Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Upominać...? Bardzo często jest to konieczne. Lecz trzeba przy tym uczyć, jak poprawić daną wadę. Nigdy zaś upominać po to, by dać upust dla swojej złości. - Bruzda, 822.

Wszystko tu, na dole, jest garścią popiołu. Pomyśl o milionach “ważnych osób” zmarłych niedawno, o których nikt nie pamięta. - Bruzda, 886.

Nie rób mi ze śmierci tragedii, bo nią nie jest! Tylko dzieci, które nie kochają swoich rodziców, nie cieszą się na spotkanie z nimi. - Bruzda, 885.

Wydają mi się bardzo logiczne twoje pragnienia, aby cała ludzkość poznała Chrystusa. Ale zacznij od swojej odpowiedzialności za zbawienie dusz tych, którzy żyją obok ciebie, za uświęcenie każdego ze swoich kolegów w pracy czy na studiach... — To jest zasadnicza misja, którą powierzył ci Pan. - Bruzda, 953.

Kochaj ludzi dobrych, ponieważ kochają Chrystusa. — I kochaj również tych, którzy Go nie kochają, dlatego że są tak nieszczęśliwi... a przede wszystkim dlatego, że On kocha jednych i drugich. - Bruzda, 825.

Gdyby czas był jedynie złotem... mógłbyś go może tracić. — Ale czas jest życiem, a ty nie wiesz, ile ci go zostało. - Bruzda, 963.

Z jakim zadowoleniem umiera się, przeżywszy heroicznie każdą minutę życia! — Mogę cię o tym zapewnić, gdyż byłem świadkiem radości tych, którzy z pogodną niecierpliwością przez wiele lat przygotowywali się na to spotkanie. - Bruzda, 893.

Jak można oczekiwać, że innowiercy przyjdą do Kościoła Świętego, skoro widzą wzajemne lekceważenie się wśród tych, którzy mienią się być naśladowcami Chrystusa? - Bruzda, 751.