-
ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę Julii Biel „Times New Romans”LubimyCzytać2
-
ArtykułySpotkaj Terry’ego Hayesa. Autor kultowego „Pielgrzyma” już w maju odwiedzi PolskęLubimyCzytać2
-
Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński25
-
ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
Cytaty z tagiem "syn" [128]
[ + Dodaj cytat]W Polsce tradycyjnie siedmiolatek przechodził pod władzę ojca. Pan również od tego wieku powinien odebrać żonie prawo karania synów. Kobiety rzadko potrafią być sprawiedliwe, kierują się raczej emocjami. Kobiety również mają zwyczaj tu szturchnąć, tu za czuprynę lub ucho pociągnąć, tu klapsa dać, tam pokrzyczeć — w rezultacie dziecko zamiast bać się kar uodparnia się na nie (vide MŁYNARZ ŚPIĄCY) i potem nawet pasek nie pomoże.
Malevl i Louis urodzili się w jego zespole i trudno mu wyobrazić ich sobie poza jego ramami. Jak większość mężczyzn, którzy pozostaną bezdzietni, Camille jest specjalistą w wymyślaniu sobie potomstwa. (...) Tym sposobem wymyślił sobie dwóch synów, z jednej strony Luisa, syna idealnego, nienagannego, pojętego ucznia, będącego mu nagrodą za wszystko, z drugiej Malevala, syna gwałtownego, szczodrego, mrocznego, tego, który go zdradził, przez którego stracił żonę. W którym wszystko, łącznie z nazwiskiem, było złowieszcze.
W maleńkiej główce synka mózg kiełkuje jak brokuł na wiosnę.
Nie umiała rozumieć, że lęk Władysia przed kobietami był lękiem przed nią, że jego niechęć do dziewczyn płynęła z urazy do niej. Uważała siebie za bóstwo syna, za siłę, pozbawioną cech gatunkowych, nadrzędną i nieuchwytną. Jako taka, chciała sterować jego życiem.
Dyrektor spojrzał nań z niedowierzaniem.
- Jak to, całe życie chcesz nic nie robić?
- Chcieć, chciałbym, ale ojciec będzie żądał, bym mu pomagał.
- Ale jak mu będziesz pomagał, jeżeli nie będziesz umiał?!
- Właśnie, gdybym wiele umiał, to by za wiele żądano ode mnie.
Sven tak bardzo nienawidził swego ojca, Haralda, ze gdyby stary nie otaczał się dzień i noc zastępem zbrojnych, najpewniej wbiłby mu nóż w pierś aż po rękojeść. Król, który ma młodego, zdolnego do władzy syna, nie powinien żyć tak długo!
Nie jesteś przecież odpowiedzialny za to, że ojciec odszedł z domu, ale jesteś odpowiedzialny za to, jak się zachowujesz i za wszystko, co robisz, od chwili Jego odejścia.
[Edward King] Mój syn czy nie, nie ma to dla nie najmniejszego znaczenia. Ktokolwiek chce mnie zabić, niech po mnie przyjdzie, a bardzo chętnie się z nim zabawię! [str. 88].
Dziś jest wielki dzień, gdyż oto nadeszła chwila, kiedy to ty dodajesz otuchy swemu ojcu.
Podszedł do niej i przytulił się jak dawniej, gdy był małym chłopcem. Poczuł jej ciepło i bicie serca. Był szczęśliwy.