Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasami trzymanie się za mały palec, było najlepszym rodzajem trzymania.
Czasami pocałunek w czoło, był najlepszym rodzajem pocałunku.
I czasami tymczasowa miłość, była najlepszym rodzajem miłości.

Problem z przeszłością, a nawet z przyszłością polega na tym, że one teraz nie istnieją. Jeśli zbyt mocno skupimy się na tym, co było, lub zbyt intensywnie będziemy myśleć o tym, co będzie, przegapimy nasze obecne pragnienia, rzeczy, które chcemy tu i teraz.

Czasami kochanie kogoś to świadomość, że lepiej im bez ciebie.

Czasami łatwo zapominało się, że dorośli to tylko dzieci w większych ciałach, i że ich serca pękają tak samo, jak nasze.

Jedna prawda boli bardziej, niż tysiąc kłamstw.

Może nie chodziło o sklejanie złamanych serc.
Może chodziło o kochanie pokruszonych kawałków takimi, jakie one były.

W posiadaniu przyjaciół jest coś wspaniałego. Nieustannie przypominają, że tak naprawdę nie jesteśmy sami.

Niektórzy ludzie urodzili sie po to by sie wyróżniać, Aria. Pogódź się z tym i nie przestawaj tańczyć.

Some people were just born to stand out, Aria. Just deal with it and keep dancing.

-Gapisz się na mnie.
-Wiem. Przyrzekam, że próbowałem przestać, ale kiedy na ciebie patrzę, dzieje się coś dziwnego.
-Co takiego?
-Odbiera mi rozum.

-You're staring at me.
-I know. I swear I've been trying to stop, but when I stare at you something weird happens.
-And what's that?
-My mind shuts up.

Osoba, która nigdy prawdziwie nie utraciła siebie, nigdy również prawdziwie siebie nie odnajdzie.

Serce nie dawało mi za wielkiego wyboru.
Kochaj otwarcie, szeptało. Kochaj bezwarunkowo, błagało. Kochaj walkę, uczyło. Kochaj w chwili.

- Staram się być otwarty jak kąt rozwarty, a ty i tak jesteś cięta jak kąt ostry.
(...)
-Nie wiem, czy jesteś w moim promieniu, ale z chęcią zabrałbym cię do swojego okręgu.
(...)
-Dobra, idę. Ale chciałbym, żebyś wiedziała, że między nami zachodzi działanie. Nie ma słów, by opisać to nasze nowe równanie, Aria. To jak dzielenie przez zero... tego się nie da zdefiniować.

Ludzkie serca są idealne, gdy patrzysz na nie z dystansu, ale kiedy się do nich zbliżysz, lubią się łamać.

Dusza zabarwia się kolorem swoich myśli " - Marek Aureliusz .

Jak przekonać kogoś, że jego życie jest warte ocalenia, gdy ten ktoś nie ma pragnienia , by sam siebie ocalić?

Levi: Estetyczny - przymiotnik: piękny, gustowny.
Ja: Możesz zastosować ten wyraz w zdaniu?
Levi: Wyglądałaś estetycznie, kiedy przyszłaś dzisiaj na matematykę w niedopasowanych skarpetkach.

Potem płakałam, ponieważ zbyt dużo myślę, zbyt dużo chcę i zbyt dużo martwię się o przyszłość.

Może nie chodziło o sklejanie złamanych serc.
Może chodziło o kochanie pokruszonych odłamków takimi, jakie one były.
Może gdy kochana przez nas osoba cierpi, potrzebuje jedynie trzymania za mały palec jako zapewnienia, że nie jest sama.

Czasami tak łatwo było zapomnieć, że dorośli byli tylko dziećmi w większych ciałach, a ich serca pękały tak samo jak nasze.

Sometimes it was so easy to forget that adults were just kids in bigger bodies, and their hearts broke just like ours.

Może dobrze jest przestać być taką osobą, jaką myśleliśmy, że powinnyśmy być. Może dobrze jest być tym, kim jesteśmy teraz, i zaakceptować to.

..Staram się być otwarty jak kąt rozwarty, a ty i tak jesteś cięta jak kąt
ostry..

To było jednocześnie straszne piękne, prawda? Kiedy serca nie obchodziło to, co myślała głowa.

Każdy, kto sądził, że czarna lukrecja to słodycze, powinien mieć własnego terapeutę.

...to coś między nami, jest potężne. Nie ma słów by wyrazić tę nowo odnalezioną więź którą mamy, Aria. To jest jak dzielenie przez zero... tego się nie da zdefiniować.

...this thing between us, it's powerful. There's no word to express this new found connection we have, Aria. It's like dividing by zero... you can't define it.

Stałem się doskonały w uśmiechach. Ukrywałem się za nimi, by mieć pewność, że nikt nigdy nie zorientuje się, jakie mam gówniane życie. Uśmiechanie się powstrzymywało ludzi przed zadawaniem pytań.

Kochałam go. Kochałam go tak bardzo, bardzo mocno. Kochałam go bez żałowania dnia wczorajszego oraz strachu o dzień jutrzejszy. Kochałam go w chwili, cicho, z sekretnymi szeptami miłości, którą mogły zrozumieć jedynie młode dusze.

Przebywanie w jego towarzystwie było jak znajdowanie się obok osoby, która widzi twoje blizny i mówi, że są piękne, kiedy ty widzisz jedynie popełnione błędy.

Była teczą w mojej niekończącej się burzy.

Bycie samym jest dość samotne.

Dla muzyka zapach nowego instrumentu był porównywalny z zapachem nowej książki dla czytelnika.Był to znajomy zapach uświadamiający,że świat nie do końca jest straszny,że nadal istnieje w nim piękno.