Dziękuję serdecznie :)

Dziękuję serdecznie :)

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Buka
anek123
Antoska
Aleksander
Patrycja98

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Buka
anek123
Antoska
Aleksander
Patrycja98

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Motywuje się sama z siebie, niezależnie od sytuacji, nie myślę o negatywnych, lecz o tym jakie to może mieć pozytywne skutki. Wszystko ma jakis sens, nie warto się go doszukiwać w szczegółach, w końcu sami go odnajdziemy. Nigdy nic nie planuje, bo po co? Jako osoba wierząca w przeznaczenie uważam, że co ma być to będzie i nigdy nie uda się nic zaplanowac, tak żeby wszystko wyszło idealnie. Ponoć poukładane życie jest nudne i tego się trzymam :)

Motywuje się sama z siebie, niezależnie od sytuacji, nie myślę o negatywnych, lecz o tym jakie to może mieć pozytywne skutki. Wszystko ma jakis sens, nie warto się go doszukiwać w szczegółach, w końcu sami go odnajdziemy. Nigdy nic nie planuje, bo po co? Jako osoba wierząca w przeznaczenie uważam, że co ma być to będzie i nigdy nie uda się nic zaplanowac, tak żeby wszystko...

"A teraz szybko, zanim dotrze do nas, że to bez sensu"
Król Julian wypowiedział najświętszą prawdę życiową. Trzeba się szybko zabrać do działania, wtedy nie ma czasu na drugie myśli, rozmyślania. Trzeba się wciągnąć w wir obowiązków i brnąć ślepo w raz obraną drogę. Czasem wolę nie wiedzieć, czy to co robię ma jakiś sens i logikę, bo jeżeli okaże się, że nie... Ciężko byłoby to przyjąć do wiadomości. A tak? Zanim dotrze, będzie po sprawie i będę już w wirze kolejnych zmagań z życiem.

"A teraz szybko, zanim dotrze do nas, że to bez sensu"
Król Julian wypowiedział najświętszą prawdę życiową. Trzeba się szybko zabrać do działania, wtedy nie ma czasu na drugie myśli, rozmyślania. Trzeba się wciągnąć w wir obowiązków i brnąć ślepo w raz obraną drogę. Czasem wolę nie wiedzieć, czy to co robię ma jakiś sens i logikę, bo jeżeli okaże się, że nie... Ciężko...

Dla mnie największą motywacją do działania w obliczu wyzwań jest pozytywne myślenie. Jeśli mam zrobić coś czego nie lubię, myślę sobie, żeby zrobić to jak najszybciej i powtarzam sobie z uśmiechem na twarzy: za tydzień, miesiąc itd. będzie już po wszystkim. Zastanawiam się długo nad sensem danej pracy. Jeśli go nie widzę, to staram się zmienić to co mi nie pasuje, np. szukam innej pracy, przeprowadzam się do innego miasta (te dwie rzeczy w ostatnim czasie zrobiłam:)) itp. Jeśli jednak nie da się czegoś zastąpić, staram się wzbudzić w sobie entuzjazm do pracy i nie znaleźć, a nadać jej sens. Nauczyłam się tego w czasach szkolnych. Zawsze lubiłam się uczyć, ale nie wszystkich przedmiotów. Powtarzałam więc sobie, że to czego się uczę jest naprawdę interesujące i robię to z przyjemnością. I udało się, nauka szła zdecydowanie lepiej:) Można tę metodę stosować w każdej dziedzinie życia.
Na koniec jeszcze dodam, że żebyśmy widzieli sens życia, musimy polubić siebie, mieć poczucie bezpieczeństwa i wpływu na własne życie. Wtedy zastanawiamy się co uszczęśliwi nas najbardziej - kariera czy rodzina, a może jeszcze coś innego. Życie może to oczywiście zweryfikować, ale warto zastanowić się co jest ważne dla nas w tym momencie. Warto również rozwijać zainteresowania i próbować nowych rzeczy.

Dla mnie największą motywacją do działania w obliczu wyzwań jest pozytywne myślenie. Jeśli mam zrobić coś czego nie lubię, myślę sobie, żeby zrobić to jak najszybciej i powtarzam sobie z uśmiechem na twarzy: za tydzień, miesiąc itd. będzie już po wszystkim. Zastanawiam się długo nad sensem danej pracy. Jeśli go nie widzę, to staram się zmienić to co mi nie pasuje, np....

Jak często wydaje Ci się, że droga do Celu jest zbyt długa, zbyt męcząca i prowadzi przez zbyt wiele (pozornie) błahych działań? Demotywujące.
Lekarstwem na ten marazm okazuje się być wyobraźnia (a więc to, czego akurat Czytelnicy mają pod dostatkiem).
Usiądź wygodnie, zamknij oczy i wyobraź sobie siebie, rezygnującego z wszelkich tych drobnych działań, które prowadzą do Celu, a które wydają Ci się pozbawione sensu. Wszyscy wokół uwijają się jak w ukropie, każdy gdzieś biegnie, coś koniecznie musi zrobić. A Ty sobie siedzisz, popijając parującą kawę i bujając w obłokach, bo wiesz lepiej od nich, jak bardzo to wszystko nie ma sensu. Przyjemnie uczucie, prawda?
A teraz wyobraź sobie, że taki stan rzeczy trwa kilka lat. Pewnego dnia spotykasz się ze znajomymi. Twój przyjaciel właśnie zadebiutował powieścią, którą pisał długie lata, a która zachwyciła Czytelników i krytyków na całym świecie. Koleżanka z ławki urodziła trzecie dziecko, a na jej twarzy poza zmęczeniem maluje się szczęście. Jej brat ma własną firmę, która właśnie rozszerza swoją działalność na rynek japoński i amerykański. Są też i inni. A każdy z nich dojrzał do własnego szczęścia. A Ty? Ponieważ siedziałaś tylko i kontemplowałeś, ponieważ nie widziałeś sensu, ponieważ nie dojrzałeś, jako jedyny nie masz nic do powiedzenia. Twój własny Cel jest tak samo daleko jak wtedy, kiedy zdecydowałeś się na brak działania.
A teraz otwórz oczy, wróć do chwili obecnej i odpowiedz sobie na pytanie: Co dalej?

Jak często wydaje Ci się, że droga do Celu jest zbyt długa, zbyt męcząca i prowadzi przez zbyt wiele (pozornie) błahych działań? Demotywujące.
Lekarstwem na ten marazm okazuje się być wyobraźnia (a więc to, czego akurat Czytelnicy mają pod dostatkiem).
Usiądź wygodnie, zamknij oczy i wyobraź sobie siebie, rezygnującego z wszelkich tych drobnych działań, które prowadzą do...

To może wydać się trochę z pogranicza magii czy fantastyki, ale ja wierzę, że w każdym z nas drzemie potężna siła, nieograniczona doskonałość, ujęta w kształt podświadomości. Jej potęga pozwala dowolnie kierować życiem. Gdy muszę podjąć ważną decyzję czy zastanowić się co dalej, proszę o pomoc podświadomość. Odmawiam sobie taką regułkę przed snem i pozwalam podświadomości odszukać przez noc najwłaściwsze rozwiązanie. Gdy ja śpię, podświadomość pracuje na pełnych obrotach i bez żadnych przeszkód, gdyż nie rozprasza jej to, co w ciągu dnia: gwar, zgiełk, bodźce z otoczenia itp. Rano, gdy się budzę, uzyskuję jasno najwłaściwsze rozwiązanie i wiem, co dalej robić. Inna moja metoda to spisywanie na kartce plusów i minusów. Zależnie od tego, co przeważy, podejmuję decyzje na tak lub na nie. Szkoda mi marnowania czasu i energii na coś, co nie przyniesie mi żadnego pożytku i nie wniesie nic nowego do mojego życia.

To może wydać się trochę z pogranicza magii czy fantastyki, ale ja wierzę, że w każdym z nas drzemie potężna siła, nieograniczona doskonałość, ujęta w kształt podświadomości. Jej potęga pozwala dowolnie kierować życiem. Gdy muszę podjąć ważną decyzję czy zastanowić się co dalej, proszę o pomoc podświadomość. Odmawiam sobie taką regułkę przed snem i pozwalam podświadomości...

W każdym z nas jest coś niesamowitego taka siła, która pchnie nas do działania. Zależy na czym jest oparta. Dla jednych motywacją będą pieniądze dla innych satysfakcja lub uszczęśliwienie drugiej osoby. Dla mnie motywacją jest miłość. Starając się dla drugiej osoby jesteśmy zdolni do wielkich czynów. Uczucia to najsilniejsza motywacja.

W każdym z nas jest coś niesamowitego taka siła, która pchnie nas do działania. Zależy na czym jest oparta. Dla jednych motywacją będą pieniądze dla innych satysfakcja lub uszczęśliwienie drugiej osoby. Dla mnie motywacją jest miłość. Starając się dla drugiej osoby jesteśmy zdolni do wielkich czynów. Uczucia to najsilniejsza motywacja.

Jak zmotywować się do działania? Ja mam swoje sprawdzone sposoby i naprawdę polecam :)
1. Popatrzeć się w lustro.
2. Pogadać samemu ze sobą.
3. Wyciszyć się.
4. Zrobić listę za i przeciw.
5. Założyć swój dziennik i pisać w nim wszystko , przelać do niego swój „ mózg”.
6. Przeglądać internet i interesujący nas temat.
7. Założyć swój album.
8. Pozytywnie się nastawić.
A najlepiej wtedy zrobić jedną rzecz: PRZEGLĄDNĄĆ SWOJE MARZENIA.

Jak zmotywować się do działania? Ja mam swoje sprawdzone sposoby i naprawdę polecam :)
1. Popatrzeć się w lustro.
2. Pogadać samemu ze sobą.
3. Wyciszyć się.
4. Zrobić listę za i przeciw.
5. Założyć swój dziennik i pisać w nim wszystko , przelać do niego swój „ mózg”.
6. Przeglądać internet i interesujący nas temat.
7. Założyć swój album.
8. Pozytywnie się nastawić.
...

Fryderyk Nietzsche[authorLink]25439|Fryderyk Nietzsche[/authorLink] napisał kiedyś, że nie ma faktów, są tylko interpretacje. Jeśli założymy, że miał rację, kwestia sensu nieco się komplikuje. Przy takim podejściu - które, moim zdaniem, jest całkiem... no... sensowne - rzeczywistość nie posiada z góry ustalonego sensu, który moglibyśmy odgadnąć czy przejrzeć. Jest z natury bezsensowna. Nie znaczy to wszakże, że sam sens nie istnieje. Istnieje, ale jest wytwarzany przez człowieka i wpisywany w rzeczywistość.

Kiedy w czymś nie widzę sensu, to nie kwestia złego postrzegania, ale niewystarczającej wyobraźni. Z jakichś powodów nie potrafię tak opracować wydarzenia, by nadać mu sens (a innej drogi zdobycia owego sensu nie ma). Wystarczy wtedy popuścić wodze fantazji. Uważam przy tym, że to niesamowicie ważny aspekt wszelkiej literatury: czytanie umożliwia nam rozwijanie wyobraźni, jej trenowanie. Dzięki temu, że poznajemy fikcyjne historie, które jawią nam się jako sensowne, potrafimy więcej sensu wpisać w prawdziwe wydarzenia.

Fryderyk Nietzsche[authorLink]25439|Fryderyk Nietzsche[/authorLink] napisał kiedyś, że nie ma faktów, są tylko interpretacje. Jeśli założymy, że miał rację, kwestia sensu nieco się komplikuje. Przy takim podejściu - które, moim zdaniem, jest całkiem... no... sensowne - rzeczywistość nie posiada z góry ustalonego sensu, który moglibyśmy odgadnąć czy przejrzeć. Jest z natury...