Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Życie ludzkie wydawało się chwilą w porównaniu z trwaniem kamienia, który pamiętał czasy, nim jeszcze pierwszy człowiek postawił stopę na ziemi.

(...) a na świat przychodzą kolejni naznaczeni błękitną szarfą i... kalectwem. Ponieważ każdy talent okupiony jest cierpieniem.

Za wielkie talenty płaci się wielką cenę.

A ten nastroszony cały czas się na mnie gapi".
"Też byś się gapił, jakby cię smok oblizał".
"Nie jak smok, tobym się nie gapił. Ale jak człowiek by mnie polizał, to możliwe"...

Świnie! Świnie! Parszywe świnie! To na pewno nie była prawda! Nie był wilkołakiem i jego matka
nie pieprzyła się z psem! Nieprawda! Kłamstwo, kłamstwo!

Wszystko mamy w głowie.

Egzamin w Kręgu to tylko pewien etap, nic wiecej. Myślisz, że od razu będą wymagać od ciebie mistrzowskich umiejętności? Wlażenie na drabinę zaczyna się od dolnych szczebli!

Co dziwne, wszyscy ci ludzie, skrzywdzeni przez Los lub złośliwy wypadek, mający tak dużo powodów do narzekania, byli zwykle uśmiechnięci i nigdy się nie skarżyli.

Ludzie są witalni - dodał po chwili - Coś robią. Ich życie ma sens.
(...)
Ludzie też nie wiedzą, czy życie na pewno ma sens. Ale zwykle szukają.

Smoki, wszędzie smoki... gdziekolwiek splunąć, smok...

Niedługo, za jakieś dziesięć lat - wyjaśnił Pożeracz Chmur. Smocze pojęcie "niedługo" jest bardzo względne.

Nikt go nie uczył, jak ból chować do środka, jak sobie z nim radzić.