cytaty z książki "Psy z Rygi"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Ludzie noszący tajemnicę mogą czasem, nieświadomie, powiedzieć coś, czego nie zamierzali.
Nie miał już powodu, by ukrywać swoje myśli. Może w królestwie kłamstwa królem jest ten, kto posługuje się półprawdami? Po co mówić prawdę wprost, jeśli można używać jej w wygodny dla siebie sposób?
Jest jedna różnica między naszymi krajami, będąca zarazem podobieństwem. Oba są biedne. Ale bieda ma różne oblicza. U nas nie ma takiego dostatku jak u was, nie ma wolności wyboru. Ale ubóstwo twojego kraju polega na tym, że nie trzeba w nim walczyć o przetrwanie. Wolność odebrała wam wolę.
Walczy się wyłącznie o przetrwanie. Zaliczam do tego również walkę o wolność i niezawisłość. Wszystko inne jest już kwestią własnego wyboru, a nie konieczności...
Lecz czy umarłe marzenia można wskrzesić? Przecież są jak martwi ludzie, którzy są martwi na zawsze.
Granica była niewidoczna. Istniała w nim, jak zwinięty kłębek drutu kolczastego, tuż pod mostkiem.
Wcześniej uważał, że w żaden sposób nie jest do ojca podobny, ale w ostatnich latach ogarniały go co do tego coraz większe wątpliwości. (...)Może nie chcę widzieć podobieństwa, myślał, może boję się tego?
Prawdopodobnie do niczego nie było tak łatwo przywyknąć, jak do przywilejów.
Byliśmy zaufanymi stróżami raju, a teraz, gdy party się skończyło, odgrywamy się najbardziej nieprzychylną kontrolą paszportową na świecie.
Człowiek powinien mieć co najmniej dwoje dzieci, by zrozumieć, o co w tym wszystkim chodzi. s.202.
Nie istnieli mordercy, byli tylko ludzie, którzy popełniali morderstwa.
s.145.
- (...)Codziennie zadaję sobie pytanie, co się stało z moim życiem, i łapię się na tym, że nie mam z kim porozmawiać.
- Powinien pan mieć. Wszyscy powinniśmy.
Przyjadę do Rygi przeziębiony i zasmarkany, myślał z irytacją. Ze wszystkich głupot, jakie zrobiłem w życiu, ta jest największa, nie zasługuje na szacunek, tylko na szyderczy śmiech. Szwedzki gliniarz w średnim wieku siedzi na środku litewskiego lasu, bo całkiem stracił rozsądek i rozeznanie.
Bach nie ma ojczyzny, myslał, jego ojczyzna jest wszędzie. s.156.
Wolność pisarza polega między innymi na możliwości wyposażenia domu towarowego w przechowalnię bagażu czy w dział meblowy - mimo że ich nie ma - jeśli zajdzie potrzeba, jak to czasem się zdarza. s.284.
Oto Szwecja, pomyślał. Pozornie wszystko jasne i świeże, lotniska zbudowane tak, by nie mógł się w nich zagnieździć brud. Wszystko na widoku, wszystko jest tym, na co wygląda. Nasza religia i narodowa nadzieja to bezpieczeństwo, zapisane i zagwarantowane przez prawo, cały wiat wie, że śmierć z głodu jest u nas przestępstwem. Nie rozmawiamy z obcymi bez potrzeby, bo oni mogą nas skrzywdzić, zaśmiecić nam kąty, zaczernić neony. s.200.
Zrozumiał, że tyrania i strach mogą wzbudzić w człowieku absurdalne nadzieje na przyjście nieznanego wybawiciela, który przyniesie mu ratunek. s.220.
Jestem religijny. Nie wierzę w żadnego Boga, lecz jestem religijny. s.163.
- By wytrzymać i przeżyć, musimy dzielić się wszystkim. Szczególnie w tych czasach i w kraju, gdzie zachęca się wszystkich do myślenia tylko o sobie.
- Myślałem, że komunizm jest czymś innym, że liczy się w nim wspólnota i wspólne działanie.
- Kiedyś tak było. Lecz wtedy wszystko wyglądało inaczej. Może kiedyś, w przyszłości, uda się odtworzyć to marzenie. Lecz czy umarłe marzenia można wskrzesić? Przecież są jak martwi ludzie, którzy są martwi na zawsze.
s.159.