forum Oficjalne Konkursy
[Zakończony] Wspomnienia z dzieciństwa - wygraj książkę "Kalendarze"
„Masz siostrę!” – radosny okrzyk babci wybudził ją w październikowy poranek. To pierwsze, mocno utrwalone wspomnienie dziewczynki, bohaterki powieści "Kalendarze" Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk. Odtąd była starszą siostrą, mądrzejszą, odpowiedzialną. Jako sześciolatka zaczęła swoją drogę do dorosłości.
Jakie jest Wasze najwcześniejsze wspomnienie? Jakie okoliczności i uczucia się z nim wiążą?
Czekamy na teksty o długości nieprzekraczającej 1500 znaków ze spacjami.
Nagrody
Autorzy pięciu najciekawszych tekstów otrzymają egzemplarz książki.
Kalendarze
Regulamin
- Konkurs trwa od 12 listopada do 19 listopada włącznie. W konkursie mogą wziąć udział jedynie osoby posiadające adres korespondencyjny w Polsce.
- Odpowiedzi muszą być napisane samodzielnie. Kopiowanie części lub fragmentów tekstów, recenzji innych osób jest zabronione. Teksty nie mogą przekraczać 1500 znaków ze spacjami.
- Każdy użytkownik może zgłosić tylko jedną pracę.
- Zwycięzców wybiera administracja serwisu lubimyczytać.pl. Decyzja jest nieodwołalna.
- Dane adresowe zostaną wykorzystane przez serwis lubimyczytać.pl i Wydawnictwo Literackie.
- Adres zwycięzcy powinien zostać nadesłany do dwóch tygodniu od daty ogłoszenia wyników konkursu. Po tym terminie administracja lubimyczytać.pl dopuszcza wybór kolejnego laureata lub nieprzyznanie nagrody.
odpowiedzi [95]
Mam podobnie, jak bohaterka książki - też w wieku 6 lat zostałam starszą siostrą. Jest super, a minęło już wiele lat. Ale do rzeczy - moje najwcześniejsze wspomnienie. Lekarz i pielęgniarka przywiązują mi nogi i ręce do krzesła! Na drugi dzień się budzę, jest mama i idziemy do domu. Czy dziś też podczas wycinania migdałków przywiązują 3-letnie dzieci do krzeseł?!
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten postMoim najwcześniejszym wspomnieniem także jest moment narodzin mojej siostry. Dosyć dobrze pamiętam dwie sytuacje związane z tym wydarzeniem oraz uczucia, które mi wówczas towarzyszyły.Pierwsza scena, którą przywołuję w pamięci rozgrywa się w moim domu rodzinnym. Jestem małą dziewczynką (wiek 3,5 roku), siedzę na wersalce przytulona do taty, oglądam moją ulubioną wieczorynkę...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej