Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(…) tak naprawdę to każdy, jeśli ma tylko własny, wyrobiony przez życie charakter pisma i przypisane mu wartości i poglądy, jest nie do zastąpienia. Jest jakby dziennikarzem własnego istnienia. Cała rzecz w oryginalności, której na imię rzetelność i prawda.

Walka dobra ze złem. Wystarczy podejść i zobaczyć w nim własne oblicze. Obejrzeć się dokładnie z każdej strony. Niby wszystko w porządku. Niczego nie brakuje, a jednak boimy się tego, co ewentualnie zobaczą w nim inni, i nie daj Boże, będą z tego widoku zadowoleni. Dlaczego? Bo nie chcą widzieć w nas tego, co autentyczne i nasze własne. Chcą dla podreperowania własnego samopoczucia zobaczyć fikcję stworzoną na nasz temat przez ich wyobraźnię. Frustrację i niewypowiedziane obawy. Zaskakujący jest też poziom hipokryzji współczesnego świata, także w mediach społecznościowych. Udajesz już nie tylko przed innymi, ale w końcu zaczynasz udawać przed samym sobą.

Miłość zawsze jest swego rodzaju ułudą, bez względu na wiek kochanków.

Często ludzie wiodą życie na odwrót - najpierw starają się mieć więcej rzeczy albo więcej pieniędzy, aby zrobić więcej tego, co chcą zrobić, i w ten sposób, zdobyć szczęście. Jednak to działa dokładnie odwrotnie. "Najpierw trzeba być tym, kim się naprawdę jest, potem robić to, co się ma robić, aby mieć to, co się chce", napisał kiedyś anonimowy autor.

Z badań przeprowadzonych w 2010 roku w Polsce wynika, że prawie połowa kobiet siedziałaby w domu, gdyby tylko ich mężowie zapewnili im utrzymanie.

Dama ma to „coś” i właśnie tym „czymś” odróżnia się od pozostałych kobiet. Nie można nią bywać. Nią się jest albo nie.

Czy kiedykolwiek ktoś słyszał, żeby o to, dlaczego nie ma dzieci, pytano mężczyznę? Nie.

Nie dawałam sobie założyć na łabędzią szyję obroży z terminem ważności, który równoważny jest z datą zawodowej i kobiecej przydatności. Oddychałam w tej sprawie pełną piersią.

Życia nie da się powtórzyć. Cudownie oczywiste. Dlatego warto się starać, żeby każde słowo zapisane, ale i wypowiedziane było najbliższe temu, w co wierzymy, co naprawdę czujemy i co myślimy. To wolność, to twoje imię i nazwisko.

Zawsze, prędzej czy później, przyjdzie zapłacić za faryzeuszostwo myśli, wypowiadanych słów, cynicznych zachowań, nieprawdziwych uczuć i krzywych uśmiechów. Przyjdzie przeminąć i gryźć palce z bezsilności...

Wczoraj jest nie do nadrobienia, dziś już jest, więc niewiele możemy zmienić, ale jutro... Jutro być może sprawi, że to, co nie jest przepustką do życia, jakiego pragniesz, nazajutrz może nią się stać. "Spieszyć się!?" Nie. Wystarczy: "Nie zwlekać".

Życia nie da się powtórzyć. Cudownie oczywiste. Dlatego warto się starać, żeby każde słowo zapisane, ale i wypowiedziane było najbliższe temu, w co wierzymy, co naprawdę czujemy i co myślimy. To wolność. To twoje imię i nazwisko.

Dziwnym trafem wielu kobietom, i to jest okropne, nie wystarcza fakt, że same mają dzieci, one żądają macierzyństwa od wszystkich kobiet.

Etykiety, patrz doczepiane łaty, na pewno pomagają w życiu tym, którzy nie potrafią inaczej, jak właśnie przy ich użyciu, opisać samych siebie w rzeczywistości. To płaska perspektywa. Krajobraz bez urody wschodzącego słońca. Sala samobójcy.

Za każdą zagraną rolą, każdą napisaną książką, wybitnym spektaklem i ocalonym od zapomnienia dziełem kryje się człowiek.

Zaczynasz mieć własne zdanie i już wiesz, że to jedna z najcenniejszych rzeczy, jakie posiadasz.

Czy dziś jestem inna, niż byłam przed laty? Nie, z tą różnicą, że jestem starsza, dojrzalsza i że tym, co o sobie słyszę, już się nie przejmuję.

Cecha, która jak mało co utrudnia życie. Z tym że, w rzeczy samej, bardziej przeszkadza osobie małostkowej niż tej, przeciwko której jest nakierowana.

(...) Wątków miłosnych tych spełnionych i tych skończonych, zanim się naprawdę zaczęły, jest równie wiele. Choćby dlatego, że zakochanego mężczyznę stać w miłosnej pomroczności na wiele, a zakochaną kobietę stać na wszystko.

Moda to nie bogactwo ani minimalizm, to zawsze swego rodzaju ideologia, którą otaczamy własne marzenia i wyobrażenia nie o tym, kim jesteśmy, ale kim chcielibyśmy być.

Usłyszałam kiedyś zdanie, że ktoś, kto nie ma dzieci, umiera cały. To także mój punkt widzenia.

Są tacy, których nie trzeba krytykować, wystarczy ich zacytować.

(...) bez wymagań nie ma nic. Nie ma marzeń, nie ma spełnienia. Nie ma wrogów, nie ma przyjaciół.