Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Wszyscy są samotni, kochanie. - Przytuliła go do siebie. - Jedynie przez moment dotykamy innych ludzi, po czym znowu zostajemy sami. Z czasem do tego przywykniesz.

- Nie trzeba zbyt wiele, by zgromadzić armię, kochanie. Nie musisz odznaczać się geniuszem ani słynąć z umiejętności walki. Twoja sprawa nie musi być nawet wielka i szlachetna. Potrzeba jedynie elokwencji.

- Wyjątkowo piękna kobieta, Silku - stwierdził. - Zamierzasz ją sprzedać?

Każdy głupiec może zebrać żołnierzy, ale w porze obiadu zaczynają się kłopoty.

- Co go ugryzło? (…).
- Myślę, że nasz przyjaciel przeżywa kryzys religijny (…).
- Znowu?
- Jakoś musi zabijać czas.

- To nadracki zwyczaj - wyjaśnił Silk. - W ich społeczeństwie kobiety uważa się za własność. Przyzwoitość nie pozwala, by kobieta wędrowała po świecie bez właściciela.

Gdy tylko przyjaźń przekraczała pewien punkt - jakąś niewyraźną i sekretną granicę - kobietę ogarniał natychmiast niepohamowany pęd do komplikowania spraw.

- Czy Kal Torak naprawdę oblegał to miejsce przez osiem lat? - spytał Garion.
Drasanin przytaknął skinieniem głowy.
- Mówi się, że jego armia była niczym morze Angaraków, którego fale rozbijały się o mury twierdzy. Wciąż mogliby tu tkwić, ale zabrakło im prowiantu. Wielkie armie zawsze mają z tym problem. Każdy głupiec może zebrać żołnierzy, ale w porze obiadu zaczynają się kłopoty.