Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Obojętność jest gorsza od nienawiści.

Ułóż sobie życie i przeżyj je. W pełni. Tylko tyle możesz zrobić. Nie wymażesz przeszłości, ale możesz zadbać o to, żeby nie żyć pod jej dyktando w przyszłości. Karanie siebie nic nie zmieni. A i tak już wystarczająco długo to robiłaś.

Nie mogłabym wpuścić nikogo do swojego życia, niezależnie od tego, jak samotna się czułam i jak przyjemnie byłoby się do kogoś przytulić.

Ciężko znosiłam zmiany w codziennej rutynie. Potrzebowałam porządku, inaczej wszystko się waliło.

Każde zaburzenie rutyny sprawiało, że czułam się bezbronna. Potrzebowałam porządku. Wszystko musiało być dokładnie takie, jak powinno, bez odstępstw.

Bezczynność była dla mnie toksyczna; oznaczała, że myśli mogły wziąć nade mną górę, a i tak już zbyt długo na to pozwalałam. Moim celem było teraz trzymanie ich na dystans.