cytaty z książki "Niezależni: Saga islandzkiej doliny"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Lepiej wyjdziesz, jeśli będziesz wierzył tylko w połowie temu co ludzie mówią; na resztę gwiżdż.
Człowiek w oczach psa znajduje to, czego daremnie szuka w innych ludziach.
Kamień jeżeli się wiecznie toczy, nie porośnie mchem.
Mniejsza strata jeszcze bardziej pogłębia żal po większej.
Co nowe, to zawsze z początku lepsze, a co stare na śmietnik.
Nigdy nie pomiataj ludźmi stojącymi niżej od ciebie, nigdy nie rób krzywdy żadnemu zwierzęciu.
Człowiek zazwyczaj wcale nie okazuje zdziwienia, kiedy jego sen się ziści; jakby tego oczekiwał.
Zdarzają się takie dni, kiedy wszystko wydaje się niedorzeczne i niepojęte; bywają inne dni, gdy na wszystko znajduje się rozsądną odpowiedź.
Wojnę rozpętano przede wszystkim po to, aby zbóje i rozpustnicy mogli bezkarnie w obcych krajach łupić i gwałcić.
Pieniądze nie zarobione uczciwie, zawsze są fałszywe.
Ludzie pchają się lekkomyślnie przez ołtarz, bez krzty zastanowienia.
Dziwna rzecz, jak koty lubią starców.
Miłość w swej najczystszej formie to ofiara złożona z siebie.
Kto nie może rządzić się własną wolą, ten jest biedniejszy niż owczarz, kiedy mu pies zginie.
Kto żyje we własnym gruncie jest niezależnym człowiekiem... Kto płaci swoje zobowiązania - jest wolny jak król.
Żadna jednak choroba, tyle szkody nie wyrządza duszy i ciału co nerwy.
Ale tylko przez pierwsze dni ból jest nie do zniesienia. I wielka to pociecha, że czas wszystko wymazuje z pamięci: zbrodnie i smutki tak samo jak miłość.
Póki człowiek ma nadzieję, póty żyje.
Bieda bardziej nieodwołalnie dzieli rozproszoną rodzinę niźli najgłębsze morze.
Nikt nie może pomóc drugiemu człowiekowi w męce miłości.
Przyroda jest najcudowniejszym dziełem Boga.
Wszystko w życiu zależy od tego, czy człowiek odnajdzie własne powołanie.
Życie ludzkie jest tak krótkie, że prosty człowiek nie ma po co się rodzić.
Różna bywa radość: inaczej cieszy radość, inaczej piosenka.
Książki nie znoszą brudnych rąk... Książki są bowiem najcenniejszym darem narodu.
Ludzie na łożu śmierci nieraz wzywają Boga, na wszelki wypadek, bo a nuż jednak Bóg naprawdę istnieje.
Współczucia nigdzie nie uczą, ale trzeba wierzyć, że kiedyś zapanuje ono nad całym światem.
Wojna niejednego człowieka i niejeden kraj wyniosła na szczyty.
Nic bardziej gorzkiego od rozczarowania człowieka, który budzi się, gdy wszyscy dokoła śpią, zwłaszcza jeśli dzieje się to wczesnym rankiem. Dopiero przebudzony zdaje sobie sprawę, o ile lepsze były jego sny niż rzeczywistość.