Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mam pięćdziesiąt jeden lat – myśli – a wciąż, przynajmniej połowicznie, jestem sam w sobie zakochany. Cokolwiek by mówić, trzeba to, kurwa, nazwać osiągnięciem.

To jeden z naszych wspaniałych talentów, Maurice. Jako narodu.
A jest nim co, Charlie?
Jest nim chodzenie przy ścianach budynków, żeby nie przemoknąć.

Nienawiść nie jest sposobem na miłość - jest nim śmierć.

Na początku i na końcu miłości pojawia się ukłucie świadomości, zupełnie identyczne - zimna pewność, która nadchodzi człowieka na obu końcach związku i jest podwójnie przerażająca.

Czy śmierć, czy życie każdy dzień ma jakieś swoje konieczności i nie ma co się z tym kłócić".

Czy nam się opłaca to życie, Maurice? O to pytam. Biorąc pod uwagę wszystko, to, co się w nim odpierdala?

Życie jest jak pierdolony żart. Kurewsko piękne.