Janusz Tarnowski


- Pisze książki: nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.), literatura dziecięca, religia więcej mniej
- Oficjalna strona: Przejdź do strony www
- Urodzony: 11 lipca 1919
- Zmarły: 23 października 2012
ksiądz prałat Janusz Tarnowski - polski duchowny katolicki, pedagog, publicysta i wykładowca akademicki.
Rodowity warszawiak.
Absolwent Seminarium Duchownego w Warszawie i Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (filozofia z psychologią).
Wykładał na takich warszawskich uczelniach jak: Metropolitarne Seminarium Duchowne, Akademia Teologii Katolickiej czy Papieski Wydział Teologiczny.
Autor lub współautor około 20 książek.
Twórca pedagogiki personalno–egzystencjalnej (której celem jest przygotowanie dziecka do kontaktu z Jezusem).
Ksiądz Tarnowski zmarł w wieku 93 lat.
Wybrane publikacje: "Problem chrześcijańskiej pedagogiki egzystencjalnej" (Wydawnictwo Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, 1982), "Dzieci i ryby głosu nie mają? Twój głos o przyrodzie, zwierzętach i środowisku" (wraz z dziećmi, Oficyna Wydawnicza Adam, 1998), "Tele - Salomon radzi szukającym prawdy" (Oficyna Wydawnicza Adam, 2000), "Jak wychować?" (3 części: "Barykada czy dialog?", "W świecie paradoksów" i "Wczoraj. Dziś. Jutro", Oficyna Wydawnicza Adam, 2009).
- 116 przeczytało książki autora
- 32 chce przeczytać książki autora
Wszystkie książki i czasopisma
Cytaty
Powolne oswajanie się sentymentalnego z otoczeniem ma swoje źródło również w jego mizoneiźmie, czyli niechęci do nowości. W obliczu nieznajomych osób, wobec nieznanej sytuacji doznaje on wstrząsu, nieraz nawet jakiegoś szoku psychicznego. Gdy znajduje się wśród ludzi dobrze znanych, jest wesoły, dowcipny, towarzyski, tak że można wziąć go za nerwowca czy choleryka.
Powolne oswajanie się sentymentalnego z otoczeniem ma swoje źródło również w jego mizoneiźmie, czyli niechęci do nowości. W obliczu nieznajo...
Rozwiń ZwińWygląda tak, jak gdyby w charakterze sentymentalnym walczyły o władzę dwie przeciwstawne sobie istoty: flegmatyk - nie pozwalający nerwowcowi uzewnętrznić uczuć, oraz nerwowiec, który w chwili wybuchu impulsywności rozrywa tamę budowaną przez flegmatyka.
Wygląda tak, jak gdyby w charakterze sentymentalnym walczyły o władzę dwie przeciwstawne sobie istoty: flegmatyk - nie pozwalający nerwowcow...
Rozwiń Zwiń