Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Usiedli w odległym kącie gospody. Od lady dzieliło ich ze dwanaście aranów, ale i tak widzieli, że zezowaty gospodarz mierzy ich jednym okiem, a drugim spogląda na pomocnika, który za jego plecami spija piwną pianę z kufli przeznaczonych dla gości. Czuwający nie zaglądali zwykle do takich przybytków. Mnichom nie było wolno pić alkoholu ani palić szumoziela ze względu na śluby wstrzemięźliwości. Dlatego też Artur jako młody nowicjusz czuł się dość nieswojo w otoczeniu stałych bywalców speluny. W odróżnieniu od świętobliwego Wilhelma, który wydawał się nieskrępowany towarzystwem typów spod ciemnej gwiazdy i kobiet o dość luźnym podejściu do kwestii obyczajowych.

Wilhelm spojrzał na niego pociemniałymi od strapienia oczami i powiedział: – Mój młody przyjacielu, pierwszą ofiarą każdej wojny jest zdrowy rozsądek.

W dzień pogrzebu, gdy ciało wnoszono do krypty, na sinej wardze cesarza usiadła pszczoła w ostatnim pocałunku pożegnania.

Ułożyła na ziemi krąg z połamanych gałązek krwistokrzewu. Za pomocą soli wpisała w niego kwadrat. Liśćmi mokradlnika naznaczyła miejsca styku obu magicznych figur i stanęła pośrodku nich, pisząc palcem po ziemi sobie tylko znane słowa.