Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) w ludzki los wpisane jest stałe dochodzenie do rozdroża, na którym każdego dnia trzeba dokonywać wyborów: czy wolimy zawisnąć na krzyżu, czy chcemy wbijać gwoździe.

[...] w Niemczech i właściwie we wszystkich innych państwach postsocjalistycznych w Europie komunistów od władzy odsuwano, a tymczasem u nas się z nimi dogadano. W tym kontekście Okrągły Stół, wybory 4 czerwca i cały ten cyrk postrzegałem jako jedna wielka dekorację dla ukrywania gigantycznego oszustwa i "wspaniałej" mistyfikacji, a może nawet zbiorowej lobotomii, którą przeprowadzono na całym narodzie, a której fatalne skutki zaciążyły na dziesięciolecia.

Tusk w naturalny dla niego sposób miał słabość do Niemców. Jakby ich podziwiał i chyba naprawdę tak było. Jakby jedna jego część wstydziła się, że jest Polakiem, ale druga wytwarzała poczucie dumy, że w jego żyłach płynie jednak niemiecka krew.

A zatem - teoria jest wtedy, gdy nic nie działa, choć wszyscy wiedzą, jak powinno działać. Z praktyką mamy do czynienia, gdy wszystko działa, choć nikt nie wie dlaczego.
U Gaucka mówiliśmy, że mamy połączenie teorii z praktyką: nic nie działa i nikt nie wie dlaczego.