Jesteśmy społecznością, która kocha książki

... Przez dwadzieścia lat jej życie koncentrowało się wokół Kirka i Angie. Stanowili rodzinę, byli od siebie zależni, troszczyli się jedno o drugie, a ona jako żona i matka zawsze była w środku ich związku. I oto teraz została sama, nie zrządzeniem losu, ale z własnego wyboru. Po raz pierwszy tak dotkliwe odczuła skutek swojej decyzji...

(...) odbiornik telewizyjny to największe zagrożenie dla konwersacji i rozsądnego myślenia, jakie kiedykolwiek narzucono naiwnej publiczności.
(...) Radio działa na naszą wyobraźnię, pozwala nam wywoływać obrazy, które powstają pod wpływem docierających do nas słów. Telewizja robi to wszystko za nas i na dodatek robi to źle. Stajemy się biernymi odbiorcami czekającymi, by ich wypełniono, i to czym: bezwartościowymi publikacjami. Przekształci nas to w naród leniwych, nic nierobiących widzów, pijących piwo i tuczących się. Będziemy siedzieć na uboczu i przyglądać się, jak świat przechodzi obok nas.

Narody popadają w tarapaty, gdy zaczynają uważać swych przywódców za niezastąpionych.

Katastrofa tego rodzaju zawsze wywoływała potworny strach, który był nieodłącznym towarzyszem życia każdej żony pilota. Strach, niczym realny stwór, mieszkał w ich domach, zasiadał przy ich stołach, wyzierał z oczu dzieci i spał w ich łóżkach. Gdy kochały się ze swoimi mężami, przysiadał w nogach łóżka jak sęp, przyglądając się radząc, by robiły to dobrze, bo mogło to być po raz ostatni.

Ludzie zbyt często brali przyjaźń za łatwowierność, a szczerość za naiwność i szybko wyciągali z tego korzyści.