Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiedziałam, czym jest serce - narządem służącym do tłoczenia krwi, rodzajem silnika, niczym więcej. Nie stanowiło siedliska uczuć, w którym mieszka miłość, nadzieja i szczęście. Kiedy jednak stanęłam u podnóża muru okalającego naszą posesję, w miejscu, w którym nikt nie mógł mnie dojrzeć, poczułam coś innego. Spoglądając na mury, które więziły mnie przez całe życie, mogłabym przysiąc, że zabolało mnie właśnie ono - serce. Poczułam, jak pierś przeszywa mi straszny, fizyczny ból.

kiedy ryzykujesz życiem, a przynajmniej zdrowiem, analizowanie emocji schodzi na dalszy plan.

- ludzie są pełni niespodzianek. czasami potrafią zaskoczyć samych siebie - rzekł flint. - nie wiesz, jak byś się zachowała w najtrudniejszych sytuacjach, dopóki się w nich nie znajdziesz.

świat rządził się innymi prawami, a ludzie myśleli podług innych kategorii. my, ludzie, nie byliśmy altruistami. walczyliśmy, zabijaliśmy i skwapliwie wypełnialiśmy rozkazy. w ludzkim świecie przetrwać mógł tylko ten, kto upodobnił się do całej reszty, a nawet stał się jeszcze gorszy.

- każdego można złamać, to tylko kwestia czasu - stwierdził obojętnie flint.

dom powinien być czymś w rodzaju azylu, schronienia przed światem. a myśl o tym, że można być go pozbawionym, powinna napawać mnie przerażeniem. prawda była jednak taka, że mieszkając tu, czułam się jak schwytana w pułapkę.