Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szczęśliwe zakończenia nie wydarzają się same z siebie. Czasem trzeba na nie zapracować.

Patrzył na nią obojętnie, bez cienia emocji. Miranda poczuła rozczarowanie. Bolesne ukłucie żalu, że nie okazał chociaż leciutkiego zadowolenia na jej widok. Takiego chłodu się nie spodziewała. Więc tak ma być między nami? - pomyślała. Co się wydarzyło od naszego ostatniego spotkania? Co Evelyn ci powiedziała? Stanąłeś po ich stronie. Rodziny Richarda. Twojej rodziny.

- Jak myślisz, Lorne, zostanie skazana?
- Nie wiem. Są pewne luki w materiale dowodowym.
- Jakie luki? - spytała zdumiona Evelyn.
Chase pomyślał, że szwagierka odzyskuje dobrą formę. Żadnych napadów histerii, jak wtedy na posterunku policji. Była chłodna i opanowana, jak ją zapamiętał z dzieciństwa.
- Chodzi o odciski palców - wyjaśnił Tibbetts.
- Nie ma ich na nożu? - spytał Chase.
- Wytarto go do czysta. Moim zdaniem to się nie trzyma kupy. Skoro zabiła Richarda pod wpływem impulsu , to czemu zadała sobie trud usunięcia odcisków palców?

Chase poczuł, że jego ciało sztywnieje. Śmierci Richarda Tremaiana... Przysunął się tak blisko okna, że niemal opierał się o chłodne szkło. Utkwił wzrok w twarzy Mirandy Wood. Widział jedynie niewinność i łagodność. Umiała przybrać doskonałą maskę.
Nagle do nie dotarło.
Patrzył na kochankę brata.
Na jego morderczynię.
Z dziwną fascynacją zaczął przysłuchiwać się jej spowiedzi.