Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powolne oswajanie się sentymentalnego z otoczeniem ma swoje źródło również w jego mizoneiźmie, czyli niechęci do nowości. W obliczu nieznajomych osób, wobec nieznanej sytuacji doznaje on wstrząsu, nieraz nawet jakiegoś szoku psychicznego. Gdy znajduje się wśród ludzi dobrze znanych, jest wesoły, dowcipny, towarzyski, tak że można wziąć go za nerwowca czy choleryka.

Wygląda tak, jak gdyby w charakterze sentymentalnym walczyły o władzę dwie przeciwstawne sobie istoty: flegmatyk - nie pozwalający nerwowcowi uzewnętrznić uczuć, oraz nerwowiec, który w chwili wybuchu impulsywności rozrywa tamę budowaną przez flegmatyka.