Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobroć rodzi dobroć, tak jak śmierć rodzi śmierć. Nie możemy oczekiwać od świata, że będzie lepszy, jeśli sami go takim nie uczynimy.

Jak możesz mieć nadzieję, że nie poleje się krew, gdy w obu dłoniach zaciskasz miecze?

Cisza, przyszło jej do głowy, była wyjątkowa: doskonała, skrząca się... i krucha. Była jak szkło, które gdy pęknie, to już nigdy nikt nie zdoła go posklejać.

– Dopóki żyjesz, zawsze jest szansa, że będzie lepiej.
- Albo gorzej - odparła Liraz.
- Tak - skapitulował. - Zazwyczaj jest gorzej.

Jeden świat sam w sobie zdaje się dostateczną plątaniną krętych, nieznanych dróg przypadku i celowości. A dwa? Tam, gdzie dwa światy łączą oddechy w rozdarciach nieba, to, co dziwne, staje się dziwniejsze i zdarzają się rzeczy, których nie obejmuje żadna wyobraźnia.