Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ludzie, którzy lubią czytać, zawsze są trochę kopnięci.

W każdym pokoleniu jest jakaś grupa zasługująca na pogardę. Jeśli się jej nie nienawidzi, człowiek sam staje się podejrzany.

Słyszałem, że są ludzie zdrowi umysłowo, ale jak na razie nie natrafiłem jeszcze na ani jednego członka tego plemienia. Są jak Inkowie. Można o nich przeczytać, obejrzeć ruiny ich budowli, ale niepodobna porozmawiać z którymś, aby się dowiedzieć, jak im się udało.

- Jak wyglądało Twoje życie rodzinne, Savannah? - spytałem, udając, że przeprowadzam wywiad.
- Hiroszima - wyszeptała.
- A jak wyglądało twoje życie po tym, jak opuściłaś ciepłe, przytulne łono rodziny, którą spajały sympatia i miłość?
- Nagasaki - powiedziała z gorzkim uśmiechem.
- Jesteś poetką, Savannah - powiedziałem, wpatrując się w nią uważnie. - Porównaj swoją rodzinę do statku.
- "Titanic".
- Podaj tytuł poematu, Savannah, który napisałaś na cześć swojej rodziny.
- Historia oświęcimska.