Jesteśmy społecznością, która kocha książki

s.192-196
Rozdział pt.: Poczucie własnej wartości
Pytaj dziecko o zdanie(...). Zachęcaj je do samodzielnego myślenia i przekonania, że jego wkład jest doceniany, jednocześnie dając mu poczucie panowania nad sytuacją(...).
Wyznaczaj spójne, stanowcze ograniczenia(...).
Stosuj raczej pochwały za konkretne rzeczy niż ogólne chwalenie(...).
Chwal raczej za wysiłek niż za wykonanie(...).
Chwal, używając słów odzwierciedlających twoje zasady(...).
Chwal, posługując się słowami, które podkreślają mocne strony dziecka(...).
Doceniaj zmagania swoich dzieci - tyle jeszcze muszą się nauczyć!(...)
Chwal, posługując się słowami, które dziecko jest w stanie zrozumieć, jak: "pomysłowy", "zabawny", "muzykalny", "pomocny", "miły" albo "prawdomówny". Na przykład: "Podobało mi się, że powiedziałeś prawdę, przyznając się do zbicia szyby". W ten sposób rodzic może pomaga dziecku uczyć się odróżniać dobro od zła bez naciskania czy krytyki".
Staraj się skupiać na tym, co pozytywne(...)
Pomagaj dziecku od najmłodszych lat czuć się ważnym, przydzielając mu jego własne specjalne prace lub obowiązki na rzecz rodziny(...).
Staraj się rozpoznawać mocne strony dziecka i okazywać mu, że cię one cieszą(...).
Unikaj porównywania(...).
Zapraszaj dziecko do swojego świata. Dziel się z nim swoimi zainteresowaniami, entuzjazmem i wiedzą(...). Docenia świat swojego dziecka. Traktuj poważnie jego zainteresowania i troski, bez względu na to, jak wydają ci się trywialne, nudne czy powtarzalne.
Od czasu do czasu pochwal się własnymi osiągnięciami. Niech dziecko widzi, że czerpiesz dumę ze swoich dokonań.
Pokazuj dziecku różnorodność świata.

s. 157
Zdolność odczuwania empatii rozwija się silniej u dzieci w wieku od czterech do pięciu lat. U dwu- lub trzylatka to dopiero budowanie fundamentów.
s. 117
Podtytuł:
Jak rozumują dzieci w wieku od dwóch do pięciu lat?
Niedojrzałe rozumowanie małego dziecka wynika ze sposobu, w jaki postrzega ono świat. jest on dla malucha bezpośrednio związany z jego potrzebami. Dziecko skupia się raczej na tym, co można zobaczyć, niż na tym, co można wywnioskować. I chociaż to rozumiesz, istnieją kwestie, których małe dziecko po prostu nie pojmie, bez względu na to, jak będziesz się starać mu je wytłumaczyć.
Poniższe przykłady obrazują konkretne aspekty dziecięcego rozumowania:
- Dzieci wierzą, że wszystko dzieje się dla nich. Jedno dziecko myśli, że jeżeli zaczyna padać, to po to, by mogło wypróbować nową parasolkę(...).
- Często przyjmują rzeczy bardzo dosłownie. Pewien czterolatek naprawdę stale wypatruje u mamy oczu z tyłu głowy!(...)
- Przypisują przedmiotom ludzkie uczucia(...).
- Często mają problem z odróżnianiem fantazji od rzeczywistości.