-
ArtykułyJames Joyce na Bloomsday, czyli 7 faktów na temat pisarza, który odmienił literaturęKonrad Wrzesiński9
-
ArtykułyŚladami autorów, czyli książki o miejscach, które odwiedzali i opisywali twórcyAnna Sierant10
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 14 czerwca 2024LubimyCzytać460
-
ArtykułyZnamy laureatki Women’s Prize for Fiction i wręczonej po raz pierwszy Women’s Prize for Non-FictionAnna Sierant15
Cytaty z tagiem "historia rodziny kozerów" [3]
[ + Dodaj cytat]Alicja leży na pryczy. Odchodzi. Powoli. Joanna trzyma jej dłoń. Porównała po latach to uczucie do gasnącej lampy. Widziała gasnące światło, które z każdą chwilą nikło coraz bardziej, jakby ktoś przekręcił knot. I zgasło światło. Wtedy Joanna poczuła, że puls na dłoni bratowej już jest niewyczuwalny. 30 lipca, mając tylko dwadzieścia jeden lat, Alicja umiera.
Joanna musi przekazać najgorszą z możliwych wieści Konradowi. Udaje się jej to dzięki Michałowi Wójtowiczowi, którego widzi za drutami (...) Po kilku dniach sama spotyka brata na >>ogródkach<<. Nie umie wydobyć z siebie odpowiednich snów, bo czy istnieją takie, które łagodzą ból po stracie najbliższej osoby?
- Asiu - mówi Konrad - ja nie będę się starał umrzeć, ale nie będę się starał żyć, już nie mam po co. Nie ma ojca, nie ma mojej Ali.
Wydaje mi się, że to zaskakujące spotkanie młodych małżonków tu, w obozie, było równie odświętne i emocjonalnie, jak sam ślub. Postawieni w okolicznościach wojny światowej, tak bliskiej i dalekiej jednocześnie, szczuplutki Konrad i zniszczona chorobą Alicja stają naprzeciw siebie. Znany z silnego charakteru i męstwa Konrad płacze. Jego żona cicho łka. Ala pocieszała siebie i jego grypsem od ojca, miała nadzieję, że wyjdą stąd oboje. Patrzą sobie w oczy objęci ramionami. Co tam dostrzegają i o czym myślą, tylko oni sami wiedzą. Może widzą życie, którego nie było dane im przeżyć.