Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tutaj (...), aby utrzymać się w tym samym miejscu, trzeba biec ile sił.

- Wiesz przecież bardzo dobrze, że nie jesteś prawdziwa.
- Jestem prawdziwa! - powiedziała Alicja i wybuchnęła płaczem.
- Nie staniesz się ani trochę prawdziwsza przez to, że płaczesz.

Było smaszno, a jaszmije smukwijne / Świdrokrętnie na zegwniku wężały, / Peliczaple stały smutcholijne / I zbłąkinie rykoświstąkały.

- Zasada jest taka, że jutro będzie dżem i wczoraj był dżem, ale nigdy dzisiaj.
- Musi czasem wypadać, że dżem jest dzisiaj - zaprotestowała Alicja.
- Nawet nie mogłoby - odparła Królowa. - Dżem jest co drugi dzień, a dziś nie jest co drugi dzień, prawda?

Alicja roześmiała się. – Nie ma celu próbować – powiedziała – nikt nie może uwierzyć w rzeczy niemożliwe.
– Wydaje mi się, że niewiele masz wprawy – powiedziała Królowa. – Gdy byłam w twoim wieku, wprawiałam się co dnia przez pół godziny. Ach, czasem udawało mi się uwierzyć w sześć niemożliwych rzeczy już przed śniadaniem.

- Kiedy JA używam jakiegoś słowa - głos Humpty Dumpty brzmiał dość pogardliwie - SAM decyduję, co ono będzie znaczyć, i dokładnie to znaczy.
- Problem w tym - powiedziała Alicja - że nie wiadomo, czy może pan tak nadawać słowom dowolne znaczenie.
- Problem w tym - powiedział Humpty Dumpty - kto kim rządzi. To wszystko.

- Czy widzę kogoś na drodze? Nikogo! - rzekła Alicja. - Ach, żebym ja miał taki wzrok - powiedział z żalem Król. - Nikogo! na taką odległość! Ja przy tym świetle widzę tylko tych, co istnieją.

Bo widzisz, TUTAJ musisz biec tak szybko, jak tylko potrafisz, żeby zostać w tam samym miejscu. A jak chcesz dostać się w inne miejsce, musisz biec dwa razy szybciej.

- Nie odzywaj się nie pytana! - przerwała jej ostro Królowa.
- Ale gdyby wszyscy byli posłuszni tej zasadzie - powiedziała Alicja, która zawsze była gotowa posprzeczać się nieco - i gdybyśmy odzywali się tylko wtedy, kiedy ktoś się do nas odezwie, a te inne osoby czekałyby także, aż my się odezwiemy, wtedy, rozumie pani, nikt nie mógłby się odezwać i...
- Śmieszne! - zawołała Królowa.

Weź pod uwagę, jaką jesteś dużą dziewczynką. Weź pod uwagę, jaką długą drogę dzisiaj przebyłaś. Weź pod uwagę, która jest godzina. Weź pod uwagę wszystko jedno co, tylko nie płacz!

-Spójrz na gałąź, którą masz nad głową - powiedział Komar - a zobaczysz na niej Lekceważkę. Lekceważy ona wszystko do tego stopnia, że sama składa się z byle czego: ciało jej zrobione jest z puddingu śliwkowego, skrzydła z liści ostrokrzewu, a głowę stanowi płonące winogrono oblane spirytusem.

Why it's simply impassible!
Alice: Why, don't you mean impossible?
Door: No, I do mean impassible.
(chuckles) Nothing's impossible!

-Byłam już z wielu ogrodach, ale nigdzie nie było kwiatów, które umiałyby mówić.
-Opuść rękę i przyłóż ją do ziemi.-Powiedziała Tygrysia Lilia.-Wówczas zrozumiesz dlaczego tak się dzieje. Alicja uczyniła tak.-Ziemia jest tu bardzo twarda.-Powiedziała.-Ale nie pojmuję, co jedno może mieć wspólnego z drugim.
-W większości ogrodów okopuje się grządki i ziemia jest miękka jak kołderka, więc kwiaty śpią pod nią nieustannie.

Przeciwnie, ciągnął Tweedledee, jeżeli tak było, to mogło być; a gdyby tak było, to mogłoby być; ale, że tak nie jest, to nie jest. To jest logika.