Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(…)jeśli co­kol­wiek, co zro­bisz, znisz­czy nasze plany, skoń­czysz jak tramp­ki na słu­pie ener­ge­tycz­nym(…).

Zabij albo zo­stań za­bi­ty. Trzy­maj się tej za­sa­dy.

Umarł król, niech żyje król.

Nawet jeśli bę­dziesz na dru­gim końcu świa­ta, wyrwę dia­bła z pie­kła i znisz­czę całe niebo, żeby cię od­na­leźć.

Coś przy­cho­dzi, coś od­cho­dzi. Taka jest kolej rze­czy.

Faj­nie jest ma­chać bro­nią na lewo i prawo, co? Go­rzej jest przy­jąć tego kon­se­kwen­cje.

To wła­śnie uczu­cia robią z ludź­mi – usy­pia­ją ich czuj­ność, do­pro­wa­dza­jąc do ka­ta­stro­fy.

Rodzina to jedyne co masz.

Nie ist­nie­je na świe­cie więk­sza siła niż mi­łość matki. Po Ziemi nie cho­dził ani jeden nie bę­dą­cy ro­dzi­cem czło­wiek, który siłą przy­wią­za­nia i od­da­nia do­rów­nał­by ma­cie­rzyń­skim uczu­ciom. Żaden ka­pi­tan, żaden ge­ne­rał, żaden gli­niarz, kry­mi­na­li­sta, gang­ster czy ma­niak apo­ka­lip­sy nie do­rów­na matce. A tym bar­dziej matce, któ­rej po­rwa­no dziec­ko.

Umar­łam. Znisz­czo­no mnie do ostat­nie­go atomu. Byłam nikim. Aż do dzisiaj. (…) Nadeszła pora na zemstę.

Jedna osoba jest w sta­nie kom­plet­nie spier­do­lić ci życie. Do­kład­nie jedna osoba jest w sta­nie je nieco ulep­szyć. Wy­star­czy­ło po­zbyć się dysfunkcjonal­ne­go ele­men­tu, by ca­łość dzia­ła­ła jak na­le­ży.

A co to są wa­ka­cje?
– Dni wolne od wszyst­kie­go.

Na­uczy­łem się, że nawet cisza może wiele zna­czyć.

Mrok, który go otaczał, niebezpieczeństwo, jakie za sobą niósł, chłodny wyraz twarzy, spojrzenie pozbawione jakichkolwiek emocji… wśród tego czasem udawało mi się dostrzec cząstkę człowieczeństwa, która przebijała się niczym promyk nadziei w kompletnej nicości”.

- Tamten ostatni raz to był błąd- powiedziała szorstko. - (…) Poza córką nic nas nie łączy. Po tym, kiedy to piekło się skończy, nigdy więcej mnie nie zobaczysz. (…)
- Mylisz się- mruknąłem, podnosząc się z łóżka. (…)
- Tym razem nie pozwolę ci uciec.

- Nie całuj mnie tak- wymamrotałam śpiąco. (…)
- Jak?
(…)
- Jakbyś mnie kochał.

Ludzki odruch nie jest niczym złym. Kiedy mam kogoś do ochrony, czuję, że mam powód, by nie dać się zabić.