nich złota – pilota do TV! Mama bombarduje...

Każdego z nas czeka co najmniej jedna wielka wojna. To od jej wyników będzie zależeć nasze przyszłe życie.
Tą bitwą jest: walka o pilota. Gdy go zdobywasz, świat... twój świat stoi przed Tobą i zaprasza do przygód. Zdobycie jednak tego skarbu nie zawsze jest takie proste. Wiele razy trzeba uciekać się do podstępów z cyklu: "maaaamooo! telefon dzwoni" czy "tato, na polu jest pan, który chce z Tobą rozmawiać".
Innym razem trzeba zagrać karty z rodzinką i zwyciężyć. Wtedy też zwycięzca ma pilota, a za pomocą pilota może oglądnąć niesamowity mecz.

Każdego z nas czeka co najmniej jedna wielka wojna. To od jej wyników będzie zależeć nasze przyszłe życie.
Tą bitwą jest: walka o pilota. Gdy go zdobywasz, świat... twój świat stoi przed Tobą i zaprasza do przygód. Zdobycie jednak tego skarbu nie zawsze jest takie proste. Wiele razy trzeba uciekać się do podstępów z cyklu: "maaaamooo! telefon dzwoni" czy "tato, na polu...

U nas w domu nie ma czegoś takiego jak bitwa, kiedy jest emitowany mecz wszyscy razem zgrani siedzimy i oglądamy. Jeśli są jakieś słowa sprzeciwu to są szybko zagłuszane falą ekscytacji.
Jeśli jednak założymy, że coś takiego ma miejsce to już nie będzie BITWA, a WOJNA.
Osobę sprawiająca problemy:
1) Wyrzucamy osobę za drzwi.
2) Bierzemy pilot i nie oddajemy.
3) Toczymy wyrównaną walkę.
4) W razie potrzeby: KOMPROMIS.
Teraz będę oglądać mecz, ale później pójdę z Tobą do kina.
5) W wojnie wszystkie chwyty są dozwolone: wykręcamy korki.
6) Cały dzień jesteśmy dla wszystkich mili i ugodowi, wtedy szybciej dojdziemy do celu.
7) Robimy kolację powitalną.
8) Jak już wszystko jest zastosowane i nadal jesteśmy na przegranej pozycji stosujemy wszelkiego rodzaju BŁAGANIA I PROŚBY!
9) Kupujemy zawczasu prezent: Przekupstwo dobra rzecz!
(podobno) :D
10) Ewentualnie oglądamy mecz u znajomych, przyjaciół.
11) Wysyłamy naszych przeciwników w każde możliwe miejsce. Aby tylko nie przeszkadzali nam podczas meczu.
12) Wymyślamy plan akcji:
-Oglądam dzisiaj mecz.
-Ale...
-Już zaprosiłam całą grupę wsparcia. Znajomych, kolegów, koleżanki.
13) Wysyłam całą rodzinę do kina: NAJLEPIEJ NA MARATON.
14) DRUGA OPCJA: Laptop- mecz online:
Mniej wygodnie.
Chwilowe opóźnienie.
Ale cóż, czasami trzeba.
15) Zawsze jest nadzieja, że cała rodzina chce kibicować.
16) Kończymy: Polska-Szwajcaria.
Mecz 1:1
Rzuty karne 5:4
WYGRANA!!!
Przez cały mecz słychać odgłosy zachwytu, fale ekscytacji, skandalów.
Ale słowa sprzeciwu już nie słychać.
Przecież gra POLSKA <3

U nas w domu nie ma czegoś takiego jak bitwa, kiedy jest emitowany mecz wszyscy razem zgrani siedzimy i oglądamy. Jeśli są jakieś słowa sprzeciwu to są szybko zagłuszane falą ekscytacji.
Jeśli jednak założymy, że coś takiego ma miejsce to już nie będzie BITWA, a WOJNA.
Osobę sprawiająca problemy:
1) Wyrzucamy osobę za drzwi.
2) Bierzemy pilot i nie oddajemy.
3) Toczymy...

Żona z mężem oglądają TV:

-Daj mi pilota!
-Nie mam, pewnie siedzisz na nim swoim tłustym tyłkiem!
-Ej no, nie siedzę na nim!
-Sprawdź dobrze, bo pewnie wszedł głęboko!
-Wiesz co? Jesteś wstrętny! Okropny! Ohydny! Obrzydliwy! Nienawidzę cie! Jesteś zakałą! Gnojem! Jesteś parszywy! Plugawy! Jesteś zerem, słyszysz?!? Zerem jesteś! Takie nic! Świnia jesteś! Wulgarny i prostacki! Ten twój sprośny język! Straszny, szkaradny, wszawy, niedobrze mi się robi! Ty szubrawa szujo! Gnido obmierzła. Niechluju niedomyty! Gardzę tobą! Jesteś żałosny! Ty zapluty karle! Jak śmiesz! Pieprzony arogancki, impertynencki złośliwcze! Ty gburze nienawistny! Budząca obrzydzenie pokrako, kreaturo szatańska! Brutalu podły! Jesteś jak zwierze! Ten twój obleśny, perfidny, łotrowski śmiech! Ty wyrodny tandetny samcze. Jesteś taki opryskliwy i nieprzyjemny...
-A ty jesteś gruba!
-Cham!

Żona z mężem oglądają TV:

-Daj mi pilota!
-Nie mam, pewnie siedzisz na nim swoim tłustym tyłkiem!
-Ej no, nie siedzę na nim!
-Sprawdź dobrze, bo pewnie wszedł głęboko!
-Wiesz co? Jesteś wstrętny! Okropny! Ohydny! Obrzydliwy! Nienawidzę cie! Jesteś zakałą! Gnojem! Jesteś parszywy! Plugawy! Jesteś zerem, słyszysz?!? Zerem jesteś! Takie nic! Świnia jesteś! Wulgarny i...