Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli kiedykolwiek w życiu natrafię na grupę ludzi, z którą będę się utożsamiał, będzie to znaczyło tylko tyle, że mój umysł popadł w otępienie. Że i ja dałem się ociosać do konturów wytyczonych przez panujące obyczaje i głupotę".

Życie to żwirownia, a Ty jesteś łopatą".

Myśli nie są niebezpieczne dopóty, dopóki pozostają w naszych głowach – to prawda równie dobra jak każda inna.

Każde działanie rodzi konsekwencje i prędzej czy później musimy odpowiedzieć za swoje czyny...

Świat i życie są pełne nieprecyzyjnych obietnic, zapachów i przeczuć, których jeszcze nie rozumiemy. Kiedy je zrozumiemy, pojawi się pustka".

Boże, poprosił. Wyślij promień światła do głowy zamroczonego i błądzącego po omacku gliniarza. Utknąłem i nie wiem, co dalej. Rzuć w swojej wielkiej łasce choćby słomkę; nie jest to prośba, za którą przydzielamy punkty, ale co za różnica. Jeśli jutro podczas lunchu poczuję, że robię krok we właściwym kierunku, to dopiszę ci plusa do twojego bilansu punktowego, okej? I tak masz przewagę jedenastu punktów, gratuluję, gratuluję.

Siedzę samotnie... sam jak palec w tym cholernym mieszkaniu i jest mi tak okropnie jak prosiakowi na asfalcie.

To słowa zmuszają człowieka do wyboru drogi.

Nasze życie przypomina kołowrotek dla gryzoni: ten, kto nie chce biegać, ginie.

(...) nie czuję się najlepiej. Byłem u psychiatry. Ty też masz z nimi doświadczenie, jak rozumiem?
– Miałem do czynienia z wieloma – potwierdził Axel Wallman. – Jest z nimi taki problem, że wszyscy są nieuleczalni. Stawiałem jedną doskonałą diagnozę za drugą, ale to nie pomagało. Nie płacili też moich rachunków.
– Życie nie jest proste.

- Nie wyglądasz normalnie.
- Nigdy nie wyglądałem normalnie, mam to w genach.

Trzeba wierzyć w to, że ludzie są dobrzy, dopóki nie udowodnią, że jest inaczej...

Trudno jest dostrzec szaleństwo, kiedy się mieszka w samym jego środku.

Uwielbiał planować. Opracowywać plan, a potem go realizować. Byłam kiedyś z takim chłopakiem. Przejechaliśmy samochodem całą Europę, ale dla niego mapa była ważniejsza od Europy.

Świat i życie są pełne nieprecyzyjnych obietnic, zapachów i przeczuć, których jeszcze nie rozumiemy. Kiedy je zrozumiemy, pojawi się pustka. Omne animal post coitum trist est. Wtedy trzeba poszukać nowych marzeń. I nie spieszyć się z ich spełnianiem.

Trzeba robić to, co w naszej mocy, a potem żywić nadzieję i ufać.