Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ty jesteś napisany, wiersz tak pisze. Nie mogę sobie tego wybaczyć.

Nie ma sprawy, za którą idzie wyrok wnoszący więcej niż nic.

Opierasz się właśnie o powietrze, którym oddychał.

Odbyte lektury wrażeń teraz nie wydają się/
Pozbawione pewnej gramatury, choć lichy notesik maksym więdnie/ W pacholich oczach, którymi wrzeszczy agonia dnia, jak i ty.