cytaty z książek autora "Adrian Tchaikovsky"
Z jakiej innej przyczyny stworzono nas tak, byśmy cały czas się doskonalili, jeśli nie po to, byśmy sięgali gwiazd?
Moim rodzicom, którzy zastanawiają się, dlaczego dedykację części trzeciej stracili na rzecz nieżyjącego Francuza. (dedykacja)
Strzały szeptały już swoją pieśń śmierci wśród liści.
W świetle lamp łatwo jest krzywić się na cienie.
We włazie wahadłowca Portia wychodzi za ludźmi wraz
z siostrzycami ze swej grupy. Doniosłość gry, w której
uczestniczyła, niemal jej umknęła. Cieszy się, że żyje – wiele
jej sióstr nie miało tyle szczęścia. Koszt ściągnięcia na planetę
przedstawicieli rasy ludzkiej był bardzo wysoki.
Ale warto było, zapewnia ją Bianca przez radio. Po
dzisiejszym dniu kto wie, co uda się nam razem osiągnąć?
W końcu to za ich sprawą się tu znaleźliśmy. Jesteśmy ich
dziećmi, choć wciąż nas nie znają.
A jednak najwyraźniej budowanie przyszłości nie jest takie proste. Każda niż łączy się z kolejną i niełatwo jest przestać je splatać.
I say, “scientist,” “scholar,” but when I speak to them, in their language, these are both cognates for “wizard.” I imagine myself standing there speaking to Lyn and saying, “I’m not a wizard; I’m a wizard, or at best a wizard.” It’s not funny.
There is no magic, merely the proper application of universal forces.
This is nothing but a tower, and I am nothing but a scientist of sufficiently advanced technology, which is to say a magician.