-
ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant12
-
Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant1
-
ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
-
ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński8
Cytaty z tagiem "przestrzen" [118]
[ + Dodaj cytat](...) człowiek zmuszony jest wybierać między całkowitą samotnością i prawdą z jednej strony a kontaktem z bliźnimi i kłamstwem z drugiej. Co lepsze, można by zapytać.
Przepaść jest pojęciem znanym tylko tym, co nie umieją latać. Trudno wyobrazić sobie ptaka z lękiem przestrzeni.
tak naprawdę przestrzeń nie dzieli się na własną i
cudzą, przestrzeń bywa wolna albo kontrolowana, rozumiesz? Sram na to, gdzie mija moje
życie, najważniejsze - jak żyję. A tutaj żyję tak, jak mi się podoba.
Każdy jest ofiarą czasu i przestrzeni.
Ludzi i zwierzęta, wszyscy bez wyjątku tworzymy tworzymy wokół siebie coś w rodzaju 'magicznej przestrzeni'. Z reguły to okrąg o promieniu pięciu metrów. Bacznie przypatrujemy się wszystkiemu, co się pojawia w tym polu. Nie jest ważne, czy są to ludzie, stoły, aparaty telefoniczne czy witryny sklepowe. Staramy się utrzymać kontrolę nad tym maleńkim skrawkiem świata, który stworzyliśmy wokół siebie. [s.34]
Wielcy twórcy miast są rzeźbiarzami przestrzeni.
..., idę do mojej niewielkiej pracowni, kanciastej przestrzeni w budynku nad rzeką, gdzie pisuję od dziesięciu lat.
Accepting oneself is a journey. The more you let go of your hang-ups, the more time you have for love, kindness and generosity.
Piszesz, że doskonale wiesz, gdzie znajduje się fikcyjna kanapa w Twoim fikcyjnym pokoju, nawet jeśli nikt w Twojej książce na niej nie usiądzie, a nawet na nią nie spojrzy. Sądzę, że jestem nieco mniej dokładny. Pokój, w którym rozgrywa się moja wymyślona akcja, jest raczej pozbawionym mebli miejscem, a w zasadzie pustym sześcianem. Wstawiam do niego kanapę tylko wówczas, jeśli będzie potrzebna (jeśli ktoś będzie na niej siedział lub na nią spojrzy), a następnie kredens z zestawem sztućców w lewej górnej szufladzie, bo bez niego nie moglibyśmy mieć noża do masła, którym bohaterka planuje posmarować swój tost (J.M.Coetzee do Paula Austera).
Czas jest tym dla ludzi, czym przestrzeń dla dzieł sztuki: jednych i drugie ocenia się z odległości i perspektywy: ze zbyt bliska nie widzi się ich jeszcze, ze zbyt daleka nie widzi się ich już.