- Mamo! Mamo! Ratunkuuu! - woła 9 - letnia córka.
- Co się tu dzieje? - wpadam do salonu.
- A tata to nie chce przełączyć na mecz! Nasi grają! Ja muszę obeeejrzeeć! - krzyczy Młoda.
- Kochanie - zwracam się delikatnie do męża - proszę przełącz, bo zaraz się zacznie.
- Nie przełączę, oglądam moją ulubioną komedię romantyczną - odpowiada spokojnie mąż.
W myślach liczę do 10, "tylko spokojnie" - upominam się.
- Słońce przecież komedię możesz obejrzeć innym razem - nadal jestem miła.
- A Wy możecie obejrzeć powtórki najważniejszych akcji - mąż się nie poddaje.
- Co?! - nie wytrzymuję - Powtórki?!!! Przecież to Euro! Przełączaj i to natychmiast - krzyczę.
- Tatuuuusiu no psełąąąc - prosi synek - tez bym chciał zobacyć jak scselają gooooleeee.
- Dajcie mi spokój, bo próbuję odpocząć - mąż jest nieugięty.
Wykorzystuję chwilę jego nieuwagi i zabieram pilota. Ale on jest cwany i szybko mi go odbiera. Jest silniejszy, więc daję za wygraną ale tylko na chwilę, bo wyrywam antenę z telewizora, wyrzucam ją do ogrodu i szybciutko uciekam do sąsiadów. Dzieci przybiegają za mną i wreszcie siadamy przed telewizorem - co prawda nie naszym, ale mecz udaje nam się obejrzeć. A późnym wieczorem gdy już emocje opadły, "przepraszamy" się z mężem nawzajem za nasze zachowanie :)

- Mamo! Mamo! Ratunkuuu! - woła 9 - letnia córka.
- Co się tu dzieje? - wpadam do salonu.
- A tata to nie chce przełączyć na mecz! Nasi grają! Ja muszę obeeejrzeeć! - krzyczy Młoda.
- Kochanie - zwracam się delikatnie do męża - proszę przełącz, bo zaraz się zacznie.
- Nie przełączę, oglądam moją ulubioną komedię romantyczną - odpowiada spokojnie mąż.
W myślach liczę do 10,...

-Lewandowski. Piszczek. Kapustka. Grosicki. Lewandowski. Błaszczykowski i…. – I pstryk. Ekran telewizora nagle postanowił pokazać zupełnie inny obraz. Kobieta, matka rodziny, z triumfem w oczach usiadła na fotelu.
- Dariusz od lat nie był ze mną szczery, kłamał gdy tylko miał ku temu okazje! – Rozległ się głos z telepudła, dając domownikom do zrozumienia, że od teraz będą oglądać Trudne Sprawy.
- Gośka! Mecz oglądałem! – Krzyknął z oburzeniem mąż kobiety.
- Ale ja chcę bajkę! Mamo, mamo, włącz mi bajkę?
- Dalibyście na chwilę na MTV, lista przebojów leci.
- Ale mecz! Nasi grają!
- Cicho wszyscy, ona właśnie się dowiedziała, że on ją zdradza!
- Ale ten telewizol lycy… Bajka!
- Co za patola…
W tym momencie czwórka domowników zaczęła wyrywać sobie z rąk pilota. Przerażony pies zerwał się z podłogi, wpadając wprost na trzymającego pilota pięcioletniego syna. Magiczny klikacz poleciał w górę, kręcąc fikołki i salta w powietrzu. Nastoletnia córka rzuciła się na ratunek pilotowi, lądując twarzą w misce czipsów marki Biedronka. Przy okazji polało się piwo kibica, kwiatek zleciał z parapetu… A pilot z głośnym plus wylądował w akwarium z rybkami.
- To co, dzieciaki? – Zaczął niepewnie ojciec, chociaż dalej zastanawiał się, czy Błaszczykowski strzelił tego gola. – Dzisiaj kolacja przy akwarystyce?
A telewizor? Ku niezadowoleniu domowników zatrzymał się na TVN meteo.

-Lewandowski. Piszczek. Kapustka. Grosicki. Lewandowski. Błaszczykowski i…. – I pstryk. Ekran telewizora nagle postanowił pokazać zupełnie inny obraz. Kobieta, matka rodziny, z triumfem w oczach usiadła na fotelu.
- Dariusz od lat nie był ze mną szczery, kłamał gdy tylko miał ku temu okazje! – Rozległ się głos z telepudła, dając domownikom do zrozumienia, że od teraz będą...

-A ty to kiedy skończysz oglądać ten mecz-pyta z zaciekawieniem mama.
-Ty się pytasz o koniec, a ja czekam na początek, bo jak na razie grają jak łajzy... No strzelaj! Strzelaj! Zeza masz czy co?! Uff, no widzisz mój skarbie jeszcze jakieś dobre dwie godziny-odparł z chytrym uśmieszkiem ojciec, trzymając kurczowo w ręce swój atrybut-pilot.
-Mamooo! Tatooo!-krzyczał Olek. - Zaczęły się Smerfy! Mogę pooglądać Smerfy? Puśćcie mi Smerfy!
Aleksander, jako zaledwie sześcioletni chłopczyk, nie znał praw rządzących w rodzinie gdy jej głowa ma ważny mecz, toteż szybko się zdenerwował i oznajmił, że dzisiaj nie myje zębów.
-Stefan! Puść mu te Smerfy do jasnej anielki!
Mąż popatrzył się, wciągnął piwo jednym haustem i raczył powiedzieć:
-Moja droga, sprawy mają się tak: kiedy ty oglądasz "M jak miłość" to mój syn, a kiedy ja mam mecz, to wtedy twój syn.
-Stefan! Jak możesz tak mówić przy dziecku!-powiedziała z wyrzutem mama.
-Kochanie, po pierwsze właśnie trwa Euro. Po drugie odbywa się ono co cztery lata, a w tym czasie może się wiele zdarzyć. Oślepnę, ogłuchnę albo wszystko na raz i co wtedy zrobisz?
-Wezmę rozwód - uroczyście ogłosiła mama z drwiącym uśmieszkiem.
-Hmm, cukiereczku, bardzo chce mi się do łazienki więc zostawię pilot, a ty nie będziesz go ruszać. Ok?
-Oczywiście że nie!-powiedziała mama, wyszła i po chwili wróciła z miską wody.
-Tak sobie pomyślałam, że umyję zastawę.
Po zaledwie kilku minutach męczarni, ojciec nie mogący znieść dźwięku lejącej się wody, pobiegł do łazienki.
Zastał żonę z pilotem w ręku i syna zaciekle oglądającego bajkę.
-Wiesz, że cię kocham.-powiedziała mama ze śmiechem.
-Taaa, zdążyłem zauważyć-odparł ojciec drapiąc się po głowie.

-A ty to kiedy skończysz oglądać ten mecz-pyta z zaciekawieniem mama.
-Ty się pytasz o koniec, a ja czekam na początek, bo jak na razie grają jak łajzy... No strzelaj! Strzelaj! Zeza masz czy co?! Uff, no widzisz mój skarbie jeszcze jakieś dobre dwie godziny-odparł z chytrym uśmieszkiem ojciec, trzymając kurczowo w ręce swój atrybut-pilot.
-Mamooo! Tatooo!-krzyczał Olek. -...

Od tygodnia czekałam na pierwszą emisję tradycyjnej serii Harry'ego Pottera i w końcu się doczekałam. Pilot należy do mnie, telewizor ustawiony na odpowiednim kanale, przekąski obok. Wiem, że niedługo pracę kończy mój brat i jestem pewna, że będzie chciał oglądać ze mną nasz ulubiony film. Przychodzi, a ja ufnie rzucam pilot na kanapę obok.
Patryk doskakuje do niego chwilę później i gorączkowo przełącza programy.
- Jaki jest wynik? - pyta mnie, kiedy pierwsza scena Harry'ego Pottera zaczyna przybierać kształtów. Patrzę na niego z mordem w oczach. On nie mógł tak po prostu...
Skaczę, a Patryk odskakuje ode mnie. Mówi, że wydaję się dziwnie spokojna. W rzeczy samej. Idę do kuchni, siadam na krześle, a on za mną.
- Chryste, co ci jest? - pyta z pewną bojaźnią w głosie. Rodziców nie ma w domu.
Wzruszam ramionami. Patryk wyraźnie się martwi. Niezręcznie obejmuje mnie ramionami, a ja udaję, że płaczę. Nie wie, co zrobić.
Niespodziewanie uśmiecham się tak szeroko, że aż bolą mnie policzki. Biegnę do pokoju i barykaduję się tam, ignorując pukanie Patryka do drzwi. Ktoś z naszych strzelił gola, ale ja chcę tylko oglądać Pottera. W końcu muszę otworzyć drzwi i Patryk znów przełącza na mecz.
No cóż, takim sposobem kupiliśmy nowy telewizor i postawiliśmy go w moim pokoju.

Od tygodnia czekałam na pierwszą emisję tradycyjnej serii Harry'ego Pottera i w końcu się doczekałam. Pilot należy do mnie, telewizor ustawiony na odpowiednim kanale, przekąski obok. Wiem, że niedługo pracę kończy mój brat i jestem pewna, że będzie chciał oglądać ze mną nasz ulubiony film. Przychodzi, a ja ufnie rzucam pilot na kanapę obok.
Patryk doskakuje do niego chwilę...

"Jak zwykle to co zwykle czyli krótka wymiana zdań z pilotem w tle"

- Jak zwykle! To co zwykle! - Matka zawsze starała się silić na sarkazm.
- Czyli co?! - Ojciec się nie silił. Nigdy, nigdzie i na nic.
- Wchodzę a ty siedzisz i oglądasz. Co?!
- Mecz.
- Przecież widzę!
- To po co pytasz?!
- Bo chcę swój serial!
- Nie ma.
- Tak zwyczajnie nie ma?! Pokaż!
- Mecz jest. - Ojciec na wszelki wypadek przysiada na pilocie pośladkiem. Prawym.
- Jak zawsze! Dla ciebie liczy się mecz! Ja to już wcale.. a mamusia mówiła.. ostrzegała.. dziecko.. pomyśl.. A ja co?! Wpatrzona ślepo.. w swego rycerza na białym koniu.. I mam! Rycerz z Koziej... tylko z tyłkiem w kanapie zamiast w siodle! I trzyma tego pilota niby smycz... Jak Gollum! My presiousssss...Do ręki go sobie przyklej!
- Jaki serial?
- "M jak Mdłości" kochanie.
- Nie ma. Mecz jest.
- Pokaż.
- Co? A! Lejce.
- Co lejce?!
- Koń. Ma lejce. Nie smycz. Smycz ma pies.
- No wiem. Nasza Płaszczka ma!
- Imię też dobrałaś. Koledzy myślą, że mam akwarium na pół domu. Innego nie było?
- Kiedy ona tak leży.. tak płasko.. Pokaż!
- Psa?!? Leży obok kanapy.
- Ja chyba doskonale wiem gdzie leży mój pies.
- To po co pytasz?
- O co?
- O psa, przecież.
- Nie zgrywaj głupszego niż jesteś. Serial pokaż! Czy nie ma! Już!
- Zaraz. Skończy się pierwsza połowa to cię zawołam. Przez 10 minut przerwy zdążysz się tu dowlec z twojej kuchennej pieczary.
- A kiedy się skończy?
- Jak ci dam znać. Nie marudź. Przez ciebie bramki nie widziałem.
- No przecież ślepy by zobaczył. Jest, nawet dwie! Po obu stronach trawnika.
- Boiska.
- Pokażesz wreszcie?!
- Ooo Jeeeee...uu - westchnienie o sile małego tornada i znaczące kliknięcie pilotem. O DWA kanały dalej. Chytry plan. - Masz! No i nie masz! No masz!- Ojciec rubasznie klepie się w udo. Lewe.
- No to co ja tu robię jak nie mam? A w kuchni tyle do zrobienia!
- No to szuraj. Naleśniki zrób. Po meczu w sam raz. Z serem.
- Nie wierzę. Daj pilota!
- Za chwilę. W przerwie.
- Czyli kiedy?!
- No jak przestaną ganiać po boisku.
- Kto?
- Wszyscy. O masz! Gadam a tu druga bramka.
- No to się zgadza, bo są tylko dwie.
- Nie widziałem jak G-O-L-A strzelili. Czyli bramkę.
- Aha. A kto?
- Ci na niebiesko.
- Aha. To nasi?
- Nie.
- Aha. Ci drudzy to nasi!
- To liga hiszpańska. Nie ma naszych.
- A kiedy wejdą?
- Gdzie?
- Na boisko?
- Jutro. Po południu. Tam, gdzie masz mieć "Kolory radości".
- A to nie będzie?!
- No i widzisz. Jak zwykle to co zwykle.
- Czyli, że niby co?
- Na piłce się nie znasz, ja ci wszystko jasno wyjaśniam, klaruję i rozrysować jestem nawet gotów a ty słuchasz, słuchasz i nic nie rozumiesz. A teraz jest wpół do dziesiątej. I "M jak Mdłości" się właśnie skończyły. A ty pewnie powiesz teraz, że to wina Moja, Meczu i Pilota, tak? Jakbyś to nie ty gadała o Kuchni, Koniu i Psie! Ale nic to - widzisz kochanie, jestem na to całkowicie przygotowany. Chłopa wina. Nic nowego. Jak zwykle to co zwykle. Przeżyję. Szoruj robić naleśniki bo nie zdążysz do końca drugiej połowy.
Córka ( litościwa ) wyłania się ze swojego pokoju:
- Popieram tatę. Z serem. I nie martw się. Nagrałam. Obejrzysz jutro jak Halinka przyjdzie na kawę. *

* Autorka nadmienia, że w dobie, kiedy właściwie w każdym pokoju w domu jest telewizor nie ma sensu kłócić się o pilota tylko co najwyżej o kolejność nagrań. O czym Ojciec - niewzruszony - dobrze wie!

"Jak zwykle to co zwykle czyli krótka wymiana zdań z pilotem w tle"

- Jak zwykle! To co zwykle! - Matka zawsze starała się silić na sarkazm.
- Czyli co?! - Ojciec się nie silił. Nigdy, nigdzie i na nic.
- Wchodzę a ty siedzisz i oglądasz. Co?!
- Mecz.
- Przecież widzę!
- To po co pytasz?!
- Bo chcę swój serial!
- Nie ma.
- Tak zwyczajnie nie ma?! Pokaż!
- Mecz jest. -...

Drużyna A – tata i syn – chcą oglądać mecz
Drużyna B- mama i córka – uparły się na serial

Już na wstępie 1:0 dla drużyny B gdyż mama włączyła na kanał z serialem przed jego rozpoczęciem i poszła robić kolację. Córka pilnuje telewizora, lecz na chwile traci czujność wtedy wpada brat i porywa pilot przełączając na mecz. Tak 1:1 mamy remis! Dopiero teraz zaczyna się ostra walka na pięści. Mama przybiega i przerywa walkę chwytając pilota, już ma przełączyć ale... SPALONY! Mama biegnie do kuchni ratować kolację. Córka i syn dalej zaciekle walczą nie zwracając uwagi co dzieje się w telewizji. Wtedy:
-GOL!!! - to tata zrywa się z krzesła.
Córka odkłada pilot. Mama przybiega z kuchni. Wszyscy się cieszą ze zdobytej bramki.
Pięć minut później walka zaczyna się na nowo!

Drużyna A – tata i syn – chcą oglądać mecz
Drużyna B- mama i córka – uparły się na serial

Już na wstępie 1:0 dla drużyny B gdyż mama włączyła na kanał z serialem przed jego rozpoczęciem i poszła robić kolację. Córka pilnuje telewizora, lecz na chwile traci czujność wtedy wpada brat i porywa pilot przełączając na mecz. Tak 1:1 mamy remis! Dopiero teraz zaczyna się ostra...

- Rozpoczynamy transmisję. Witają Państwa Dariusz Szpakowski
- i Mateusz Borek
- Dziś boiskiem śledzonych przez nas zmagań będzie arena "Duży pokój"
- Prawda Dariuszu, dodam tylko że po przeciwnych stronach barykady stają dziś drużyny "FC Mama i córki" oraz "GKS Tatuś".
- i rozpoczynamy - pierwszy gwizdek - i już mamy sprytna zagrywkę taktyczną - drużyna "Taty" celnym rzutem kieruje pilota w rogu kanapy i nakrywa go poduszką
- drużyna "Mamy i córek" nie zasypała gruszek w popiele i w odpowiedzi przypuszcza łaskotkowy atak na przeciwnika
- widzimy tu niesamowitą determinację "Taty" w walce, lecz wobec tak przeważającej siły ofensywnej nie wróżyłbym większych szans na przetrwanie, prawda Mateuszu ?
- owszem, ale cóż to - widzimy odpowiedź "taty", która może przeważyć szalę zwycięstwa...
- trener musiał długo myśleć nad tą zagrywką ale udało się - pilot zostaje w rękach drużyny "GKS Tatuś"
- mimo porażki drużyna "FC Mama i córki" nie schodzi z placu gry ze smutnymi minami - zamiast pilota otrzymały kasę na lody więc nie przegrały wszystkiego...
- oczywiście kolejną szansę na zwycięstwo będą miały już za 90 minut regulaminowego czasu gry plus ewentualna dogrywka
- do usłyszenia, żegnają Państwa Mateusz Borek
- i Dariusz Szpakowski

- Rozpoczynamy transmisję. Witają Państwa Dariusz Szpakowski
- i Mateusz Borek
- Dziś boiskiem śledzonych przez nas zmagań będzie arena "Duży pokój"
- Prawda Dariuszu, dodam tylko że po przeciwnych stronach barykady stają dziś drużyny "FC Mama i córki" oraz "GKS Tatuś".
- i rozpoczynamy - pierwszy gwizdek - i już mamy sprytna zagrywkę taktyczną - drużyna "Taty" celnym...

Ufff.. W końcu weekend i wolny wieczór. już wiem, jak go spędzę. Telewizor, kanapa i zimne piwo. Już po przekroczeniu drzwi mieszania zauważam, że coś wisi w powietrzu. No tak. Teściowa. Ta kobieta jak nikt inny wie, jak zepsuć życie innym jednostkom. Sama, jako jednostka niedostosowana społecznie zawsze stawia na swoim. Próbuję robić dobrą minę do złej gry. Wchodzę jej w tyłek, zaciskając zęby. Niestety, teściowa i żona nie widzą mojego poświęcenia. Po obiedzie zasiadam przed telewizorem. Na szczęście pilot leży na swoim miejscu. Czuję, że jednak coś nie tak. Włączam telewizor i co? Wyskakuje czterocyfrowy kod. Od kiedy mamy blokadę rodzicielską. Przez zaciśnięte zęby pytam żonę o ten fakt, ale ta podobno nic nie wie. Teściowa zerka z ukosa. Wiem, że to jej wina. W głowie kłębią się mordercze myśli. Mecz za trzy minuty. Co robić? Eureka.
- Mamo, kochana żonko. Jeżeli zdradzicie, jaki jest kod, to wyślę Was do kina i na zakupy.
Trudno, trzeba myśleć perspektywicznie. Pieniądze, rzecz nabyta, a pozbycie się żony i teściowej z domu to luksus.
Dochodzimy do kwoty, jakże trudnej dla mnie do zaakceptowania, po czym teściowa daje mi zapisany kod.
- Niemożliwe. 1, 2 , 3, 4.? Cholera? Czy można być takim idiotą.
Z portfela wyparowało kila stówek, a ja straciłem ochotę na rozgrywki piłkarskie i na piwo, jednak ciepłe piwo. Czy w tym tez palce macała teściowa?

Ufff.. W końcu weekend i wolny wieczór. już wiem, jak go spędzę. Telewizor, kanapa i zimne piwo. Już po przekroczeniu drzwi mieszania zauważam, że coś wisi w powietrzu. No tak. Teściowa. Ta kobieta jak nikt inny wie, jak zepsuć życie innym jednostkom. Sama, jako jednostka niedostosowana społecznie zawsze stawia na swoim. Próbuję robić dobrą minę do złej gry. Wchodzę jej w...

Zaczęło się! Sobota 25.06.2016, dom rodziny Nowaków, godzina 14:30. Zostało 30 min do meczu Polska - Szwajcaria. Atmosfera robi się coraz bardziej napięta. Za sofą w salonie ukrywa się Tadeusz z synem. Co chwilę w ich stronę lecą jakieś przedmioty mające na celu ich unicestwić. Pan Tadeusz wychyla powoli głowę i próbuje nawiązać rozmowę:
-Słuchaj kochanie…-w tym momencie obok głowy przelatuje prawy laczek jego żony. Tadeusz chowa się chyżo, uświadamiając sobie jak bliski był porażki. Zdążył jedynie zobaczyć, że Małgosia zajęła strategiczne miejsce w salonie chowając się za stołem jadalnym. Zauważył także, że Gosia nie jest sama. Wspomaga ją teściowa Arleta i….o nie mamusia? „Nawet matka przeciwko mnie” pomyślał rozgoryczony.
-Żadnego meczu nie będzie! Jest premiera 3-go sezonu Sułtany!!!
-Ale oni grają raz na 4 la…-brzęk tłuczonej szklanki która uderza o sofę przerywa Tadeuszowi. Tadziu panicznie szuka rozwiązania. Teściu? Ten to miał łeb. Wiedział jak będzie dlatego pojechał na mecz do znajomego.
„You know you’re rigggght”- wycie Cobaina rozlega się po pokoju. Michalina, zbuntowana nastoletnia córka Państwa Nowaków izoluje się od rodziny piętro wyżej.
Tadeusz zwraca się do syna:
-Damian, zbierz co masz pod ręką. Próbujemy frontalnej szarży…
Rozlega się pisk krzyczących kobiet, które uciekają w popłochu z pokoju. Tadek wstaje i widzi swojego dziadka stojącego za oknem i lejącego kobiety ze szlaucha. Partyzanckie doświadczenia z młodości pozwoliły odnieść zwycięstwo…

Zaczęło się! Sobota 25.06.2016, dom rodziny Nowaków, godzina 14:30. Zostało 30 min do meczu Polska - Szwajcaria. Atmosfera robi się coraz bardziej napięta. Za sofą w salonie ukrywa się Tadeusz z synem. Co chwilę w ich stronę lecą jakieś przedmioty mające na celu ich unicestwić. Pan Tadeusz wychyla powoli głowę i próbuje nawiązać rozmowę:
-Słuchaj kochanie…-w tym momencie...

Chłopiec siedzi na kanapie, oglądają ulubiony kanał muzyczny, podchodzi do niego ojciec:
- Gdzie jest pilot?
Chłopak sili się na niewinny uśmiech mówiąc:
- Nie wiem.
Ojciec rozgląda się rozeźlony, zagląda pod kanapę:
- Mówiłem tyle razy byście odkładali pilot na swoje miejsce!
Żona wtrąca się do rozmowy:
- Kochanie tylko się nie denerwuj, bo znowu ciśnienie ci podskoczy.
Ojciec przypatruje się podejrzliwie synowi i warczy:
-Wstawaj z tej kanapy i pokaż czy czegoś nie ukryłeś.
-Co ty opowiadasz, przecież grzecznie sobie siedzę.
-Taaa to jak przełączyłeś telewizor na ten kanał?
-Był już taki. - Odpowiada poważnie chłopiec.
Ojciec siada obok chłopaka i obejmuje go ramieniem, po chwili zaczyna go łaskotać, mówiąc:
-Gadaj gdzie pilot.
-Nie już dość, pod poduszką. - Sapie chłopak.
- Ten, kto ma pilota ten ma władzę! - Mówi dumnie ojciec, potrząsając zdobyczą.
- Tato, tato, ja chcę obejrzeć bajeczkę. - Piszczy płaczliwie młodsza córeczka.
Brat zakrada się na czworaka w stronę fotela, by cichaczem skraść bezcennego pilota.
-Dajcie mi spokój, teraz ja oglądam mecz!
Żona znów się wtrąca:
-Ustąpiłbyś młodszym. Czasem jesteś naprawdę jak dziecko.
-Oglądam mecz i koniec, zabierz dzieci na spacer.
-Sam je zabierz na spacer. - Mówi żona. - Nie widzisz, że gotuję obiad?
Młodsza córka ma oczy pełne łez, ojciec bierze ją na kolana:
- Zobacz jakie ładne boisko, ci w czerwonych to nasi.
Syn dopada pilota i przełącza kanał.
-Ha teraz ja mam władzę!
Taka domowa wojna trwała jeszcze przed długi czas.

Chłopiec siedzi na kanapie, oglądają ulubiony kanał muzyczny, podchodzi do niego ojciec:
- Gdzie jest pilot?
Chłopak sili się na niewinny uśmiech mówiąc:
- Nie wiem.
Ojciec rozgląda się rozeźlony, zagląda pod kanapę:
- Mówiłem tyle razy byście odkładali pilot na swoje miejsce!
Żona wtrąca się do rozmowy:
- Kochanie tylko się nie denerwuj, bo znowu ciśnienie ci podskoczy.
...