Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie powinnaś się wstydzić tego, co czujesz. Nigdy. To właśnie uczucia sprawiają, że jesteśmy ludźmi.

Caroline tchnęła we mnie muzykę i dzięki jej poczułem, że żyje.

Wiedziałem o tym, że udawanie jest częścią nas -moja i jej - i chociaż teraz siedzielismy obok siebie prawdziwi jak nigdy wcześniej, mieliśmy świadomość, że zewnętrzny świat nieiele daje nam takich okazji.

Sam proces zakochania jest prosty. Widzisz kogoś i ten ktoś ci się podoba. Ma ten uśmiech, te oczy, te ruchy… Łatwo jest się zakochać. Najtrudniejsza rzecz to tę miłość utrzymać, a ja zamierzałem się o to starać każdego dnia do końca mojego życia...".

Byłem w piekle, Caroline. Brnąłem w nie i spalałem się każdego dnia. Nawet kiedy z tego wyszedłem, czułem w sobie tylko popiół własnej duszy. Do czasu, aż poznałem Ciebie.

Podobno łzy feniska leczą, więc płacz, skarbie , ulecz swoją duszę do końca, tak jak zrobiłaś to z moją.

Chwilę bez Ciebie są jak bezgwiezne noce... puste. (...) Nigdy więcej nie pozwolę, abyś przeze mnie płakała a jeśli tak będzie, to mnie zabij.

W tej kobiecie było coś, co sprawiało, że chciałem być dobry tylko dla niej. Pragnąłem jej szczęścia bardziej niż swojego.

-Chwile bez Ciebie są jak bezgwiezdne noce ... puste - wyszeptał i wargami dotknął moich ust.

Po tym, co powiedziałeś, tak długo, jak będę przebywać z tobą w jednym pokoju, będę miała ochotę cię zabić.