Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedyś byłem nurkiem w morzu słów, teraz ślizgam się po ich powierzchni jak na skuterze wodnym.

Ekran komputera odsuwa na bok nasze wątpliwości za pomocą licznych korzyści i udogodnień. Jest naszym sługą - tak bardzo uniżonym, że nietaktem byłoby wspomnieć, że jest także naszym władcą.

Im częściej wykonujemy wiele zadań równocześnie, tym mniej przemyślane jest nasze postępowanie; im krócej jesteśmy w stanie zastanawiać się nad problemem i szukać wyjaśnienia, tym częściej polegamy na rozwiązaniach stereotypowych.

Łatwość, z jaką oddajemy się przyjemnościom idącym w parze z nieformalnością i natychmiastowością, doprowadziła do zubożenia środków wyrazu oraz do utraty umiejętności pięknego wysławiania się.

Nie myślę tak samo jak myślałem kiedyś. Najsilniej to czuję, gdy czytam. Niegdyś z łatwością pogrążałem się w lekturze książki albo długiego artykułu. (...) Obecnie zdarza mi się to dość rzadko. Zaczynam się dekoncentrować po stronie albo dwóch. Robię się niespokojny, gubię wątek, rozglądam się za czymś innym do zrobienia.

Każda technologia stanowi wyraz ludzkiej woli [60].

Interaktywny charakter sieci daje nam narzędzia o niezwykłym potencjale, które służą znajdywaniu informacji, wyrażaniu nas samych oraz utrzymywaniu kontaktu z innymi ludźmi. Jednocześnie zmienia nas w szczury laboratoryjne, które ciągle naciskają różne dźwignie, aby dostać drobne granulki społecznego bądź intelektualnego pożywienia.

Głęboka lektura w żadnym wypadku nie jest pasywnym ćwiczeniem. Czytelnik staje się książką [96].