Jesteśmy społecznością, która kocha książki

,, Nie kochałem jej za to, jaką osobą była. Kochałem ją za nic. Po prostu. Nie kocha się za czyny czy słowa. Kochanie to słabość. Tak, z tym mogłem się zgodzić. Ponieważ nic mnie bardziej nie zrani jak jej krzywda. Ale kochanie to też siłą. O nic walka nie będzie tak zacięta jak o nią” ,, życie bez miłości to zwykłe egzystowanie”.

Każdy z nas był wart wszystkich gwiazd na niebie. Każdy z nas był wartościowy i dobry, mimo błędów i potknięć. Każdy zasługiwał na własne skrzydła. I będę to powtarzać do końca życia. Jesteś wart wszystkiego.

Roztrzaskaj mnie, błagam. - Głos mu się łamał. - A potem mnie pozbieraj i ułóż od nowa.

Nicholas nauczył mnie latać. Sprawił, że skrzydła, które zostały poranione, zaleczyły się. Teraz pragnęłam, by i jego w końcu się uleczyły. Pragnęłam go chwycić za dłoń i pomóc mu sięgnąć gwiazd, których tak bardzo się bał.

My nie szybowaliśmy po niebie, my kierowaliśmy się centralnie do piekła.

A my, ludzie, zapominamy o najważniejszym, że zawsze, ale to zawsze powinniśmy najpierw zadbać o siebie. [...] Wolimy stawiać kogoś ponad siebie. Tyle że jak mamy pokochać kogoś, skoro nie kochamy siebie? Jak mamy zaufać komuś, jeśli nie ufamy sobie? Jak mamy żyć z kimś, kiedy nie umiemy żyć ze sobą?

Ludzi, których się kocha, nie opuszcza się bez słowa. Nie odchodzi się bez pożegnania. Nie wycina się ich ze swojego życia, jakby byli chwastem.