Jesteśmy społecznością, która kocha książki

[...] trzeba przyznać, że stara katolicka Francja już rozpuściła się w muzułmańskim morzu – jak emeryt, który przed śmiercią żeni się z młodą arabską masażystką i przepisuje na nią cały majątek.

Jedyne, co można jeszcze uważać za niezbywalną narodową hańbę, jest to, że bez sprzeciwu, podobnie jak swego czasu Czechy Hitlerowi, w stylu usługi seksualnej, oddano Putinowi Krym.

Móc dzielić się pięknem z kimś, kogo się kocha, to najlepsza rzecz w życiu, nawet jeśli je się przy niepięknym stole i chodzi po przetartych dywanach.

Jak mówił T.S. Eliot, można nauczyć naród mówić cudzym językiem, ale dopóki nie nauczycie go odczuwania w innym języku, ten naród pozostanie niezwyciężony.

Najgorsze są wyrzuty sumienia w stosunku do zmarłych, bo niczego już nie możesz naprawić. W drugą stronę to działa tak samo, tylko chodzi o żywych.

Właściwie przez cały czas chcę powiedzieć, że kiedy nie można swobodnie oddychać, to nawet pomiędzy ludźmi bliskimi sobie zaczyna się dziać coś niedobrego.

Przyjaźń nigdy nie spada z nieba, nie jest też czymś transcendentnym. Jest to raczej wynalazek procesu ewolucji. Istnieje, bo zwiększa szanse na przetrwanie, pełni funkcję przystosowawczą. Badacze naczelnych są w większości zgodni co do tego, że przyjaźń – albo coś, co ją bardzo przypomina – występuje również u szympansów.

Kiedy jesteśmy młodzi, pozwalamy sobie na znajomości, z których możemy nic nie mieć; z upływem lat zaczynamy cenić przede wszystkich tych, których obecność czyni nasze życie lepszym i z którymi tworzymy obopólnie symbiotyczne relacje.