Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mamy zbyt dużo mroku w sobie, by przeżyć jeszcze szczęście.

A jeśli termin/ życie pozagrobowe/obejmuje wszystko co poza grobami/ (śmiechy seks żal/radość jedzenie sen)/to nieszczęśnicy wierzą/w to co im właśnie umyka.

podobno rozcinanie
blizn nie boli smutek
wycieka otwartymi
szczelinami tylko raz
(385).

Dawniej pustki były na półkach/ale pustka nie znosi próżni/i gdy się półki zapełniły/pustki ruszyły w tułaczkę/i zamieszkały w portfelach.

Słowo pisane nie tylko utraciło/zamorskie dominia, lecz także/ toczy przegrane wojny domowe.

Spotykamy się w kolejce/po zasiłek/i wspominamy/kolejkę po cukier.

Bilet okresowy/przypomina mi o sobie co miesiąc.

Najgorsze choroby miłosne/przenoszą się zupełnie/innymi drogami niż/nas ostrzegali.

Mieszkamy w meblach z odzysku/po dziadkach w stanie spoczynku.

Ładny brzuszek powiedział/ przed obroną promotor z miną/ mającą dodać otuchy a ja/miałam dobrą ripostę (pana/profesora ładniejszy) gdyby/te same słowa skierował/do mnie po obronie.

Nie wiedziałam, że/chowałeś urazę/tak głęboko/ zrozumiałam/kiedy wyszło na jaw/że chować to żywić/a nie ukrywać.

Jestem cudza niczyja/mój jest tylko brzuch.

Tamtej dziewczynki już nie ma/pożarły ją ciągłe wspomnienia.

Spóźnia mi się debiut/oznajmiła z lękiem poetka.

Zastałam go gdy pocierał/swe uniesienie klasowe.

Szczelinami/się przesączam.

Bo i tak nie stać mnie na poezję/lecz tylko na małe niewiersze.

To co się jeszcze nie/zaczęło mogłoby się jeszcze nie kończyć/ ale się właśnie kończy bo pociąg zwalnia/i pisk kół więc ten ostatni uśmiech i opuszczam/przedział i ciebie nie wymieniając imion i adresów.

wciągam nosem wasze białe wersy kochani poeci dnia codziennego...

Szukam nitek, którymi zszywam fakty ze zmyśleniami.

a jeśli termin
(życie pozagrobowe)
obejmuje wszystko
co poza grobami
(śmiechy seks żal
radość jedzenie sen)
to nieszczęśnicy wierzą
w to co im właśnie umyka.