cytaty z książki "Dziewiąte życie Louisa Draksa"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Louis miał zwyczaj zabijać swoje zwierzątka. Jak twierdził, istniał tajny zestaw reguł. Reguł, o których nikt nie mówił. Zgodnie z tymi regułami, właściciel zwierzątka miał prawo je zabić. Jeśli jesteś właścicielem zwierzątka, decydujesz o jego życiu i śmierci. I jej sposobie. Louis wychował się w tej świadomości, ponieważ Natalie miała taki pogląd odnośnie swego dziecka. Jego życie było jej własnością (...) Potem Louis z wiekiem nauczył się odczytywać jej potrzeby i spełniać je. Sam zadawał sobie rany. Nie musiała nawet tknąć go palcem.
Wkładasz do ziemi nasionko, sądząc, że to miłość. Dopiero kiedy roślina wypuszcza korzenie, uświadamiasz sobie, że nie rośnie tak jak powinna. Ale jest już za późno. Okryła się liśćmi, zakwitła i wydała obłąkane owoce.
Co robisz z chorobą, którą masz w sobie?
Możesz ją zaakceptować, wpuścić do swojego życia. Może Pierre Drax próbował tego przez jakiś czas. Ale potem pojawiło się coś, co ciągnęło go w drugą stronę: świadomość tego co mógł mieć, co wyrzucił wraz z Catherine. I świadomość, że jego syn jest w niebezpieczeństwie. Można uciekać na koniec świata albo zmierzyć się ze swoim najgorszym koszmarem.
Zdarzał mu się wypadek, a ona go ratowała (...) Nie mogła żyć z nim i nie mogła żyć bez niego. A Louis współpracował z nią.